Húsfreyjan - 01.07.1965, Blaðsíða 7

er orðið ljóst, að í nútímaþjóðfélagi er
aðstaða foreldra allt önnur en fyrrum,
t.d. til þess að laða börnin til starfa. Móð-
irin er víða svo að segja ein um það að
sjá barninu fyrir verkefnum og víða virð-
ist hvorugt foreldra hafa tima til að sinna
börnunum og veita þeim þá andlega nær-
ingu, sem þeim er nauðsynlegt til að
verða eðlilega þroskaðir einstaklingar.
Foreldrarnir hafa hvorki tíma né þekk-
ingu til að snúast við annars konar upp-
vaxtarskilyrðum, en þau sættu sjálf og
þá er ekki í annað hús að venda en að
gera tilraunir með að skólarnir reyni að
skapa eitthvað nýtt, sem komið geti í
stað uppeldisáhrifanna, sem börnin fengu
í samverunni við starfandi, fullorðið fólk.
Norðmenn vita af reynslunni, að þó að
foreldrar séu vel efnum búnir, þá geta
börn þeirra orðið afbrotaunglingar. Vel-
megunin er engin trygging fyrir því nú
fremur en áður, að foreldrar hafi nægi-
lega þekkingu til að ala upp börn í nú-
tíma þjóðfélagi.
A kennaraþingi, sem ég var á í Edin-
borg, var mikið rætt um kennslu í fjöl-
skyldufræðum. Þá birtist grein í einu dag-
blaðanna þar undir stórri yfirskrift:
,,Eiga piparmeyjar að kenna fjölskyldu-
fræði?“ Kannski þykir þetta ekki glæsi-
legt, en samt er nú svo komið, að skól-
unum er ætlað æði mikið af því sem
fyrr var hlutverk foreldranna. Það er
þegar búið að skrifa góða kennslubók í
fjölskyldufræðum á norsku og vonandi
tekst vel til með þessa nýju kennslugrein.
Þér eruð ekki eingöngu hússtjórnar-
kennari?
Nei, ég lauk fyrst almennu kennara-
prófi, en fór svo seinna í framhaldsnám
að húsmæðrakennaraskólanum að Sta-
bekk. Fyrir stríðið var offramboð á kenn-
urum í Noregi og var erfitt að fá góðar
stöður án þess, að hafa einhverja sér-
grein. Nú er aftur á móti hörgull á kenn-
urum.
Batna ekki launakjörin við það, að
bæta við sig sérgreinum?
Jú, kennari, sem einnig getur kennt
matreiðslu, hækkar um einn launaflokk
og víða kemur sér vel, að sami kennari
geti kennt bóklegar og verklegar greinar.
Hins vegar lízt okkur ekki á það, að ætl-
azt sé til þess í sveitaskólum, að einn og
sami kennari kenni kannski fjórar mis-
munandi verklegar greinar í sömu
kennslustofunni. Slíkt er spémynd af
kennslu, en engin menntun.
Dvölin á íslandi þessa daga hefur verið
dásamleg. Við munum allar verða sjálf-
skipaðir sendiherrar fslands héðan í frá.
Frú Stina Engdahl er fríð kona og hlý-
leg. Hún er rektor við skóla í Málmey, þar
sem kenndar eru margar greinar búsýslu,
verklegar og bóklegar. Skóli þessi er fyrir
þá, sem lokið hafa skólaskyldu. Þar er
hægt að nema heimilishald, barnfóstur,
búa sig undir störf á rannsóknarstofum,
aðstoðarstörf við hjúkrun, læra að verða
ráðskona á sjúkrahúsum eða til að veita
forstöðu heimavistum og öðrum stórum
heimilum, svo að nokkuð sé nefnt.
Hvé gamlir eru nemendurnir þegar þeir
koma til yðar?
í sumum greinum geta þeir byrjað 15
ára, í öðrum 18 ára, en þær, sem vilja
læra til þess að stjórna stórum stofnun-
um eru ekki teknar yngri en 22 ára. Þær
verða að vera nægilega þroskaðar til að
kunna að stjórna.
Hve langt er námið í skólanum?
Það er mjög misjafnt eftir námsefnum,
allt frá einu skólamisseri og upp í tvö ár.
Er mikil aðsókn að þessum námsgrein-
um?
Svo mikil, að nú síðast tókum við 350
nemendur inn í skólann, en 600 umsókn-
ir lágu fyrir.
Hverjar eru vinsælustu greinarnar?
Barnfóstur og rannsóknarstörf, þar
næst stjórn heimavista, enda eru atvinnu-
möguleikar miklir og laun góð í öllum
þessum greinum. Stúlkurnar geta bæði
lært til þess að verða almennar barnfóstr-
ur á barnaheimilum og einkaheimilum,
eða gæta barna á sjúkrahúsum. Seinna
verður lika komið á kennslu í því, að ann-
ast fötluð börn.
HÚSPREYJAN
5