Austurland - 12.02.1998, Blaðsíða 7

FIMMTUDAGUR 12. FEBRÚAR 1998
7
Fjúrðungssjúkrahúsið í Neskaupstað
brautryðjandi í tóbaksvörnum
Vilt þú hætta að reykja?
Fjórðungssjúkrahúsið í Nes-
kaupstað var fyrst íslenskra
sjúkrastofnana til að banna al-
farið reykingar innan sem og í
næsta nágrenni stofnunarinnar.
Þetta var gert í fullu samráði við
starfsfólk sjúkrahússins og hefur
gengið ótrúlega vel. Ekki er
hægt að segja að engin vandamál
hafi komið upp en þau hafa verið
smávægileg og auðleyst. Þeir
sjúklingar sem á þurfa að halda
fá nikótínlyf og eru dæmi þess
að reykingafólk sem hefur þurft
að leggjast inn á sjúkrahúsið í
einhverja daga hefur alveg hætt
að reykja, þótt það hafi ekki
verið á dagskrá við innlögn.
Nú er að fara af stað nám-
skeið á vegum sjúkrahússins
sem á að hjálpa fólki til að hætta
að reykja og losna við tóbaks-
fíknina. Að sögn Bjöms Magn-
ússonar læknis sem hefur veg og
vanda af námskeiðshaldinu er
það byggt á námskeiðum sem
Þorsteinn Blöndal læknir hefur
gengist fyrir í Reykjavík og
námskeiðum sem Björn stóð
fyrir þegar hann var læknir á
Reykjalundi. Þetta verður kvöld-
námskeið sem tekur fjögur
kvöld á tímabilinu 23. febrúar til
2. mars. Þátttökukostnaður er
5.000,- á einstakling en 7.500,-
fyrir hjón. Það verður því fljótt
sparað upp í þennan kostnað
þegar reykingum hefur verið
hætt, því það kostar einstakling
sem reykir pakka á dag um
110.000 krónur á ári og hjón þá
helmingi meira.
Bjöm segir að fræðslan vegi
þungt þegar fólk ákveði að hætta
að reykja eða hefja ekki reyk-
ingar. Hann segir að frá því að
fyrstu tóbakvarnarlögin litu
dagsins ljós árið 1984 hafi
reykingafólki fækkað jafnt og
þétt. Það hafi orðið ákveðin
hugarfarsbreyting sem hafi leitt
til þess að nú reykja innan við
30% íslenskra þjóðfélagsþegna á
aldrinum 18-69 ára. En betur
má ef duga skal. Enn em það
alltof margir sem reykja og nú
ætlar starfsfólk FSN að leggja
sitt af mörkum til að hjálpa þeim
sem vilja hætta að reykja.
En hvernig er þetta námskeið
uppbyggt?
Það felst fyrst og fremst í
fræðslu um kosti þess að hætta
reykingum. Byrjað verður á því
að spyrja þátttakendur ákveð-
inna faglegra spurninga og þeir
verða spurðir af hverju þeir vilji
hætta reykja. Við veitum fræðslu
um nikótínlyf, sem ég tel ákaf-
lega mikilvæg til hjálpar og
reynslan hefur sýnt að þeir sem
byrja aftur að reykja hafa yfir-
leitt notað of lítið af nikótín-
lyfjum og því fallið. Margir
segja að vilji sé allt sem þurfi en
það er ekki svo. Það þarf hugar-
farsbreytingu og það þarf að
breyta lífsstílnum. Til að hjálpa
fólki með þennan þátt verða Rut
Guðbjartsdóttir, hjúkmnarfræð-
ingur, og Heiðrún Snæbjömsdótt-
ir, sjúkraþjálfari, með fræðslu og
leiðbeiningar í þessum efnum.
Lögð verður áhersla á
líkamsrækt og líkamsvitund,
hreyfingu og breytt viðhorf.
Ingibjörg Ingólfsdóttir, hjúkr-
unarfræðingur, mun halda utan
um verkefnið og fylgja því eftir
því ekki verður litið af fólkinu í
eitt ár. Það verður hringt í það á
tveggja mánaða fresti og því
veittur sá stuðningur sem með
þarf. Þáttur læknisins í þessu er
fræðsla um skaðsemi reykinga,
sjúkdóma og áhættuþætti.
Rannsóknir sýna að þeir sem
falla í tóbaksbindindi gera það
flestir á fyrstu þremur mánuð-
unum. Þess vegna er stuðningur
ákaflega mikilvægur og Bjöm
segir að ráðlegt sé að taka
nikótínlyf í a.m.k. 3 mánuði.
Aðeins 5% þeirra sem taka
nikótínlyf geta orðið háðir þeim
og fólk sé misjafnlega miklir
■f
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda
samúð og hlýhug við andlát og útför
fósturbróður míns og frænda
Þorleifs Guðmundssonar
Mýrargötu 20 Neskaupstað.
Starfsfólki Fjórðungssjúkrahússins í Neskaupstað
þökkum við innilega fyrir góða umönnun.
Fyrir hönd aðstandenda
Rósa Eiríksdóttir.
L
fíklar. Hann segir að það sé
staðreynd að 80% þeirra sem
reykja vilji hætta því.
Margir hætti ekki að reykja af
ótta við þyngdaraukningu, sér-
staklega eigi þetta við um konur,
en staðreyndin sé sú að þyngdar-
aukningin sé að meðaltali aðeins
2-3 kíló þegar upp er staðið.
En er þá bara ekki nóg að
fara í apótekið og kaupa sér
plástur eða tyggjó?
Jú, svarar Björn. Það skiptir
okkur engu máli hvemig fólk
hættir að reykja og við bara
fögnum því ef það gerir það. Við
vitum hins vegar að það verður
auðveldara að hætta með stuðn-
ingi og fræðslu og þess vegna
höldum við þetta námskeið. Við
föram ekki af stað með færri en
10 manns en hámark á hvert
námskeið verður 20 manns.
Það er enn tækifæri til að skrá
sig á námskeiðið og fer skráning
fram í síma 477 1400, alla virka
daga milli klukkan tíu og tólf.
Vangaveltur
GLUGGAR OG GARÐHUS
í Smáranum framleiðum við:
Sólstofur, garðskála, svalahýsi,
glugga, rennihurðir og útihurðir.
Góð sólstofa er betrí en
sólariandaferð
SLETTVOLL,vönduð reyrhúsgögn
sérlega skemmtileg í
sólstofur, borðstofur og sumarhús.
Komið og skoðið
í Gluggar og garðhús
Daluegi 4 Kópavogi
sími 554-4300/fax 564-1187
Mannshjartað
O sonur duftsins! AHt sem er á himnum
og jörð hef ég fyrirbúið þér nema
mannshjartað, sem ég hef gert að
samastað fegurðar minnar og dýrðar.
Bahá'ulláh *
m Baháíar Neskaupstað fm
I dag veltir Elma Guðmundsdóttir ylir Kanadekri
og ferðakostnaði íþróttafélaga
Það vakti furðu mína í haust
þegar ég sá í fréttatilkynningu
frá Blaksambandi íslands þess
efnis að lið frá Nato, eins og það
var orðað, tæki þátt í haustmóti
BLI og það sem meira var,
mótið skyldi haldið á
Keflavíkurflugvelli. Síðar meir
eftir samtöl mín við
framkvæmdastjóra sambandsins
var ég ekkert svo hissa því í öðra
hverju orði talaði hann um
„kommana" þama fyrir austan
og bætti stundum helvítis fram-
an við. Eg á nú samt ekki von á
öðru en þetta hafi verið
góðlátlegt grín en öllu gamni
fylgir einhver alvara. Nú Blak-
samband Islands hélt sitt Haust-
mót í herstöðinni á Keflavíkur-
flugvelli, aðildarfélögum sam-
bandsins var aldrei boðið að
halda mótið!
Að gera herstöðina á Kefla-
víkurflugvelli að íþróttamiðstöð
fyrir íslenskt íþróttafólk er alveg
óþolandi og íslenskri íþrótta-
hreyfingu til vansa. Hér er ekki
verið að kasta rýrð á það fólk býr
eða gegnir sínum störfum í her-
stöðinni heldur er það sá hugs-
unarháttur sem lýsir sér í athöfn-
um forsvarsmanna umræddra
sérsambanda ISI. Eg er raunar
alveg bit á að ÍSÍ forystan skuli
ekki hafa fjallað um þessi mál,
sé hinsvegar svo hefur það farið
fram hjá mér, en ég hélt að
samkvæmt lögum Iþróttasam-
bands íslands væri þetta bannað.
Núna hefur Sundsamband ís-
lands tilkynnt að Islandsmeist-
aramótið í sundi verði haldið í
sundlauginni í herstöðinni. Laug-
in sé nýuppgerð með sex braut-
um og nú þurfi keppendur ekki
að fara alla leið til Vestmanna-
eyja, en mótið hafi verið haldið
átta sinnum í Eyjum síðustu bla
bla bla ár. Samkvæmt þessu er
það auðvitað mikill fengur fyrir
keppendur í Reykjavík og á SV
horninu almennt að þurfa ekki
að fara til Vestmannaeyja, en
væri ekki nær að gera þær kröfur
til sveitarfélaganna á þessu
svæði að þau uppfylltu þær kröf-
ur sem gerðar eru til íþrótta-
mannvirkja í dag? Skemmst er
þess að minnast að erlendu
keppendumir á Smáþjóðaleikun-
um s.l. sumar vora hreinlega að
krókna úr kulda og maður hefði
nú haldið að annað eins væri nú
braðlað þótt byggt væri yfir eina
sundlaug
Talandi um ferðakostnað þá
greiða íþróttafélögin í Vestmanna-
eyjum sennilega mest allra íþrótta-
félaga í ferðakostnað en það er
ekki það sem máli skiptir í þessu
sambandi. Það sem skiptir máli
er að enn halda forsvarsmenn
íþróttafélaganna í Reykjavík að
það sé dýrara að fara út á land en
frá landsbyggðinni til Reykja-
víkur. Sorglegasta og nýlegasta
dæmið þar um er þegar ákveðið
íþróttafélag í Reykjavík hætti
við þátttöku í móti á Isafirði í
haust og bar við kostnaði og það
sem meira var samgönguerfið-
leikum og jafnvel snjóflóða-
hættu! Þá má einnig benda á að
Grundfirðingar skrifuðu Blak-
sambandinu bréf þar sem þeir
fóru fram á að lið þeirra yrðu
ekki dæmt úr leik fyrir að mæta
ekki á fjölliðamót yngri flokka í
Neskaupstað í nóvember s.l.,
ferðakostnaðurinn hefði bara
verið of mikill. Þeir skutu sig
hinsvegar í fótinn í þessu tilfelli
Grundfirðingarnir, því þeir
höfðu aldrei tilkynnt þátttöku í
umræddu mót!
Við hér fyrir austan þekkjum
þetta líka úr knattspyrnunni.
Þess eru dæmi að forsvarsmenn
íþróttafélaga syðra hafa hringt
og beðið um að væntanlegur
leikur yrði gefinn og í orðunum
lá að það skipti engu máli fyrir
heimaliðið, það myndi hvort
sem er falla eða allavega tapa, en
lið þess sem hringdi sparaði
stórfé. Það fer lítið fyrir íþrótta-
mennskunni í svona samskiptum
og það er deginum ljósara að
forsvarsmenn Blak- og Sund-
sambands Islands hafa gleymt
gamla góða gildi ungmenna-
hreyfingarinnar:
íslandi allt!