Austurland - 11.10.1984, Blaðsíða 6

Helgi Seljan:
Árangur í réttu ljósi
Þegar samningar eru nú í
sjónmáli í álmálinu svokallaða,
er rétt að hafa ákveðnar stað-
reyndir í huga.
Að vísu eru ekki öll kurl þar
til grafar komin, og ýmislegt
kann að reynast öðruvísi og lak-
ara en látið verður í veðri vaka.
Svo var a. m. k. um endurskoð-
unina 1975 og þann mikla árang-
ur, sem þá var sagður hafa náðst.
En vissulega hefur nokkuð
áunnist, og því ber að fagna,
sem þó vinnst.
Djúpivogur:
Nýtt verslunarhús
í sumar hóf Kaupfélag Beru-
fjarðar byggingu nýs verslunar-
húss. Það er 540 m2 að stærð og
á einni hæð. Húsið stendur á
Aurnum, en það er skammt fyr-
ir neðan kirkjuna, nokkru ofar
en Landsbankahúsið hinum
megin götunnar. Áætlað er, að
húsið verði fokhelt fyrir áramót.
Verktaki er Austurverk hf. á
Egilsstöðum. E. G. / B. S.
Aðstæður til sarrtninga nú
voru einstaklega góðar eftir at-
burðina í álheiminum að undan-
förnu og úrskurði um orkuverð,
sem hefðu átt að gera okkar
stöðu margfalt sterkari.
Staðreyndin um, að 12.5
millidalir muni vera orkuverð
dagsins í dag er ekki mikið fagn-
aðarefni. Staðreyndin, að að-
eins einu sinni á sl. fimm árum
hefði viðmiðunarverðið 15
millidalir fengist, en orkuverðið
yfirleitt verið 12.5 -13 er heldur
ekki líkleg til að staðfesta tölur
Sverris Hermannssonar um 500
milljóna fúlguna á ári, sem hann
hampar sem ávinningi, byggð-
um á spám og líkum.
En hvers vegna er yfirleitt ver-
ið að semja um hækkun nú? Hafa
menn hugsað um það? Hvers
vegna eru álfurstamir svo „göf-
uglyndir", að þeir vilji greiða 100
milljónir í syndakvittun vegna
„hækkunar í hafi“ og annarrar
hagræðingar hjá sér?
Ef menn líta aftur til þess
tíma, þegar Hjörleifur Gutt-
ormsson hóf upp merki okkar í
áldeilunni, þá er rétt að minnast
þess, að þá talaði enginn úr nú-
verandi stjórnarherbúðum um
hækkun orkuverðs yfirleitt.
Utan Alþýðubandalagsins
voru menn á eitt sáttir að því er
virtist um ágæti orkuverðsins.
Sú mikla vinna, sem lögð var
í að safna staðreyndum og undir-
búa sókn bæði í orkuverðsmálum
og skattamálum er nú að skila
sér, þó að hún hafi engan veginn
verið nýtt sem skyldi.
Skattsvikin eru nú viður-
kennd af álhringnum. Að
öðrum kosti væri engin greiðsla
þar uppi á teningnum.
Muna menn ásakanimar á
hendur Hjörleifi um það, að
hann væri nánast að vinna
skemmdarverk með því að fletta
ofan af skattsvikunum? Nú á að
gefa álhringnum upp sakir og 100
millj. eru lítið brot af því, sem
dómur hefði ótvírætt dæmt ál-
hringinn til að greiða, auk þess
sem sönnuð skattsvik em ekki
beint sem heiðursmerki fyrir
auðhring, sem þarf á því að halda
að vera sæmilega trúverðugur
Hjörleifs hefur sem sé skilað okk-
ur hvom tveggja, sem nú fæst -
orkuverðshækkuninni og synda-
kvittuninni.
En ef full einurð og festa hefði
verið sýnd, hefðu 100 milljón-
irnar orðið meira en 300 og
orkuverðið nær Grikklands-
dómnum nýfallna en því, sem
nú er hampað.
Og máski eiga mínusarnir enn
eftir að sýna sig.
Ofar öðm nú stendur það hins
vegar, að aðeins vegna ötullar bar-
áttu og óhvikullar afstöðu Hjör-
leifs Guttormssonar var unnt að
ná árangri, þó að hann hefði átt
að verða miklu meiri, eins og all-
ar aðstæður voru nú og undirbún-
ingur allur hefði átt að skila.
Veistu:
að meðallaun opinberra starfsmanna eru 17.921 kr. á mánuði,
að hæstu laun opinberra starfsmanna í 20. launaflokki eru
29.371 kr. á mánuði,
að hæstu laun iðnverkafólks eru 13.708 kr.
Hagstofa íslands telur að meðalframfærslukostnaður fjögu-
rra manna fjölskyldu sé um 53 þúsund krónur á mánuði. Hver
hefur þau laun?
Er það af „ágimd“ eins og fjármálaráðherra orðar það sem
fólk fer nú fram á að launin hækki lítillega miðað við þá
gífurlegu dýrtíð sem hér hefur verið að undanförnu?
Ríkisstjórnin:
Hin raunverulega
verðbólga
Samanburður á launahækk-
unum og hækkunum á
helstu lífsnauðsynjum
almennings leiðir í
ljós gífurlegar
verðhækkanir.
Rússar kaupa síld
Samningar hafa tekist við
Rússa um sölu ýmissa tegunda
saltsíldar til Sovétríkjanna.
Staðfest hefir verið sala á
160.000 tunnum, en alls hefir
verið samið um sölu á 200.000
tunnum. Líkur eru á sölu á
40.000 tunnum til viðbótar.
Verðið er 5.65 - 8.95% lægra
en í fyrra miðað við dollar, en
4 - 5% hærra miðað við vestur-
þýskt mark.
Síldveiðar geta því hafist nú
þegar fyrir alvöru og síldar-
söltun farið í gang.
Einnig var samið við Rússa
um kaup á gaffalbitum og þorsk-
lifur fyrir 1.2 milljarða og á fiski
fyrir rúmlega 1 milljarð.
B. S.
Yænir dilkar á Djúpavogi
Sauðfjárslátrun hófst á
Djúpavogi 24. sept. sl., en áður
hafði verið slátrað nautgripum
og hrossum. Nú er búið að slátra
5.000 fjár, en áætlað er, að alls
verði slátrað um 10.000 fjár.
Dagleg slátrun takmarkast við
það, sem hægt er að frysta af
kjöti í einu. Dilkar eru vænir,
og er algeng meðalvigt 15 - 16
kg. Það eru aðallega bændur og
heimafólk þeirra, sem við slátr-
unina vinnur.
E. G. I B. S.
Verkfall BSRB
stendur enn
Verkfall opinberra starfs-
manna hefir nú staðið í viku
og í samningaviðræðum hefir
nákvæmlega ekkert gerst.
Óbilgirni ríkisstjórnarinnar
er með eindæmum, og fram-
koma einstakra ráðherra og
hrokafullar yfirlýsingar
þeirra hafa komið í veg fyrir
raunverulegar samningavið-
ræður hingað til.
Töluverð harka hefir verið
í verkfallinu á báða bóga og
komið hefir til átaka á nokkr-
um stöðum í Reykjavík og við
Keflavíkurflugvöll. Verk-
fallsbrot hafa verið reynd og
verkfallsverðir BSRB reynt
að koma í veg fyrir þau.
Nokkur mistúlkun hefir verið
uppi á valdsviði kjaradeilu-
nefndar og þykir BSRB
mönnum sem hún hafi farið út
fyrir verksvið sitt.
Verkfallsnefnd BSRB hefir
veitt fúslega margar undanþág-
ur frá verkfalli, þar sem eftir
hefir verið leitað á eðlilegan og
formlegan hátt.
Ljóst er, að ríkisstjórnin ætl-
aði sér að brjóta verkfallið á
bak aftur með dyggri aðstoð at-
vinnurekendavaldsins, en það
er jafnljóst, að slíkt hefir mis-
tekist. Samstaða opinberra
starfsmanna er heil og órofin.
Alþýðusambandið og mörg
önnur launþegasamtök og
stjórnarandstöðuflokkar hafa
lýst yfir fyllsta stuðningi við
kjarabaráttu opinberra starfs-
manna.
Ríkisstjórnin heyktist á að
beita bráðabirgðalögum og
banna verkföll og hefir ósam-
staða innan stjórnarinnar senni-
lega ráðið þar mestu um.
Alþingi kom saman til funda
í gær og á nú eftir að koma í
ljós, hvort ríkisstjórnin getur
notað hinn sterka meirihluta
sinn þar til að setja bannlög.
Besta lausnin fyrir ríkis-
stjórnina væri þó að setjast taf-
arlaust að samningaborði með
opinberum starfsmönnum og
ræða í alvöru um launahækkan-
ir, hugleiðingar um skattamál
og fleira verða að koma síðar.
Svo virðist sem einhver hreyf-
ing sé komin á samningavið-
ræður verkalýðsfélaganna og at-
vinnurekenda og jafnvel í deilu
bókagerðarmanna og viðsemj-
enda þeirra. Fréttir af þessu eru
litlar og óljósar, en viðræður
snúast sennilega um skattamál
fyrst og fremst en ekki raun-
verulegar og áþreifanlegar, al-
mennar kjarabætur. B. S.