Austurland - 26.04.1984, Blaðsíða 4

Austurland
Neskaupstað, 26. apríl 1984.
S7222 Auglýsingasími
Slökkvilið AUSTURLANDS
Neskaupstaðar er 7629
ÞINN HAGUR
OKKAR STYRKUR
m
Sparisjóður Norðfjarðar
F
da
Um jarðgöng
Austurlandi barst um dag-
inn þetta skemmtilega bréf:
Fyrir rúmum þrjátíu árum
birti AUSTURLAND hug-
leiðingar mínar um sam-
göngucrfiðleika stærsta
kaupstaðar Austurlands,
sent bjó þá við hafnleysi auk
erfiðra samganga á landi. Eg
taldi að nteð jarðgöngum
t. d. undir Drangaskarði í
þrjúhundruð metra hæð gæti
Neskaupstaður komið upp
hafnaraðstöðu í Mjóafirði.
Auk þess að leggja mætti veg
aðjarðgöngum íbotni Mjóa-
fjarðar yfir í Slenjudal og
með þeim opnaðist sam- yfir í Asknesdal liggja betur
gönguleið fyrir Norðfirðinga
upp á Hérað.
Nú er rætt um að tengja
Seyðisfjörð og Norðfjörð
með jarðgöngum m. a. undir
Drangaskarði, sem væntan-
lega eru ekki eins aðkallandi
eftir að höfnin í botni Norð-
fjarðar var tekin í notkun.
Auk þess sem jarðgöngin
undir Oddsskarði hafa létt
nokkuð á samgönguerfið-
leikum Norðfirðinga er leið-
in um Norðfjarðardal inn að
Tandrastöðum greiðfær og
jarðgöng undir Hólaskarði
við samgöngum milli Seyðis-
fjarðar og Norðfjarðar en
jarðgöng undir Dranga-
skarði. Jarðgöng úr Seyðis-
firði frá Neðri Staf í fjögur
hundruð metra hæð yfir í
Mjóafjörð og þaðan upp á
Hérað um jarðgöng yfir í
Slenjudal eða um Asknesdal
til Norðfjarðar um jarðgöng
undir Hólaskarði gæti vænt-
anlega treyst samvinnu
Norðfjarðar og Seyðisfjarð-
ar.
Reykjavík 2613 1984,
Skúli Ólafsson.
Helmingaskiptareglan
um bankastjórastöðurnar
veltur áfram
Það mun nú vera fullfrágengið að Tómas Árnason
alþingismaður með meiru, muni verða skipaður seðla-
bankastjóri á þessu ári. Lætur hann þá af þingmennsku
og tekur Jón Kristjánsson ritstjóri Austra sæti hans á
þingi. Forysta Framsóknarflokksins er mjög ánægð
með þessa skipan mála þar sem Tómas hefur verið í
fýlu allt frá því að ráðherraembættum var skipt í nú-
verandi ríkisstjórn.
Ljóst er að Tómas virðist sætta sig við þessar ákvarð-
anir og í tilefni þeirra hefur hann flutt frumvarp á
Alþingi. Slíkt hefur hann ekki gert, sem þingmaður,
um árabil og varð ritstjórn Tímans svo mikið um að
rétt þótti að fjalla um þetta einstaka framtak Tómasar
í leiðara. Af Jóni Kristjánssyni er það að segja að hann
ljómar nú eins og sóley á fjóshaug, fullviss þess að nú
sé loks búið að festa hann í sessi sem þingmann næstu
áratugina.
EGILL RAUÐI
Af hverju?
AgÚSta
Þorkelsdóttir
Mér dettur alltaf í hug tuttugu ára gömul
gamansaga, þegar ég ek inn í Múlasýslu, hvort
heldur sem ég kem að sunnan eða norðan.
Sagan er svona: Amerískur heimshornaflakk-
ari fór að skoða Gullfoss og Geysi. Þegar hann
skreiddist lurkum laminn út úr bílnum, stundi
hann og spurði: „Funduð þið þennan stað í
fyrra?<(.
Að aka sunnan jökla frá
Reykjavík austur að Höfn er
létt verk og löðurmannlegt.
Hægt er að halda uppi fræðandi
og skemmtilegum samræðum
við samferðamenn, því útsýni
yfir veginn og nágrenni hans er
oftast vítt. En eftir að ekið er
fram hjá sýlusteini og inn í S.-
Múlasýslu er bílstjórinn úr þeim
leik. Augun límd við veginn,
fæturnir á stöðugu iði, kúplað
og bremsað, hendurnar spenn-
ast á stýrinu og á Djúpavogi
hellist örvæntingin og þreytan
yfir mann eins og ísköld vatns-
gusa, 5-6 tíma akstur um Múla-
sýslur báðar eftir þar til heim á
Vopnafjörð kemur.
Hvernig stendur á því að við
létum platast af áróðrinum um
að tilbreyting sé að aka ekki allt-
af sömu leið?
Það er skömminni skárra að
fara nyrðri leiðina, þá ekur
maður tæpa tvo tíma í N.-Múla-
sýslu. Því næst taka við sýslur
sem löngu er búið að finna og
vegirnir lagast smátt og smátt
eftir því sem vestar dregur á
Norðurlandi. Húnaþing gefur
ekkert eftir nærsveitum Reykja-
víkur, bara eftir að blúndu-
leggja meðfram varanlega slit-
laginu, einsogégheyrði fyrrver-
andi ráðherra úr því kjördæmi
segja haustið ’82.
Nú, á heimleiðinni er það
bara endaspretturinn, rúmir 100
km, sem taka á taugar og líkam-
legt þol ef ekið er norðurleiðina,
síðan beint í rúmið og þreytan
rokin úr skrokkinum morgun-
inn eftir. Fyrir Vopnfirðinga
kostar það ýkjulaust harðsperr-
ur og strengi í tvo sólarhringa
að aka syðri leiðina.
Af hverju eru vegirnir okkar
svona?
Af hverju sjást ekki vegheflar
á sumrin svo árum skiptir í
sumum sveitum Austurlands?
Landnám hófst hér á svipuð-
um tíma og annars staðar, svo
að ekki er það vegna þess að
landkönnuðir hafi fundið Múla-
sýslur í fyrra eða hitteðfyrra.
Sumir segja að af gæðum vega
megi sjá hversu mektugir þing-
menn séu í hverju kjördæmi.
Varla er það ástæðan fyrir veg-
leysum okkar. Svo oft hef ég
heyrt kjósendur í næstu kjör-
dæmum fyrir norðan okkur og
sunnan, öfundast út í stöðugan
ráðherradóm Austurlands-
þingmanna. Reyndar keyra
þingmenn okkar gjarnan jeppa
og þeir bílar eru oftast svo hastir
að ekki finnst munur á góðum
og vondum vegi. Nú, svo stoppa
þingmenn okkar á annarri
hverri beygju til að taka í spað-
ann á atkvæðunum. Kannski
trúa þeir því líka að það sé nátt-
úrulögmál, að nútímafjarskipti
og samgöngur komist síðast í
viðunandi form á Austurlandi,
því það er svo langt frá nafla
heimsins (Reykjavík).
Útvarp heyrist orðið oftast
núorðið, rúmri hálfri öld eftir
að útvarpið hóf starfsemi sína.
Sjálfvirkan síma fengu Reyk-
víkingar fyrir hálfri öld, ef ég
man rétt. Húrra, við fáum slík-
an síma innan tveggja ára.
Var ekki nútímaakvegur
lagður milli Reykjavíkur og
Keflavíkur um 1960?
Líkur benda því til að góðir
vegir verði komnir, meira að
segja í Múlasýslum árið 2012.
Gott fyrir mig, þá get ég
haldið áfram að keyra þó Elli
kerlingin verði farin að plaga
mig.
NESVlUEÓ
Alltaf eitthvað nýtt
Videotæki og
sjónvarpsleiktæki
S 7432
Til sölu
Bronco árg. 1974
brúnsanseraður
Bíll í toppstandi
Upplýsingar S 7256