Húsfreyjan - 01.09.1950, Blaðsíða 5
nálgast markið, sem stefnt er að. Við
getum talað af reynslu, þegar rætt er
um að bæta kjör kvenna, en við höfum
jafnframt skyldu til að rétta hjálpar-
liönd, þar sem þess er þörf og mæta með
skilningi og langlundargeði vandamálum
kynsystra okkar. Það þarf meira en laga-
ákvæði til þess að hrófla við gömlum
siðum og venjum. Hugsunarhátturinn þarf
að brevtast í öllu |>ví er viðkemur mann-
réttindum. Það er hið rétta hugarfar,
sem allt veltur á, þótt vitanlega sé það
mikils virði ef lög landsins eru lilynnt
hinum nýju hugsjónum. S. Þ. hafa engan
rétt lil að blanda sér í innanríkismál,
en með ákvæðum og áróðri fyrir málum
þeim, sem menn eru ásáttir um að þýð-
ingarmikil séu og eftirsóknarverð, er hægt
að liafa áhrif á almenningsálitið allstaðar
í heiminum, og styðja þá menn í hverju
landi, sem vinna að því, að fá stjóm
lands síns itl að fullnægja hinum alþjóð-
legu skyldum.
Þannig er því og varið með starfið
fyrir bættum kjörnm kvenna. Hin fá-
liðaða undirbúningsnefnd var ágætlega
samlient í starfi sínu. öllum þátttak-
endum var Ijóst hið einstæða tækifæri
til að vinna að málefnum kvenna um
heim allan og jafnframt lieppnaðist þess-
um konum, frá Kína, Indlandi, Afríku,
Evrópu og Norður- og Suður-Aineríku
að koma sér saman um 4 aðalatriði,
sem vom óskir þeirra allra þrátt fyrir
fnismunandi kynþætti, menningu og
heimsálfur.
Þau em svohljóðandi:
■lafnrétti á stjónnnálasviðinu.
^öniu borgaraleg réttindi, jafnrétti inn-
an fjölskyldunnar.
Jafnrétti á verklega sviðinu, sömu laun
^yrir sömu vinnu.
Jafn aðgangur að meiuiingarstofnunum.
Með tillögum sínum tókst undirbún-
ingsnefndinni að koma því til leiðar,
að fjárhags og félagsstjórn S. Þ. tókst
á hendur að stofna fasta 15 manna nefnd,
fulltrúa frá 15 þjóðum, sem skyldu gera
tillögur fyrir stjórn S. Þ. til þess að
hrinda máli þessu í framkvæmd, og var
það að öllu leyti samþykkt.
„Við liöfum nú þegar fengið þetta allt“,
sögðu margar liinar norrænu, rússnesku,
evrópsku, engilsaxnesku og Norður-Ame-
rísku konur, þegar þær sáu tillögumar.
Margar þeirra, sein mestum réttindum
liöfðu náð, óttuðust að einmitt þetta, að
eiga að vinna að bættum kjörum kvenna
kynni að draga úr því sem þær þegar
hefðu fengið, og þær liefðu notið, án
þess að gefa sér ráðrúm til þess að
hugsa um þær milljónir kynsystra sinna,
sem enn yrðu að fela sig bak við blæj-
ur og gengu kaupum og sölum eins og
verzlunarvara, kynnu livorki að lesa né
skrifa og hefðu engan úrskurðarrétt um
framtíð barna sinna.
I stað þess að konurnar á tímum þjóða-
bandalagsins urðu að mæta í kröfugöngu
til þess að fá áheyrn, er nú einn þáttur-
imi í starfsemi S. Þ., nefnd sérfróðra
raanna, sem annast öll viðfangsefni, sem
lúta að bættum kjörum kvenna og em
þau mál tekin fyrir þegar einliver deild
S. Þ. tekur til meðferðar viðfangsefni,
sem fjalla um framtíð og kjör kvenna.
öll hin miklu alþjóðlegu kvennasam-
tök, sem á undanfarinni lieilli öld hafa
starfað, sem brautryðjendur fyrir bætt-
um kjöram kvenna innan þjóðfélagsins.
era enn starfandi livert í sínu landi,
en með sérstöku lagaákvæði, standa þau
í sambandi við kvennanefnd S. Þ., þann-
ig að fulltrúar þeirra geta tekið til máls
á fundum nefndarinnar.
Sérstakur hluti starfsmanna S. Þ. fæst
við hinn virka þátt- nefndarinnar. Deild
sú er undir stjóm Laksmi S. Menon frá
Indlandi og fm Alva Myrdal frá Sví-