Félagsrit Sláturfélags Suðurlands - 01.02.1933, Blaðsíða 16

32
Félagsrit Sláturfélags Suðurlands
það þá félagsins sök, a'ð eigandi gripanna er ekki hagsýnni en
raun er á? Þessir mcnn telja sig svo hafa leyfi til að setja út
á gerðir félagsins. Þeim er auðvitað vorkunn, en félagið verður
að fara eftir vigt og gæðum og reikna vöruna þess virði, sem
hún er. í slíkura tilfellum segja kaupahéðnarnir bara, að þeir
vilji ekki kaupa, en rægja svo félagið fyrir hið lága verð, sem
það verður að borga.
Það er þvi miður enginn vafi á því, að keppinautar félagsins
halda áfram að láta greipar sópa, einnig meðal félagsmanna vorra.
En það getur orðið dýrt spaug. Annars væri það ekki útbreitt
með jafnmiklum ákafa, hve lítið félagið hugsi um hagsmuni fé-
laga sinna. Féiagið hefir nú starfað í 21 ár, og hefir náð þeim
vexti og viðgangi, sem félagsmenn ættu að vera ánægðir ineð og
styðja að í framtíðinni, ef þeir óska eflir að geta framvegis haft
áhrif á kjötverðið.“ —
Svona lýsir þetta norslca blað aðstöðu sláturfélagsins
þar í landi. Mundi ckki rnega segja eittlivað svipað liér?
í Noregi
er það algild regla, að bændur scnda sláturhúsunum lifandi
nautgripi til slátrunar. Ilafa sláturhúsin því stór fjós og aðra
aðstöðu til að fóðra gripina, þar til heppilegt er að slátra þcim
markaðsins vegna. Fyrir fóðrið — livort sein það er um langan
eða skamman tima — og vinnuna við slátrun gripanna, fær slát-
urhúsið svo innmatinn og húðina, en eigandi gripsins fær aðcins
kjötið borgað, og þá með þvi verði sem á þvi var, daginn sem
gripurinn kom til slálurhússins.
Félagsmenn!
Munið, að Sláturfélagið er yðar eigið félag.
Útgefandi: SLÁTURFÉLAG SUÐURLANDS.
Félagsprentsmiðjan.