Húsfreyjan - 01.04.1965, Blaðsíða 33

böl í för með sér. Skipulagður og stefnu-
fastur fjárhagur skapar frelsi og gerir
fólki kleift að rísa undir skuldbindingum
sínum. Fjárhagslegar ákvarðanir og gerðir
okkar hafa mikil áhrif á fjárhag þjóðfé-
lagsins og snerta því alla.
Að vísu ættu peningar ekki að vera að-
alatriðið í tilveru manna, en sé fjárhag-
urinn á föstum og áhyggjulitlum grund-
velli, skapast meiri tími til skemmtilegri
viðfangsefna.
En hvernig skapast þessi grundvöllur?
1. Færið einfalt bókhald yfir tekjur og
gjöld.
2. Gerið tímabundna fjárhagsáætlun yfir
væntanleg gjöld.
3. Lærið rétta meðferð og viðhald þeirra
hluta, sem til eru á heimilinu, svo að
þeir varðveitist sem bezt.
4. Hirðið vel allan fatnað.
5. Lærið að matbúa á þann hátt að ekkert
fari til ónýtis.
6. Leggið fyrir ykkur þessa spurningu:
„Þarf ég á þessu að halda núna?“ í
hvert skipti sem þið ætlið að festa
kaup á einhverju.
Anna býr heima hjá pabba og mömmu
Anna er orðin tvítug og hefur þegar í
nokkur ár unnið á skrifstofu og býr hjá
foreldrum sínum. Hún hefur 7000 kr. í
kaup á mánuði. Hún greiðir sjálf opinber
gjöld og sjúkrasamlag, en ræður að öðru
leyti yfir kaupi sínu, enda ekki of mikil
upphæð fyrir sígarettum, fatnaði og
skemmtunum. Það er talinn sjálfsagður
hlutur, að foreldrar sjái börnum sínum
farborða, en hve lengi hvílir þessi skylda
á herðum þeirra? Pabbi hefur kannski
slegið því fram, að Anna litla ætti að
greiða fyrir fæði og húsnæði, en mamma
álítur að hún sé ung enn og eigi að hafa
tækifæri til að skemmtp sér. Anna litla
fái nógu fljótt að kenna á fjárhagslegum
áhyggjum lífsins.
Önnu finnst því sjálfsagt að koma heim
úr vinnunni í hreint og vistlegt herbergi,
ganga að fatnaði sínum hreinum og strauj-
uðum. Mamma sér um það allt því að
Anna stundar vinnu og hefur lítinn
tíma til slíks. Blöð og tímarit liggja á
stofuborðinu, Anna masar í símann, þegar
hana langar til, pabbi borgar símann.
Anna býður heim félögum sínum, og
mamma sér um kaffi og kökur. Anna
býður að vísu sælgæti og heldur þar með
að hún borgi brúsann.
Önnu hefur aldrei dottið í hug, að
pabbi og mamma hafi nokkurn tímann
áhyggjur yfir þvi að geta staðið straum
af öllum þessum kostnaði.
En hvernig fer þegar Anna giftir sig?
Þá kemst hún að því að allir þessir hlutir
kosta peninga og þá verður ekki mikið
eftir fyrir einkaþörfum hennar, sem voru
í rífara lagi. Anna kann að vera skynsöm
og getur þá takmarkað þarfir sínar, jafn-
vel þótt erfitt sé. En kannski verður hún
óánægð og ergileg yfir þvi að þurfa alltaf
að velta hverri krónu fyrir sér. Hún skap-
raunar manni sínum með því að vera
stöðugt að gera samanburð á kjörum
sínum fyrr og nú, og hjónabandið fer út
um þúfur.
Segja má að þetta sé foreldrunum að
kenna; það er misskilin umhyggja fyrir
börnunum að láta þau búa ókeypis heima.
Þurfi foreldrar ekki á peningum að halda
fyrir fæði og húsnæði má láta þá i banka
og geta þeir komið sér vel, t.d. þegar Anna
giftist. Hún er þá alin upp um leið til að
skilja þær fjárhagslegar skuldbindingar,
sem heimilishald hefur í för með sér. Það
kann að fara eins fyrir piltum. Ef þeir
hafa fengið ókeypis fæði og húsnæði
heima, hvernig er þá hægt að ætlast til,
að þeir skilji, að konur þeirra þurfi pen-
inga fyrir mat, hreinlætisvörur o.þ.h.
Stofnun heimilis
Allir vita að mikið þarf til að stofna
heimili. Hjónaefni geta lagt fyrir sig eftir-
farandi spurningar til að fá yfirlit yfir
með hverju móti hægt sé að eignast bús-
munina.
1. Eigum við að bíða þangað til við höf-
um aurað saman fyrir því sem við
þurfum til heimilisstofnunar?
HÖSPREYJAN
31