Húsfreyjan - 01.10.1967, Síða 13

„Fjall-
konan
fríð... ”
l’ess vil ég fíeta í upphafi |)essa greinar-
korns, að liér er ekki á ferðinni lieimilda-
söfnun, að'eins fróðleiksmolar, sem saman
liafa safnazt af nokkurri tilviljun nieð’
góðra manna aðstoð.
Táknmynd fslands í konulíki er orðið
rótgróið luigtak í máli okkar og liugar-
lieimi og fylgir henni lieitið Fjallkonan.
Táknmyndin á sér þó lengri sögu en lieit-
ið og er fyrst rakin til Eggerts Ólafssonar.
Hann lætur landið segja sögu sína í lík-
ingu konu í kvæðinu „lsland“, og þegar
Eovísa Danadrotting andaðist orti hann
kvæðið „Ofsjónir við jarðarför Lovísu
drottningar 1752“. Með því kvæði gerði
hann uppkast að mynd, sem prenta átti
sem umgjörð um kvæðið. Ur því varð þó
víst ekki, a. m. k. ekki eins og Eggert
hafði liugsað sér, en hann skráði lýsingu
af því hvernig konan, sem tákna átti Is-
land, skyldi líta út: ... „luin hefur yfir
sér svarta kvenskykkju Jirönga, undir
stuttan niðurhlut og silfurbelti um sig,
þunna skó á fótum, lítinn stinnan kraga
um hálsinn, liulið liöfuðið með svörlu
silki og kvenhatt með silfurskildi.“
HÚSFREYJAN
7