Austurland - 01.05.1984, Blaðsíða 1

Austurland
34. árgangur. Neskaupstað, 1. maí 1984.
Austurland sendir
íslenskri alþýðu
baráttukveðjur
18. tölublað.
1. maí ávarp
Verkalýðsfélags Norðfirðinga
1984
Verkalýðsfélag Norðfirðinga flytur íslenskri alþýðu baráttukveðjur 1. maí.
Frá því að Verkalýðshreyfingin hélt síðast hátíðlegan dag sinn 1. maí hafa
orðið mikil straumhvörf í íslensku þjóðfélagi. í stað tiltölulega vinsamlegra
stjómvalda, í garð launþega, var í kjölfar síðustu Alþingiskosninga mynduð
stjóm helstu fjármála- og afturhaldsafla þessa lands með það að markmiði
að framkvæma áður boðaða stefnu kjaraskerðinga og afnáms félagslegra rétt-
inda verkafólks.
Fyrstu verk þessarar ríkisstjórnar voru á þann veg að ljóst var að henni
hafði síst verið ofætluð þjónslundin við afturhaldið í landinu. Byrjað var á
því að afnema frjálsan samningsréttt í landinu og banna greiðslur verðbóta
á laun, sem þýddi meiri rýrnun kaupmáttar en dæmi voru til um áður. Á
gildistíma þessara þvingunarlaga átti kjaraskerðingin að vera þreföld á við
áætlaðan samdrátt þjóðartekna tvö ár þar á undan. Á sama tíma og þessi lög
gengu yfir var hafin mikil atlaga að allri samneyslu í landinu undir nöfnunum
„aðhald og sparsemi". Nú skyldu óþörf útgjöld ríkisins skorin niður. Og hvar
var byrjað?
Það var farið að draga úr framlögum til tryggingamála og kjör lífeyrisþega
stórskert og ráðgerður var sérstakur sjúklingaskattur. Það var tekin sú stefna
að skera niður öll framlög til heilbrigðismála og hefur þeirri stefnu verið fylgt
það rækilega fram að um þessar mundir lýsa læknaráð höfuðsjúkrahúsanna
í landinu yfir neyðarástandi ef ekki verður þegar horfið frá markaðri stefnu
stjómvalda hvað þennan sparnað varðar.
Þetta em fá dæmi um þá afturhaldsstefnu sem núverandi ríkisstjórn fylgir
en sýna þó á afgerandi hátt hvert stefnir með kjör launafólks og lífeyrisþega
ef stefna hennar fær að ráða.
í efnahagsmálum glímir ríkisstjórnin við „fjárlagagatið" en það gat er mynd-
að af þeirri „festu sem sköpuð var með raunhæfri gengisstefnu, sem ásamt
aðhaldssamri peningastefnu myndar umgerð ákvarðana í efnahagslífinu“ svo
notuð séu upphafsorð stjórnarsáttmála þessarar ríkisstjómar.
í þeirri glímu, sem við fáum daglega fréttir af, heyrist ekki minnst á önnur
brögð en þau að leggja á nýja beina skatta og gjöld á almenning.
Ekki er minnst á að leggja gjöld á t. d. verslun, sem haft hefur óskerta og
óeðlilega háa álagningu þrátt fyrir þá minnkun verðbólgu sem launþegar hafa
greitt niður á undanförnum mánuðum. Minnkun verðbólgunnar er aðeins til
orðin vegna stór skertra kjara launafólks í landinu. Þar hafa ekki aðrir lagt
neitt til.
Ýmis óhjákvæmilegur kostnaður leggst með ofurþunga á heimili launafólks.
Þar er húshitunarkostnaður stór liður sem kemur sérstaklega hart niður á
þeim sem kynda þurfa hús sín með olíu eða rafmagni.
Verkalýðsfélag Norðfirðinga mótmælir harðlega stöðugt hækkandi orku-
kostnaði heimilanna og þeim mikla mismun sem er á húshitunarkostnaði eftir
landshlutum. Ríkisstjórnin hét úrbótum í þessum efnum fyrir ári, sem milda
áttu kjaraskerðinguna, en reyndin hefur orðið þver öfug.
Á sama tíma er erlendum stóriðjufyrirtækjum afhent raforka langt undir
framleiðslukostnaði og almenningur látinn borga mismuninn í háu raf-
orkuverði.
Þá hefur núverandi ríkisstjórn horfið frá þeirri stefnu að stóriðja í landinu
verði f eigu og umsjá landsmanna sjálfra og hefur hún jafnvel gengið svo
langt að auglýsa erlendis ódýra raforku og lág laun hér á landi til þess að
lokka að hina erlendu auðhringa.
Verkalýðsfélag Norðfirðinga krefst þess að staðið verði við fyrri ákvarðanir
stjórnvalda um Fljótsdalsvirkjun og byggingu Kísilmálmverksmiðju á Reyð-
arfirði. Félagið leggur áherslu á að verksmiðjan verði íslenskt fyrirtæki og
að meirihluta í opinberri eigu og að tryggilega verði gengið frá mengunarvörn-
um og öllum aðbúnaði.
Þá gagnrýnir félagið harðlega þá miklu töf sem sýnilega verður á þessum
framkvæmdum vegna stefnu núverandi stjórnvalda að afhenda útlendingum
verksmiðjuna.
í húsnæðismálum er ástandið þannig að nær ógjörningur er fyrir launafólk
að eignast íbúðir. Ekki hefur verið staðið við loforð um fjármagn til bygginga-
lánasjóðanna og nú stendur til að lækka lán Byggingasjóðs verkamanna úr
90% í 80% af byggingarkostnaði og takmarka að auki mjög áhrif verkalýðs-
hreyfingarinnar í stjórnum verkamannabústaða.
Ein stétt hefur þó á sl. ári orðið að þola hvað mesta kjaraskerðingu, en
það eru sjómenn. Ekkert hefur verið gert til þess að bæta þeim upp það
Framh. á 2. síðu.
Hátíðarfundur 1. maí 1984
1. maí fundur Verkalýðsfélags Norðfirðinga Vísnavinir flytja lög og texta
hefst í Egilsbúð kl. 4
Ræðumaður dagsins er Ásmundur Stefánsson
Dagskrá: forseti ASÍ
1. maí ávarp
Upplestur: Guðríður Kristjánsdóttir Stjórn Verkalýðsfélags Norðfirðinga