Húsfreyjan - 01.10.1965, Blaðsíða 16

á dagvöktum. Við liöfum bæði rætt við
Stéttarfélagið Fóstru og Barnavinafélagið
Sumargjöf og fengið ágætar undirtektir hjá
þeim aðilum. Einnig liöfum við rætt málið
við borgarstjóra, en það virðist vanta pen-
inga til nauðsynlegra framkvæmda. Ann-
ars er æskilegt, að barnakonur fái fjögurra
tíma vaktir, svo að þær geti tekið þátt í
störfum, eftir því sem þær fá við komið,
en þurfi ekki alveg að fara frá heimilunum
allan daginn.
E. G. Það virðist augljóst, að þjóðfélag-
inu er nauðsynlegt að notfæra sér sem bezt
sérmenntun hjúkrunarkvenna. Hefur ekki
Kleppsspítalinn nú þegar komið upp dag-
heimili fyrir börn starfsmanna sinna?
I. Ó. Jú, þar hefur verið starfandi dag-
heimili frá því árið 1958 og einnig liefur
spítalinn séð starfsliðinu fyrir smáíbúðum.
Það er enginn efi á því, að þetta tvennt lief-
ur auðveldað þeim spítala ákaflega mikið
að fá hjúkrunarlið.
M. P. Víða erlendis eru byggöar fyrsta
flokks íhúðir handa starfsliöi sjúkrahúsa,
ekki sízl með tilliti til þess, að hjúkrunar-
konur eru margar á bezta aldri til að stofna
heimili í þann mund, sem þær taka til
starfa fyrir alvöru við lijúkrunina. Það
mun vera ætlunin að reisa bæði starfs-
mannaíbúðir og dagheimili í grennd við
Borgarsjúkrahúsið í Fossvogi.
I. Ó. Ef að er gáð, þá er lijúkrunarstétt-
in ung stétt. Á tíu árum hefur hún tvö-
faldazt, svo það er mikil starfsorka til í
þessum hópi. Einmitt nú er lijúkrunarkona
nr. 731 að koma til starfa. Tvisvar á ári eru
brautskráðar 18—20 stúlkur í senn, eða um
40 á ári hverju, svo stéttin fer hraðvaxandi
og meiri hlutinn er á aldrinum 18—40 ára.
Hjúkrunarskóli Islands brautskráöi sína
fyrstu nemendur árið 1933. Sumum stúlk-
um leiðist biðin eftir skólarými og fara ut-
an til náms. Þá komast þær yfirleitt fyrr að
og kjörin eru þau söniu.
S. Th. Viljið þið ekki segja okkur eilt-
livað um ykkar stéttarfélag?
M. P. Hjúkrunarfélagið var stofnað 1919.
Þá var samið við norsku og dönsku hjúkr-
unarfélögin um, að íslenzkar stúlkur gætu
lært á sjúkrahúsum liér lieima í tvö ár, en
síðan komizt að í hinum löndunum og tek-
ið þar próf eftir 1*4 ár, að viðbættu 6 mán-
aða námi á geðveikraliæli. Árið 1933 voru
setl lög liér á landi um menntun og rétt-
indi hjúkrunarkvenna og síðan er lijúkrun-
arkona lögverndað starfsheiti. Eftir það
fengum við inngöngu í alþjóðasamtök
stéttarinnar. Það er okkur mikils virði, en
ennþá meiri styrkur hefur okkur verið í
því, að eiga hlutdeihl í samtökum norrænna
hjúkrunarkvenna, en í þeim samtökum höf-
um við verið frá 1923.
1. Ó. Aðihl okkar að samvinnu lijúkrun-
arkvenna á Norðurlöndum hefur verið
okkur ómetanlegur styrkur til að fá rétt-
indi okkar viðurkennd. Hún auðveldar
einnig íslenzkum hjúkrunarkonum að
nema og starfa erlendis.
S. Th. Og félagið gefur út blað?
1. Ó. Hjúkrunarblaðið hefur komið út
óslitið síðan 1925. Fyrsta árið kom að vísu
ekki út nema eitt liefti, en síðan liafa kom-
ið úl fjögur hefti árlega. Blaðið flytur ýms-
ar greinar, sem erindi eiga til allra, svo sem
mörg erindi, sem Ia;knar liafa flutt um heil-
hrigðismál, þýddar greinar, fréttir úr stétt-
inni og eina síðu með fréttum frá nemum.
Sú síða er oft mjög skemmtileg.
S. Th. Hve mannmörg er félagsstjórnin?
I. (). í henni eru sjö konur, kosnar til
fjögurra ára í senn og ganga tvær úr árlega
nema árið, sem forinaður er kosinn. Fyrsti
formaðurinn var Christophine Jiirgensen,
sem síðar varð kona Sæmundar Bjarnhéð-
inssonar læknis, og raunar voru þrír fyrstu
formennirnir danskir, eða þar til 1924, að
Sigríður Eiríksdóllir tók við formennsku
og hafði hana á liendi lil ársins 1960. Anna
Loflsdóltir var formaður lil 1964, en þá tók
María Pétursdóttir við. Með henni eru nú
í stjórn María Finnsdóttir, varaformaður,
Ingibjörg Olafsdóttir, ritari, Kristín Gunn-
arsdóttir gjahlkeri, vararitari Elín Eggerz-
Stefánsson, varagjaldkeri Jóhanna Þórar-
insdóttir og María Guðmundsdóttir með-
stjórnandi. Framh. á hls. 34.
14
IIÚSFREYJAN