Húsfreyjan - 01.04.1962, Blaðsíða 13

Kveðja til húsmœðra á
Norðurlöndum
Á síðastliðnu ári hafa án efa í fjölmörg-
um kvenfélögum komið dagar, sem félags-
konur minnast með sérstakri ánægju. Ef
til vill hefur eitthvert fundai'kvöldið eða
þá í sérstökum námsflokki verið sagt eitt-
hvað, sem var andleg vakning og uppörv-
un. Jafnframt kann svo að vera, að nýjar
hugmyndir hafi komið fram eða þá að
endurnýjaðir starfshættir hafa verið tekn-
ir upp innan félagsins eða sambandsins,
starfshættir, sem höfðu þau áhrif, að fé-
lagsstarfið varð á ný aðlaðandi og lifandi.
Kannski var þetta alger nýjung eða þá
að gömlu félagsformin öðluðust nýtt við-
horf til viðburða hversdagslífsins.
Húsmæðradagurinn, 10. marz, er orð-
inn dagur daganna í samstarfinu milli
norrænna húsmæðra vegna þess, að í
„Norræna bréfinu" heyrum við til okkar
tala rödd hvers einstaks lands innan sam-
takanna. Þessi bréf, sem síðastliðin 30
ár hafa verið send öllum félagssamtökum
innan Húsmæðrasambands Norðurlanda
hafa vissulega verið mikils virði.
Fyrsta bréfið var sent út frá Martha-
sambandinu i Finnlandi fyrir 30 árum.
Frá þeim tíma má rekja sama þráðinn í
öllum bréfunum: ættjarðarástina og
heimilisræknina, ásamt bjargfastri trú
húsmæðranna á hlutverk sitt, bæði í þjóð-
arbúskapnum og þeim andlegu straum-
um, sem hverju sinni fara um hvert ein-
stakt Norðurlandanna eða þá öll löndin
sameiginlega. Þetta árið heyrum við enn
rödd Finnlands. Engin önnur þjóð á Norð-
urlöndum getur veitt hið sama og finnska
þjóðin. Orðin tala til okkar og þó má
meira lesa milli línanna, ef okkur er sú
list lagin.
Fram á það hefur verið farið við mig
sem formann Húsmæðrasambands Norð-
urlanda, að ég flytti kveðju 10. marz.
Mér er mjög ljúft að verða við þessum til-
mælum. Rödd Norðurlanda á í dag með
orðum mínum að benda til alls þess, sem
er sérstök eign hvers einstaks lands. Að
vísu hefur þessa verið minnzt fyrr. En
nú þurfum við sérstaklega að athuga vel
þau verðmæti, sem hver einstök þjóð get-
ur lagt af mörkum til þeirrar einingar,
sem nýi tíminn leitast svo mjög við að
skapa.
Innan Húsmæðrasambands Norður-
landa skulum við skiptast á þeim andlegu
verðmætum, sem hver þjóð hefur upp á
að bjóða. Mér er það jafnan sérstakt
ánægjuefni, hve ólíkar við erum, jafnvel
húsmæðurnar, í hugsunarhætti og fram-
komu við margvíslegar aðstæður heim-
ilanna. Mér finnst unun að veita þessu
athygli í hvert sinn, er við hittumst. En
við erum ekki nægilega hirðusamar um
þetta þjóðlega, sem við eigum í svo mörgu,
hvort sem um andleg eða efnisleg verð-
mæti er að ræða, en hver þjóðin um sig
á sín sérstöku einkenni í náttúru lands-
ins og eðli þjóðarinnar, í bókmenntum,
listum og listiðju. Margt af þessu getum
við tekið með okkur, þegar við förum á
norræn mót. Námskeiðið, sem á að halda
Húsfreyjan
13