Húsfreyjan - 01.10.1967, Page 7

HúsJreLjjjan
Reykjavík t , 4. tölublað
, mi-7 Utgefandi: Kvenfelagasamband Islands ,
okt.—des. 1967 3 3 18. argangur
Hvar er guðsríkif
Eg veit aS þii liefur oft lesiö um þennan
sérstœöa atburS, er á jólum er fagnaS.
Inn í sortans ríki brýzt Ijómi liimins, lýt-
ur niSur aS lágum stalli og þaS er eins og
jörSin taki aS stœklca, lyftist nœr hirnni.
Um sviSiS flœ&ir Ijómi mildi og kœrleika
og fcerir lífinu hér á jörSu nýtt og æSra
gildi — þroskaríki í nálægS GuSs sjálfs.
ÞaS hljóma raddir: Svona, já svona átt þú
jar&arbarn aS vera. Frá þessum staS sérSu
inn á himinslendur, sérS aS þú átt lengri
för fyrir höndum en jar&vist eina.
Þó cr þaS ekki þetta, sem mig langar
til þess aS minnast á viS þig í dag. ViS
höfum svo oft veriS á þaS minnt, aS jata
er ekki vagga konunga og því hafi lieg&un
okkar þessa nótt veriS undarlega köld og
sjálfselskufull. En þá gleymum viS því, aS
upp móti gjöf himinsins réttum viS þrátt
fyrir allt þaS fegursta, cr jar&líf á, kær-
leiksarma móSur. I þeim fann GuS þá sam-
svörun himins, aS hann treysti þeim fyrir
gjöf sinni til jarSar. Þar vissi hann syni
sínum búinn þroska. Um þetta hef ég oft
lutgsaS, og ég kemst ekki framlijá þeirri
vissu, aS mó&urarrnar hljóta aS vera Ijós-
brot guSsríkis á jörSu. ÞaS mun ekkert til
sem guSsríkinu líkist meir — ekkert —
og inn í þennan heim kairleika og um-
önnunar erurn viS öll fa>r&.
Já, veizlu þaS kona, aS þú berS í vitund
þinni neista frá kœrleiksbáli himins? ÞaS
var þess vegna, sern GuS laut aS þér og
baS þig aS fóstra til lífs, Frelsarann sjálf-
an. t örmum þér er framtíS heimsins ráSin,
— veiztu þaS? Veiztu þaS, aS þá bylgjur
haturs rísa hœst í heimi, þá hafa armar
þírrir veriS börnum jarSar kaldir, vaSiS
í þeirri villu, aS íburSur og flos gœtu kom-
iS í staS máSurarma? Þegar mannkyn hef-
ur lyfzl hœst, þát var þaS ávöxtur þess, aS
um heiminn allan liöfSu mœSur gert sér
Ijóst, aS þær væru umgjörS guSsríkis á
jörSu.
Víst felst í þessu ægiþung byrSi. Þú
stendur meS gjöf himins í örmum þér, og
þú átt aS finna henni staS og koma henni
til þroska liér í lífi. Hvar ætlar þú aS leita
aS vöggu? Hún er ekki til í neinni kirkju,
ekki til í neinu húsi, heldur er hún lif-
andi vöSvi, hjarta þeirra gjafa, er lífiS
mun fa’ra þér. Er þú hjalar viS barniS í
örmum þér, segSu því þá frá gjöfinni, sem
GuS sendi ykkur konunum. Þannig gerir
þú Kristi vöggu, og um leiS verSur hann
tengdur guSsríki jar&ar í vitund barnsins
þíns.
Þú veizt þaS sjálfsagt, aS viS vögguna
ertu aS sá til morgundagsins.
En þetta er ekki eitt og alll, heldur
ertu meS þessu aS lcggja barni þínu veg,
annaS tveggja úr skuggum eSa Ijósi.
Framh. á bls. 6.
HÚSFRliYJAN
1