Birtingur - 01.12.1963, Blaðsíða 10

flöskur af konna og pakkar þeim inn með vand-
virkni verzlunarmannsins: Við höfum það eins
og vant var í vor ekki satt?
Allt í lagi, ég hef nefnilega séð um að skipshöfn-
in á þeim bátum sem ég hef verið á geri alla
vorverzlun hjá Inga, — en þó skömm sé frá að
segja hefur hann ekki fylgzt betur með í vetur
en þetta: ég ræ á trillu við annan mann.
Strákarnir litu hýru auga til böggulsins og nú
sagði Dolli að við skyldum marséra heim til
kellu sinnar. Jæja Sissa er nú ekki meiri kelling
en það að hún er á tuttugasta og þriðja ári og
þau eru búin að vera gift í tvö ár eða svo. Hún
tók mætavel á móti okkur og blessaði mig þegar
hún sá koníakið koma úr umbúðunum. Lítil
íbúð engvir krakkar og allt í lagi. Hún hreytti
svolítið í Dolla fyrir að fara svona með leppana,
sagði þó að það kostaði hann bara meira puð og
kom með heitt vatn og glös og settist hjá oklkur
við borðið. Til að byrja með hélt ég hún væri
svona mjúk á manninn af því ég var ekki dag-
legur gestur eða kannski væri hún svona fegin að
sjá Berg af því ég þekkti hana ekki. En Sissa er
ekki öll þar sem hún er séð: hún les, já það er
satt, kona Dolla og les, ekki þannig að ég sé að
lasta Dolla hann er ágætur út af fyrir sig, en
ég hef oft verið að velta því fyrir mér hvers-
vegna Bergur og Finnur hafa svona mikið sam-
an við hann að sælda, en nú kemur það í ljós:
Sissa var ekki fyrr búin að fá sér sopa úr glas-
inu en hún horfði á mig þessum brúnu heitu
augum og sagði:
Elsku gamli minn farðu nú með eitt ljóð fyrir
mig, þú fórst með kvæði fyrir okkur í fyrra
manstu gullfalleg, en ég var svo full, gerðu
það.
Ég hef víst verið laglega fullur sjálfur, ekki man
ég eftir þessu.
Manstu ekki eftir strandveizlunni, sem strá'k-
arnir héldu í fyrravor áður en þeir fóru á síld-
ina, bál og vín og faðmlög, andskoti ertu sljór.
Þó að þetta sé það eina scm ég hef til brunns að
bera að kunna slatta af Ijóðum þá verð ég að
segja eins og er, þetta kemur mér alltaf jafn-
mikið á óvart: Flökunargæsin Sissa sem ég hélt
vera eina af þessum loftbólum elskar ljóð. Með-
an ég þyl nokkrar af mínum uppáhalds perlum
horfir hún beint á mig hlutlaus og frjáls en smátt
og smátt sígur hún inn í sjálfa sig og er öll í
ljóðinu. Það rymur öðruhvoru í Dolla og hann
drekkur fast og þegar ég lýk máli segir hann:
Ég fatta ekki hvað ukkur finnst varið í þetta,
fatta það bara ekki.
Þá vaknar Sissa og segir: Þú ert nú bara kroppur
elskan, farðu nú og legðu þig og svo vaknarðu
og ferð í bað og nýju fötin og svo förum við á
ballið.
Dolli grettir sig þegjandi, farinn að þreytast og
sljóvgast í augum. Bergur situr hljóður yfir glas-
inu dálítið melankólskur á svipinn, hann elskar
ljóð eins og Sissa. Svo horfir hann á Dolla og
brosir þessu barnalega hjartnæma brosi, slær á
öxlina á félaganum og segir: Já gerðu það Dolli
minn þú verður eins og greifi á eftir.
8
BIRTINGTJR