Birtingur - 01.06.1963, Blaðsíða 16

og engin hætta á því að rugla þeim saman við
aðra sem eru alltaf komnir með frekjugangi inn
á gafl hjá manni þó maður opni ekki nema smá-
rifu og svo er þetta uppi á hverjum hól þar sem
landslagið hefur hlotið frægð með réttu eða
röngu argandi og gargandi bröltandi og skrölt-
andi brokkandi og skokkandi og hlægjandi
skrækjandi s'kríkjandi kíkjandi glápandi rápandi
emjandi kremjandi og jóðlandi, það hleypur upp
lóðrétta 'klettaveggi einsog rottur, úff, dettur í
fossa og bjargast, svei, þetta ættu nú hundarnir
að vita þótt hundar séu því að þeir eru þó allténd
hundar en ekki svín.
Armbendill og Pétur: (dansa vals og
syngja) Svín fór yfir Rín kom aftur svín, svín,
svín.
Rödd III: Afsakið herrar mínir má ég biðja
um hljóð. Má ég benda á þær hættur sem steðja
að heimsbyggðinni. Sem vofa yfir öllu lífi. Hér
er hvorki staður né stund til að gera grein fyrir
þeim. Látum þetta nægja. Góðir áheyrendur.
ÖII hin: Húrra húrra húrra.
Armbendill: Hann lifi.
Ö 11 : Húrra húrra húrra.
P é t u r : (snýr sér undan með fýlusvip, tekur
um nefið og teygir fram neðri vörina einsog
hann sé að reyna að blása vondri lykt frá nösum
sér) Uff
Armbendill: Hvað er að liáttvirti vinur?
P é t u r : Mér finnst þetta ófrumlegt.
A r m b e n d i 11 : Ekkert er nýtt undir sólinni
segir Prédikarinn.
Rödd IV: (sópran með mikilli passion og
næstum saknaðarhreim) Að leita hefur sinn
tíma ...
R ö d d III: (bassi, mjög glaður) Að finna hef-
ur sinn tíma
A r m b e n d i 11 : Prédikarinn (setur á sig pípu-
hatt og dustar með vasáklút utan af sér mikið
ímyndað ryk)
Rödd III: og IV: Þetta var mjög ánægju-
legt kvöld.
Rödd III: Náttúrlega hefðu mátt vera veit-
ingar
R ö d d IV: Og svo hefði nú kannski mátt
bjóða manni upp í dans.
B æ ð i: Það er alltaf sama sagan á þessum bæ.
Rödd III: Oj
Rödd IV: Hoj.
Armbendill: Farvel Frans
P é t u r : Hittumst heil. (hann krýpur niður og
ýtir bílnum í gang svo hann brunar með búrið
út meðan Armbendill heldur hurðinni opinni)
T j a 1 d i ð