Húsfreyjan - 01.07.1965, Blaðsíða 45

arsjóðs kvenna ásamt minningargjöf, en Guðrún
var ein af fyrstu konum, er í kvenfélagið gengu.
Vasi stendur á altari Borgarneskirkju til minn-
ingar um Oddnýju Jónsdóttur ljósmóður, sem
var heiðruð af kvenfélaginu. Vasinn var henni
sendur á 90 ára afmæli Borgarness, en hún var
þá elzti borgari bæjarins. Landsspítalinn fékk
nokkrar krónur frá félaginu, einnig kvenna-
heimilið Hallveigarstaðir. Nýstofnað skjalasafn
Borgarfjarðar fékk nýlega þúsund króna gjöf frá
kvenfélaginu. Til Davíðshúss á Akureyri sendi
félagið 5 þúsund krónur til minningar um skáldið
góða.
Leiklist var talsvert stunduð á fyrri árum fé-
lagsins og voru góðir leikhæfileikar innan garðs.
Minnumst við ánægjulegra skemmtana frá þeim
árum, og margt skemmtilegt gerðist þá eins og
gengur og gerist. „Spanskflugan" var t.d. æfð og
farið með leikinn út fyrir bæinn í annað hérað
og þótti takast vel.
Vefnaðarnámskeið hafa oft verið og ein fé-
lagskonan verið kennari. Matreiðslunámskeið
hafa einnig oft verið haldin og kennarar úr
Reykjavík. Orlof húsmæðra er nú á vegum fé-
lagsins og hvíldarvikur þessar vinsælar. En erf-
itt hefur samt verið að fá konur til að ferðbúast,
en svo eru þær fullar þakklætis á eftir.
í bókum félagsins sést, að fyrst á árum hafa
konur úr félaginu tekið að sér handavinnu-
kennslu í barnaskólanum til þess að vinna fyrir
fundarstað fyrir félagið. Þá eru það fjáröflunar-
leiðirnar. Þær hafa verið allt hugsanlegt, svo
sem bazarar, hlutaveltur, skyndihappdrætti,
kökuútsölur, bögglauppboð, grímudansleikir, auk
venjulegra dansleikja, þorrablót o.fl. Mikil vinna
hefur verið lögð í þetta allt, ekki sízt bazarana.
Þar hafa verið á boðstólum saumaðar og prjón-
aðar flíkur, sem félagskonur hafa unnið og játað
skal, að oft varð okkur vel ágengt í sníkjuferð-
um okkar til verzlana til þess að fá búta að
sauma úr o.fl. Skal tækifærið notað til þess að
flytja verzlunarstjórunum þakkir okkar fyrir þá
hjálp, og hve vel þeir tóku okkur æfinlega.
Húsmæðraskólinn á Varmalandi var og er
óskabarn okkar. Söfnuðum við á sínum tíma
talsverðu fé til hans, er hann var í byggingu
með skemmtisamkomum og fjársöfnum. Ber
eitt herbergi skólans nafnið Borgarnes, en kven-
félagið hér lagði einmitt til fé fyrir húsgögnum í
þetta herbergi ásamt gluggatjöldum og teppi.
Til væntanlegs dvalarheimilis aldraðra höfum
við aflað álitlegrar upphæðar, er geymist til
húsgagnakaupa í dagstofu.
Félagsheimilissjóð eigum við einnig, er við
leggjum í þá byggingu, þegar henni verður
hrundið á stað.
Jólatrésskemmtun var fyrst haldin á vegum
félagsins árið 1934. Nutum við aðstoðar félaga,
verzlana og margra einstaklinga. Skemmtun
þessi hefur verið haldin árlega síðan. Öllum
HÚSPBEYJAN
börnum og eldra fólki boðið og allir velkomnir
meðan húsrúm leyfir, enn því miður er það allt
of lítið. Félagskonurnar vinna þar sem ætíð sam-
stilltar til þess að gera daginn sem ánægjuleg-
astan. En eins og var frá byrjun erum við fé-
lagskonurnar ekki einar um þennan dag. Allir
vilja hjálpa, og alstaðar eru útréttar hendur.
Einkum hefur ungmennafélagið ótt sinn drjúga
þátt í hjálpinni. Jólatréssamkoman er dásamleg:
Þessi fallegu vel klæddu elskulegu börn, ljósin,
skrautið, söngurinn. Þetta er yndislegastn þátt-
urinn í starfi okkar.
Þegar félagið var 30 ára gaf það Borgarnes-
kirkju altarisklæði og hökul, saumað af Sigrúnu
Jónsdóttur. Fundur Samb. borgf. kvenna var
einmitt haldinn hér þá og buðum við fundar-
konum í afmæliskaffið. Var þetta hin ágætasta
samkoma. Leikkonur úr Reykjavík skemmtu,
ræður og kveðjur voru fluttar, sungið og dansað,
blóm og skeyti bárust. Var stund þessi öllum
til óblandinnar ánægju. Félagið lagði fram 10
þúsund krónnur til skemmtiferðar, sem var far-
in seinna um sumarið til Akureyrar, glaðning til
félagskvenna fyrir frábær störf og strit.
Árið 1930 kaupir kvenfélagið, ásamt ung-
mennafélaginu svonefndan ,,Skallagrím“. tún-
blett þann, er nú nefnist ,,Skallagrímsgarður“.
Síðar eignaðist kvenfélagið hann allan einsamalt.
Fyrstu plönturnar voru gróðursettar 1931. Kon-
urnar unnu talsvert í honum sjálfar fyrst, en
æfinlega garðyrkjufólk líka. Skólapiltar frá
Hvanneyri unnu í garðinum og tóku félagskonur
þá í fæði á meðan. Borgarhreppur hefur styrkt
þessa starfsemi frá upphafi, einnig sýsla og ríki.
Stolt og eftirlæti okkar hefur garðurinn æfin-
lega verið, en ekki er hægt að tala svo um
Skallagrímsgarð að nafn Geirlaugar Jónsdóttur
sé eigi nefnt. Hún hefur verið formaður garð-
nefndar í 28 ár og unnið kvenna mest að vexti
hans og viðgangi með dugnaði og forsjálni. Þegar
kvenfélagið var 25 ára gaf það styttu í garðinn,
er Guðmundur Einarsson frá Miðdal gerði. Börg-
firðingafélagið í Reykjavík sendi okkur veglegt
hlið í garðinn og erum við mjög þakklátar fyrir
þann vinarhug. 17. júní ár hvert er hátíð í
Skallagrimsgarði, sem byrjar með messu í garð-
inum, ef veður leyfir. Síðan eru ýms skemmti-
atriði, sem bæði konurnar sjá um sjálfar (leik-
þætti barna) og aðrir aðilar t.d. íþróttir o.fl.
Þetta árið vorum við svo heppnar að fá frú
Sigríði Thorlacius til að flytja ágætt erindi. Dag-
inn áður er ýmis konar undirbúningur hafinn:
tjöld reist, borð, stólar og áhöld til veitinga
flutt á staðinn, en þá erum við nú ekki einar
um hituna. Sveitarstjórnin sendir okkur menn
og bíla til umráða þennan dag. Erum við auð-
vitað þakklátar fyrir þessa hjálp. Hátíðisdaginn
seljum við kaffi, öl og sælgæti meðan endist og
aldrei finnum við betur en þá, hvers starf okkar
við þennan blett er metið meðal Borgarnesbúa.
43