Birtingur - 01.06.1962, Qupperneq 70

VLADIMÍR MAJAKOVSKÍ: BROT
Þýðandi: Geir Kristjánsson.
Snemma morguns, 14. apríl 1930, hringdi skáldið Sem-
jon Kírsanov til Majakovskís og bað um nafnið á klæð-
skera hans í Moskvu. Majakovskí sem alltaf var tölu-
verður spjátrungur í klæðaburði bauðst til að fylgja
Kírsanov til þessa klæðskera daginn eftir.
Morgunninn byrjaði svipað og margir aðrir morgnar í
lífi Majakovskis. Hann hafði mælt sér mót við einn
bókmenntasinnaðan vin sinn; nokkrar línur í kvæði
sem hann hafði glímt við máuðum saman voru nú
loksins fullbúnar, og hann var að íhuga verknað sem
hafði ásótt hann alla ævina. Hann hafði skyrtuskipti,
trúr þeim rússneska hugsunarhætti að ótækt sé að
mæta dauðanum öðruvísi en hreinn til fara. Á skrif-
borð sitt lagði hann bréf, sem hann hafði útbúið fyrir »
Klukkan er gengin tvö, þú sjálfsagt háttuð.
Vetrarbraut silfurfljót fer um naeturhvel.
Mér liggur ekkert á, og reiðarslaga skeytum
er þarflaust af mér að vekja og hrella þig.
Málið er, eins og það heitir, til lykta leitt.
Knörrinn ástar brotinn á dagsins amstri.
Við stöndum slétt, til einskis að vera að metast
um gagnkvæman harm og kvöl og sár.
Sjáðu, hve allt er í heiminum undrakyrrt.
Himininn vefur nóttin stjörnuskrúði.
Á svona stundum rísa menn upp og tala
við aldir og sögu og gjörvalla sköpunina.
(1930)
tveim dögum. En hann var enn á báðum áttum. Hann
stakk einu skoti í sívalninginn á skammbyssunni; tvisv-
ar áður hafði hann spilað „rússneska rúllettu" um líf
sitt og unnið. Þennan morgun kl. 10:15 tapaði hann
spilinu.
Bréfið sem hann skildi eftir endaði á þessum ljóðlínum:
„Málið er, eins og það heitir, til lykta leitt.
Knörrinn ástar brotinn á dagsins amstri.
Við lífið stöndum slétt. Til einskis að vera að metast
um gagnkvæman harm og kvöl og sár.“
Kvæðisbrotið allt, eins og það er hér £ þýðingu, fannst
í vasabókarblöðum hans að honum látnum.
G. K.