Húsfreyjan - 01.10.1965, Blaðsíða 8

þessar mundir er haldin sýning á mörgum
skjölum og munum, sem tengdir eru Vínar-
fundinum 1815, er samið var um skiptingu
Evrópu eftir fall Napóleons. Þar gaf að
líta eiginhandar skýrslur stjórnmálámanna
eins og Metternich, Talleyrand og Fouché,
auk friðarskilmálanna, sem þjóðhöfðingj-
arnir, sem á fundinum liittust, undirrituðu,
því allt er þetta varðveitt í þjóðskjalasafni
Austurríkis. Bréf Napóleons til liinnar
nítján ára gömlu Maríu Louise, dóttur
Austurríkiskeisara, var þárna. Var það
heldur flausturslega skrifað, enda mun
Napóleon ekki liafa talið sig þurfa mikið
til meyjarinnar að biðla, því faðir hennar
neyddi hana til að giftast þessum óvini sín-
um, til að kaupa sér frið. Einkasonur
Napóleons fæddist í þessu lijónabandi og
faðir hans sæmdi liann heitinu konungur-
inn af róm. Er vagga lians geymd þarna í
höllinni, gyllt og silkifóðruð, og á öðrum
stað eru mataráliöldin, sem liinum unga
prinsi voru ætluð til ferðalaga, öll úr skýra
gulli. Sagt er, að María Louise hafi lítið
sinnt þessum syni sínum, eftir að liún skildi
við Napóleon, þar til skömmu fyrir andlát
hans, en hann dó rúmlega tvítugur í höll-
inni Schönbrunn. Þar er geymdur undir
gleri lítill, útstoppaður fugl, sem sagan seg-
ir, að hafi verið kærasti félagi þessa unga
manns, síðustu æviár hans.
Vonlaust er að reyna að telja upp alla
þá sögulegu og dýru gripi, sem geymdir
eru í þessari miklu liöll. Illuti hennar er
nú notaður fyrir opinberar skrifstofur.
Handan við torg, sem Jiggur á milli liall-
arinnar og ráðhússins, er mikið minnis-
merki um einn ástsælasta þjóðhöfðingja
Austurríkis, Maríu Theresíu, sem réði þar
ríkjum frá 1740—80. Hxin bætti í mörgu
hag hins almenna borgara, þótt hún ætti í
miklum styrjöldum til að verja ríki sitt.
Hún bannaði pyndingar, reyndi að rétta
ánauð af lágstéttunum og stofnaði skóla og
sjúkraliús. En við skulum skreppa í annan
borgarhluta til að liuga að fleiri menjum
um þessa merku drottningu.
I stórskógi í suð-vesturjaðri Vínarhorgar
stendur hölliu Schönbrunn.
Fyrii' fjórum öldum var skóglendið auð-
ugt af veiðidýrum og þáverandi keisari,
Maximilian, keypti sér stórt landssvæði og
hús til að dveljast í, meðan liann skemmti
sér við veiðar. Brátt reis ]>ar veglegri Inisa-
kostur, en Tyrkir lögðu það allt í rúst. Und-
ir lok 17. aldar ákvað þáverandi keisai-i að
hyggja þarna sumarliöll handa syni sínum,
Leopohl, við uppsprettu í skóginum, „liinn
fagra brunn“, sem höllin dregur nafn af.
Byggingameistari gerði uppdrætti að svo
risastórri höll, að jafnvel keisaranum of-
bauð og var sniðið verulega af þeim. Bygg-
ingin gekk þó seint, en í valdalíð Maríu
Theresíu var verkinu lokið og þá voru 1200
herbergi í þessum snolra sumarbústað. Bog-
myndaðar, einnar hæðar álmur ganga frá
höllinni að aðalinngangi og er leikhxis í
öðrum arminum. Að baki hallarinnar er
yndislegur hlómagarður, skreyttur gos-
brunnum og marmarastyttum og á tvo
vegur markaður limgerði. Aflíðandi brekka
tekur við af garðinum lil suðurs. Efst á
benni er súlnabygging, sem kölluð er
„Glorietta“, en frá lienni og þó einkum
af þakinu, sér yfir skóginn, garðinn og
höllina.
Mikill mannfjöldi var á ferli um liöllina,
garðinn og dýragarðinn, sem eiginmaður
Maríu 'J’heresíu kom á fót í skóginum. 1
höllinni eru um fjörutíu salir til sýnis, en
250 fjölskyldur hixa þar og eru ]>að allt
menn í opinberri þjónustu.
Heil herbergi eru klædil innan með kín-
verskum og japönskum lakkþyljum, ilýr-
asta rósaviði með inngreyptum indverskum
málverkum, eða myndofnum veggtjöldum.
Eftirminnilegust veröur |>ó kannski ein
minnsta stofan, þar sem felldur er í vegg-
iua undir gler blómstursaumur dætra
Maríu Theresíu, en sagt er, að hún hafi
haldið dætrum sínum mjög að hannyrðum.
Ein þeirra var Ma,ría Antoinette, Frakk-
landsdrottning, en alls átti drottningin
sextán börn.
1 Schönbrunn eru geymd óbreytt, þau
6
HÚSFliEYJAN