Íslenskt skákblað - 15.12.1925, Blaðsíða 10

56
ÍSLENSKT SKÁKBLAÐ
Ddl—h5 eða Bfl—c4; ef 3 . . Rb8
c6, þá 4. f4Xe5, Rc6Xe5; 5. Rf3X
e5, Dd8—h4f; 6. g2—g3, Dd8Xe4f;
7. Ddl—e2, De4Xhl; 8. d2-d4! og
svarta drotningin verður fastsett á hl.
4. Bfl—c4 Rg8—f6
5. d2—d3 o—o
Ef Bc8—g5, pá c2- —c3.
6. Ddl—e2 Bc8—g4
7. f4Xe5 d6Xe5
8. Bcl—e3 Rb8—d7
9. Rbl—d2 c7 —c6
10. Bc4—b3 b7—b5
11. 0-0 Dd8—b6
12. Be3Xc5 Rd7Xc5
Betra var Db6Xc5f.
13. Kgl —hl Ha8—e8
Betra var Rc5Xb3, og svo Hf8—e8; par næst Db6-c7 og síðan Bg4Xf3.
Svartur veikir taflið ofmikið drotning-
arinegin, og býður fram i sækir. óhag af pví, er
14. De2—f2 a7—a5
15. a2—a4 h7—h6
16. Rf3—h4 b5Xa4
17. Bb3Xa4 Bg4—e6
Taflstaðan eftir 20. leik svarts.
18. b2-b3 Rfó—g4
19. Df2—gl Db6-b4
20. Rh4—f3 Be6—d7
21. Rd2—c4 . . .
Hvítur gæti nú unnið mann með c2
—c3 (Db4—b6?), en í pess stað yrði
hann að láta 2 peð. Steinitz velur
hinn rjetta leik og nær ennþá peði.
21. . . . Rc5Xa4
22. HalXa4 Db4-c3
23. h2—h3 Rg4-f6
24. Hfl-cl Rf6—h5
25. Dgl—el . . .
Hjer var niiklu sterkara Rc4Xe5,
nieð t. d. svona áfranihaldi: 25. ...,
He8Xe5 (ef Bd7—e6, þá Dgl—el og
hvítur nær báðum peðum svarts.); 26.
Ha4 —c4, Rh5-g3f; 27. Khl—h2, Rg3
—e2; 28. IIXD, RXD; 29. Rf3Xe5 og
vinnur. Auk pessa gat hvítur líka nú
leikið Ha4Xa5.
25. . . . Dc3Xelf
26. HclXel Í7-Í6
27. Ha4Xa5 He8 —e6
28. d3—d4 Hf8-b8
29. d4Xe5 Bd7-e8
30. Rf3-d4 He6—e7
31. Ha5—c5 He7—c7
32. Rc4—d6 f6Xe5
33. RdöXeS Hb8Xe8
34. Hc5Xc6 He8—c8
35. Hc6Xc7 Hc8Xc7
36. Rd4—f3 Hc7Xc2
37. Rf3Xe5 Hc2—c3
38. b3 —b4 Hc3—b3
39. Re5—c6 Rh5—f4
40. e4—e5 Rf4-d3
41. Hel —al Rd3Xb4
Svartur verður að drepa til pess að
koma í veg fyrir pað, komist i borð. að fripeð hvits
42. Hal—a8f Kg8-h7