Húsfreyjan - 01.07.1965, Blaðsíða 37
©00(8)
95" C
60“ C
Bali með vatni sem á stendur
95 °C. þýðir, að efnið þoli þvott í
95° heitu vatni. Öll efni sem þola
,,suðu“ eru merkt þannig.
Bali með vatni sem á stendur
60 °C. þýðir, að efnið þoli þvott í
heitu vatni, en hitastigið má ekki
fara hærra en 60° C. .
Bali með vatni sem á stendur
40°C. þýðir, að efnið þoli þvott í
volgu vatni, en vatnið megi ekki
vera heitara en 40°.
Bali með svörtum krossi þýðir,
að ekki megi þvo efnið.
Chlor með svörtum krossi þýðir,
að ekki megi láta efnið í klór.
Perborat með svörtum krossi
þýðir, að ekki megi nota þvotta-
efni sem perborat er í. Perborat er
í mörgu þvottadufti en ekki í sápu-
spónum eða sólskinssápu.
Borði með strokjárni sem merkt
er 200°C. er látinn á efni sem þol-
ir það hitastig. Ef strokið er með
járni með hitastilli er stillt á bóm-
ull eða hör.
Borði með strokjárni sem merkt
er 150°C. er látinn á efni sem ein-
ungis má strjúka með volgu járni.
Strokjárn með hitastilli er stillt
á ull eða reion.
Strokjárn með 120 °C. er á efni
sem einungis má strjúka með yl-
volgu járni. Strokjárn með hitastilli
er þá stillt á nælon eða asetat.
Strokjárn með svörtum krossi
þýðir, að ekki megi strjúka efnið.
Eftirfarandi vitneskju er að finna
á borðanum um efnahreinsun:
Tunna (rensetromle) með stafn-
um A, þýðir að efnið þoli öll venju-
leg hreinsiefni.
Tunna með stafnum P þýðir, að
efnið þoli hreinsun í perkloretyl-
en, einnig í bensíni og bensóli.
Tunna með stafnum F þýðir, að
efnið þoli einungis hreinsun í ben-
síni eða þ.h.
Tunna með svörtum krossi þýðir,
að efnið þoli ekki hreinsun í efna-
laug.
Stundum má einnig finna aðra fræðslu
á þessum litla borða. I peysunni, sem ég
keypti, var t.d. sýnt, að peysuna átti að
leggja til þerris á handklæði.
Peysan er þannig gerð, að ég hefði
kannski hengt hana upp á snúru og þar
með teygt hana óeðlilega, ef ég hefði ekki
athugað miðann.
En ég átti eftir að undrast enn meira
út af vörukynningarmiðum þann daginn.
I búðinni lágu hlið við hlið peysur, sem
voru nákvæmlega eins. í hálsmálinu var
ýmist miði með nafni á íslenzkri prjóna-
stofu, sem hafði prjónað peysuna, eða þá
danskur miði, þar sem á stóð úr hvaða
garni peysan var prjónuð. Engar skýring-
armyndir voru á íslenzku miðunum.
Hvernig getur staðið á því, að sama fram-
leiðsla er merkt með gjörólíkum miðum?
Starfsfólkið í búðinni átti kollgátuna.
,,Þeir hafa ekki átt fleiri danska miða á
prjónastofunni“, var svarið.
Peysurnar voru prjónaðar á íslenzkri
prjónastofu úr dönsku garni. Framleið-
andinn í Danmörku hefur látið fylgja miða
með sínu garni til þess að festa innan í
peysurnar, svo tryggt væri, að neytendur
fengju sem gleggsta vitneskju um það,
hvaða meðferð garnið þolir.
Ef ég hefði keypt peysu með íslenzk-
um miða og sökum vankunnáttu skemmt
peysuna í þvotti, hefði ég sennilega kennt
hinni ágætu íslenzku prjónastofu um lé-
lega framleiðslu. En þegar peysa er merkt
með dönskum miða þar sem hvergi á
peysunni er getið um að hún sé prjónuð á
íslandi, þá hirðir garnframleiðandinn all-
an heiður af fallegri peysu með góðu sniði
að ástæðulausu.
Vörumerkingar eru hagstæðar bæði
fyrir framleiðendur og fyrir neytendur.
Neytendur, sýnið því áhuga og metið að
verðleikum allar vörumerkingar. Fram-
leiðendur, látið í té allar upplýsingar, sem
koma neytendum að gagni.
Sigríður Haraldsdóttir.
HÚSFREYJAN
35