Alþýðublaðið - 09.11.1923, Blaðsíða 3

7mM?ÐUB LÁÐIÐ
. fíjálparatiöð hjúkfUBartéifigg-
ÍQ8 >Líknar< @r opin:
Mánudaga .
Þriðjudagá .
Miðvikudaga
Fösíudaga
Lnigífrdaga
, kl. ii—12 f. h.
— 5—6 é. —
— 3—4 ©. -
— 5—6 ©. -
3—4 e. -
Alls konap tré-
húsgögn fást vönd-
uðust og ódýrust hjá Jóhánnesi
Jóhannessyni Þinghoitsstræti 33
Jkjí-.ilar») Einnijí- gerðir upp-
drættir af alls konar húsum, stig-
um, turnum, valmaþökum, hengi-
verkum og hvelfingum.
samiegt niðurdrep iyrir vinnandi
lóik í þessu landi, verður að
leg.?ja á nýjar leiðir.
Baukarnir, sem hafa öll yfir-
ráð yfir því aflögufé, sem enn er
lou-t í landinu, verða nú að
legvja bað fram til atvinnubóta
hér í Reykjavik undir forgöngu
og um-jón bæjsrstjórnar, en
hætta heldur fjárframlögum til
vúasamra verzlunarfyrlrtækja í
höndum ein'takra manna, svo
að heilbiigt verziunarástand geti
náð að myndast. Jafnframt verða
stjórn»ndur ríkis og bæjtríélags
að vrana'a ríkt éftir því, að nægi-
S

I
i
I
I'
I
I
I
TtveLuxury Ci&arettes
Reyktar um alt land.
Fást hjá kaupmönnum.
Teofani & Co. Ltd
London.
Kgl. liirðsalar
Verkamaðurlnn, blað jafnaðar-
manna á Akureyri, er bezta fréttablaðið
af norðlenzku blöðumun. Flytur góðar
ritgerðir um stjórnmál og atvinnumál.
Kemur út einu sinni í viku. Kostar
að eins kr. 5,00 um árið. öerist áskrif-
endur á aigreiðslu Alþýðublaðsins.
lega hátt kaup sé goldið vinn-
andi mönnum í öllum atvinnu-
greinum.
Þetta er í fám orðum leiðin
út úr ógöngunum fyrst um sinn.
Ef hún er tarin, verður ef til vill
hægt að halda þessu þjóðfélags-
skrifli gangandi nokkuð enn.
Valdhafarnir ættu að láta at-
burðina, seoa r ú ©ru að gerast
Útbreiðið Alþýðublaðið
hwar sem þið eruð og
hvert sem þið farið!
Stangasápan meS blámannm
fæst mjög ódýr í
Kanpfélaginn.
úti um heiminn, krnua sér, að
ekki er holt að halda miklu
lengra á þeirri leið, sem nú er
farin, Ella er hætt við, að illá
fari. Menn þola ekki hungur og
þjáningar nema að vissu tak-
marki, og hættir til örþrifaráða,
er yfir það er stiglð. Skyldi því
enginn gera sér feik að þvi.
Ekki veldur sá, er varar.
tS - íri • Sonui' Tai'zune.
eius um þenna vilta leik lífsins. Hann hræddist ekki.
Hræöslu gat hann ekki erft af föður sínum; en keiður
og lærdóm átti hann, sem hvort tveg'g'ja truflaði hanu
oft, er hanii barðist við ást sina á frelsi.
Þeir voru ekki komnir langt á snið við ljónið, er
Jack fann þeflnn ,áf því. Hann brosfci. Eitthvað sagði
honum, að hann hefði þekt þessa lykt meðal ótal annara,
jafnvel þótt apinn hefði ekki sagt honum, að ljón væri
i nánd. Hann kannaðist furðanlega við lyktina; — hárið
reis á höfði hans, og efri vörin brottist ósjálfrátt upp,
svo að skein í tennurnar. Honum fanst skimiið
streug'jast hak við eyrun, eins og liann byggist við bar-
daga itpp á líf og dauða. Hitastraumur fór um hann
allan. Á augabragði var hann orðinn allur annar, — dýr
i veiðihug. Þannig' hreytti þefurinn af Numa drengnum
í yillidjh'.
Aldrei hafði hann séð ljón, — mdfeir lians hal'öi varn-
að þess. En hann liafði sóð margar myndir, og nú sá
hann kannske ijón snarlifandi. Meðan liann gekk á eftir
Akút, gaut hann hornauga tjl ljónsins, ef það skyldi
standa upp frá bráb sinni. Hann dróst því litið eitt aftur
úr Akút, 0g vissi ekki fyrri til, en hann lieyrði viðvör-
unaróp apans. Eí' hann leit til apans, sá hann það standa
i vogi fyrir sér, er fylti hann gleði. Gljáandi og renni-
leg ijónynja stóð hálfupprótt i runná, sem lnxn hlaut að
hafa falið sig i. Gulgræn augu henuar voru útþanin og'
starandi og læstu sig' inn i augu drengsins. Á milli þeirra
voru ekki tiu skref. Tuttugu skrefum fyrir aftan ljón-
ynjuna stóð 'apinn og öslcraði skipanir til drengsins,
nm leið og hann iíastaði sprekum í - ljónið til þess að
reyna að draga atliygli þess að sér, meðan drengurimi
kæmist upp i tré.
En Sabor lét ekki að sér hæða. Hún horfði á dreng-
inn. Hann stóð milli hennar 0g maka hennar, milli
hennar og bráðarinnar. Það var grunsamlegt. Kann ske
liafði hann áglrnd á bónda hennar og konp.ngi eða á
ávexti veiðiferöar þeirra? Ljónynjur eru bráðlyndar.
Köll Akúts æstu liana. Hún rak upp lágt urr og stó
skrefi nær drengnum.
„Trén!“ öskraði Akút.
Drengurinn snéri sér við og flýöi; ljónynjan stökk.
Tróð var örfá skrof i burtu. Grein var tíu fet frá jörðu,
og um leið og’ drengurinn stökk eftir henni, stökk ljón-
ynjan á hann. Eins og api las hann sig upp á greinina.
m
m
mmmmmmmmmmmmmmmm»i
m
m
m
m
m
m
Dýr Tarzans
þriðja sagan af hinum ágætu Tarzan-
sögum nýútkomin. Yerð 3 kr. og 4 kr.
Vitjið liennar sem fyrst á afgreiðslu
1 Alþýðuhlaösins.
!• op 2. sagan enn fáanlegar.
m
m
m
m
m
mm m