Húsfreyjan - 01.10.1965, Blaðsíða 10

Norrœnt húsmœðraorlof í Finnlandi 1965
Einn liður í starfsemi Húsmæðrasambands
Norðurlanda er kynningarstarfsemi meðal
liúsmæðra á Norðurlöndum og liefur það,
í þeim tilgangi, komið á fót sameiginlegu
liúsmæðraorlofi. Hið fyrsta var í Dan-
mörku sumarið 1964, annað í Finnlandi
dagana 26.—30. júlí síðastliðið sumar. —
Þelta orlof sóttu um 70 konur, nánar til-
tekið 17 frá Danmörku, 17 frá Noregi, 18
frá Svíþjóð, 1 frá Islandi og 15—-20 frá
Finnlandi. Finnsku Mörturnar Jiöfðu all-
unni og Jjar mest á ungu fólki. Nær ógern-
ingur var að fá aðgöngumiða, nema með
margra vikna fyrirvara. Við gerðum nokkr-
ar árangurslausar tilraunir, en það var okk-
ar lán, að menntamálaráðuneytið bauð öll-
um fundarmönnum í óperuna eitt kvöld og
var þá sýnd óperan Hollendingurinn fljúg-
andi, eftir Wagner. A eftir var svo sérlega
skemmtilegur kvöldverður í viðliafnarsal
óperuliússins.
Álieyrendasalurinn er bvítmálaður með
gylltum skreytingum og eru fimm svala-
raðir frá gólfi að lofti. Aftast niðri eru
stæði og í hléinu sat þar ungt fólk á gólf-
inu og livíldi sig og ræddi af ákafa um tón-
listina. Aðalsöngkonan þetta kvöld mun
vera finnskrar ættar og heitir Anja Silja.
Hefur liún volduga og örugga sópranrödd.
Var gaman að sjá sælusvipinn á liljómsveit-
arstjóranum þegar hún söng stærstu arí-
urnar.
Flest kvöld voru fluttar tvær óperur og
ein eða tvær óperettur í borginni, auk
nokkurra tónleika. Á flestum veitingastöð-
um var tónlist, misgóð, eins og gengur. —
Hvergi Iieyrðist öskurlóngerð, nema á örfá-
um dansstöðum fyrir ungt fólk.
Hvern sunnudagsmorgun flytur liinn
frægi drengjakór Vínar, ásamt orgeli og
bljómsveit, kirkjutónlist í kapellu keisara-
8
an veg og vanda af þessu orlofi og böfðu
til þess fengið leigðan samvinnuskólann
„Jollas“, sein er nokkuð fyrir utan Hels-
ingfors. í þessum skóla er mest kennt í
námsskeiðum og meðan við vorum þar, var
eitt slíkt námskeið, fóstrunámskeið, og voru
námsmeyjar og kennarar mikið með okk-
nr, lilustuðu á sömu fyrirlestra, fóru í ferða-
lög og mötuðust í sama borðsal.
Sunnudagurinn 25. júlí s. 1. rann upp sól-
ríkur og fagur. Á Martbabótelinu í Helsing-
hallarinnar, þar sem Sclmbert söng sem
kórdrengur. Samstilling kórsins var frá-
bær, en ég varð ekkert síður hrifin af fersk-
leika drengjaraddanna, sem sungu við
messu í Stefánsdómkirkjunni.
Margir frægustu tónlistarmenn lieims
bafa dvalið í Vín, enda er þeirra víða
minnzt og á margan bátt. 1 Grinzing er
varðveitt liúsið, þar sem Beetlioven dó. I
Schönbrunn er bent á þröskuld milli
tveggja sala og sagt, að liér hafi Mozart
brasað, þegar hann, fimm ára gamall, kom
til að leika fyrir keisarafjölskylduna. María
Antoinelte hljóp til og reisti liann á fætur,
en bann kyssti bana og sagðist ætla að gift-
ast lienni, þegar hann yrði stór. Úti í Vín-
arskógi hafa ferðamenn svo að segja rót-
nagað linditré við veitingastað, þar sem
Schubert dvaldi, er liann samdi sumar af
sínum yndislegu tónsmíðum og svo mætti
lengi telja. 1 Vínarborg er tónlistin lxvorki
forngripur né fárra eign, að því er manni
virðist við fljóta kynning, lieldur rótgróin
almennings eign og unaður.
Þó Dóná sé ekki blá, þá er Vín yndisleg
borg, þar sem ganga má á vit við fagrar
listir í mörgum myndum. Keisaraveldið
skóp þar sína háborg uin aldir og þess gæt-
ir verulega enn.
Sigríftur Thorlacius.
HÚSFREYJAN