Austurland - 16.08.1984, Qupperneq 2

2
FIMMTUDAGUR, 16. ÁGÚST 1984.
----------Austurland--------------------
MÁLGAGN ALÞÝÐUBANDALAGSINS
Ritnefnd: Elma Guðmundsdóttir, Guðmundur Bjarnason,
Kristinn V. Jóhannsson, Þórhallur Jónasson og Smári Geirsson.
Ritstjóri: Birgir Stefánsson.
Auglýsingar og dreifing: Aðalbjörg Hjartardóttir - Pósthólf 31
— 740 Neskaupstað.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar: Egilsbraut 11, Neskaupstað
S7571.
Prentun: Nesprent.
ÚTG.: KJÖRDÆMISRÁÐ ALÞÝÐUBANDALAGSINS
Á AUSTURLANDI
Góðæri á ekki að auka vanda landbúnaðarins
Því verður ekki á móti mælt, að það sem af er
þessu ári, hefir ríkt góðæri í landbúnaði á íslandi og
þá ekki hvað síst hér á Austurlandi. Einmunatíð var
mestallan síðastliðinn vetur, gróður lifnaði snemma
í vor og varð ekki fyrir neinum áföllum. Sumarið
hefir verið sérstaklega hlýtt og sólríkt fram til þessa
hér austanlands. Heyskapur byrjaði óvenju snemma
og honum mun víðast hvar lokið, sums staðar fyrir
allnokkru. Það hlýtur að teljast til nokkurra tíðinda,
að unnt var að byrja slátt fyrir hvítasunnu, en það
gerði Þorsteinn bóndi á Reyðará í Lóni. Það er einnig
frásagnarvert, að margir bændur höfðu lokið heyskap
fyrir júlílok.
Annar jarðargróður en gras á túnum og engjum
hefir einnig dafnað vel. Trjávöxtur er með besta móti
og berjaspretta er mikil og var snemma á ferðinni.
í Neskaupstað voru börn farin að tína ber í síðustu
viku júní.
En þó að veðráttan hafi leikið við Austfirðinga í
sumar, er ekki svo gott, að svo hafi verið alls staðar
á landinu. Það eru Austfirðingar og Norðlendingar,
sem hafa verið sólarmegin í sumar, en sunnanlands
og vestan hefir verið mjög úrkomusamt. Það hefir
löngum verið svo á íslandi, að veðráttunni hefir verið
misskipt, og við það verðum við íslendingar að sætta
okkur. Öllum ætti líka að vera ljóst, að gott tíðarfar,
hvar sem það ríkir um lengri eða skemmri tíma er
ekki frá neinum öðrum tekið. Því er hins vegar ekki
að neita, að stundum virðist mega ráða það af skrifum
sumra Reykjavíkurblaðanna, að svo sé. Slík skrif
eru auðvitað aðeins dæmi um raunveruleikafirringu
og dómgreindarleysi. Það mega Reykvíkingar vita,
að við Austfirðingar getum svo sannarlega unnt þeim
sólríkara sumars, ef það væri á okkar valdi.
Annað er það, sem góðæri sumarsins virðist ætla
að valda mönnum til hrellingar, ef dæma má af um-
fjöllum ýmissa fjölmiðla upp á síðkastið, en það er
enn á ný aukin offramleiðsla á landbúnaðarvörum.
Einhver offramleiðsla er þar vissulega til staðar, en
í þessum atvinnuvegi verður aldrei framleitt upp á
gramm, eins og neyslan innanlands er í svipinn.
Góðæri til landsins hlýtur að auka þessa offram-
leiðslu, á sama hátt og slæmt árferði getur leitt til
skorts á landbúnaðarvörum. Því skulu menn ekki
gleyma í öllu offramleiðslutalinu.
Við þessum vanda á ekki að bregðast með því að
hrópa á enn frekari niðurskurð búpenings eða fækk-
un bænda, heldur með því að gera enn frekara átak
í úrvinnslu landbúnaðarafurða og raunverulegrar
markaðsleitar erlendis fyrir fullunnar landbúnaðar-
vörur. B. S.
Ný aðveitustöð tengir Austur-
Skaftafellssýslu við landskerfíð
Nýja aðveitustöðin við Hóla í Hornafirði - hús og tengivirki.
Ný aðveitustöð við Hóla í
Hornafirði, sem nú hefur verið
tekin í notkun, tryggir að íbúar
í Austur-Skaftafellssýslu njóta
nú sama öryggis í raforkumálum
og gerist annars staðar á
byggðalínukerfinu.
Nýja stöðin, sem tengist
byggðalínukerfinu, sem gert er
fyrir 132 kV spennu, leysir af
hólmi bráðabirgðastöð frá 1981,
þegar Austur-Skaftafellssýsla
var tengd aðalorkukerfi lands-
ins um byggðalínurnar. Þessi
landshluti var síðasta meiri hátt-
ar orkuveitusvæðið á landinu,
sem tengt var landskerfinu
svokallaða. Með þeim fram-
kvæmdum var unnt að hætta að
framleiða rafmagn með dísilvél-
um, nema þegar bilanir verða
eða vegna viðhalds.
Stöðin við Hóla er ellefta
stóra aðveitustöðin á byggðalín-
um, sem Rafmagnsveitur ríkis-
ins hafa reist á undanförnum
áratug. Á því tímabili hafa Raf-
magnsveitur ríkisins einnig
byggt upp 132 kV byggðalínu-
kerfið, sem nú er orðið um 827
kílómetrar á lengd.
Fram til 1983 unnu Raf-
magnsveitur ríkisins að fram-
kvæmdum við byggðalínukerfið
í umboði iðnaðarráðuneytisins,
en frá upphafi árs 1983 tók
Landsvirkjun við 132 kV
byggðalínunum til eignar og
reksturs. Aðveitustöðvar á
byggðalínum eru á hinn bóginn
að mestu sameign Landsvirkj-
unar og Rafmagnsveitna ríkis-
ins.
Rafmagnsveitur ríkisins og
Landsvirkjun vinna nú að bygg-
ingu Suðurlínu, sem verður 250
kílómetra löng og er lokaáfang-
inn í hringtengingu raforkukerf-
isins í landinu. Framkvæmdum
við Suðurlínu á samkvæmt áætl-
un að ljúka í haust.
Byggðalínukerfið hefur leitt
til þess, að orkuvinnslu í olíuraf-
stöðvum hefur verið hætt nema
í bilana- og viðhaldstilvikum og
jafnframt, að orkuveitusvæði
landsins hafa verið tengd
saman, sem stuðlar að betri
samnýtingu virkjana en áður.
Hringtenging byggðalínu-
kerfisins með Suðurlínu gerir
hins vegar hvorutveggja, að
auka flutningsgetu kerfisins og
auka afhendingaröryggi rafork-
unnar um allt land.
Aðveitustöðin við Hóla í
Hornafirði tengir Suðurlínu,
sem nú er unnið að og liggur
milli Hóla og Sigöldu, við Suð-
austurlínu frá Hryggstekk í
Skriðdal, auk þess sem Austur-
Skaftafellssýsla tengist með
henni við 132 kV byggðalínu-
kerfið í heild sinni.
Það er gert með því að spenna
raforkuna niður í 11 kV og
Leiðrétting
í síðasta tbl. AUSTUR-
LANDS kvarta ég yfir, að fólk
fleygi heyi í bæði „Lúðvíksgil og
Nesgil.“
Þetta er tómt rugl, reyndar
óviljandi, því að þetta eru tvö
nöfn á sama gilinu, en ætlunin
var að segja „Bakkagil og
Nesgil.“
Upphaflega nafnið er Nesgil,
sbr. Nes og Neslækur. Fram
undan gilinu byggði svo Lúðvík
útgerðarmaður Sigurðsson hús
og frá honum og húsum hans er
áreiðanlega seinna nafnið, Lúð-
víksgil, komið. Fólk hringdi
strax í mig og benti mér á þetta,
og ég þakka kærlega fyrir það.
Krjóh.
leggja síðan 11 k V línur að Höfn
og út um nærliggjandi sveitir.
Þá verður Smyrlabjargaárvirkj-
un tengd við aðveitustöðina
með 33 kV línu.
Aðveitustöðin við Hóla er
sameign Landsvirkjunar og
Rafmagnsveitna ríkisins, en
starfsmenn Rafmagnsveitnanna
sáu um undirbúning og útboð,
og settu upp og tengdu rafbún-
að.
Áætlað er, að heildarkostn-
aður við þessa nýju aðveitustöð
verði um 47 milljónir króna á
núverandi verðlagi.
Verktakar á Höfn í Horna-
firði og í Reykjavík unnu einnig
að verkinu. Trésmiðja Horna-
fjarðar á Höfn annaðist smíð:
stöðvarhússins, Vélval sf. á
Höfn sá um jarðvinnu og undir-
stöður í útivirki og rafbúnaður
er frá Tryggva Þórhallssyni í
Reykjavík.
Fréttatilkynning frá RARIK.
NORRÆNA
SUNDKEPPNIN
1984
Syntu 200 m
daglega