Félagsrit Sláturfélags Suðurlands - 01.04.1933, Qupperneq 1

félagsrit sláturfélags suðurlands
1. árg. Reykjavík, apríl 1933. 4. tbl.
Gleðilegt sumar!
Vðravöndnn.
Sú tíð mun nú liðin, er liaft var að orðtaki um vöru
þá, er selja skyldi: „Það er fullgolt í kaupmanninn“. —
Hefir sá hugsunarháttur cflaust átt rót sína að rekja til
’viðskipta einokunarkaupmannanna við framleiðendur,
þvi að þau viðskipti voru víst eigi ávalt sem vinsamleg-
Ust. Þó að nú sé öldin önnur, virðist mér enn þá nokk-
uð skorta á, að bœndur séu alment nógu vandir að virð-
ingu sinni livað snertir vöndun þeirrar vöru, er þeir selja
úr búum sínum.
Ég liefi nú síðustu 6 árin haft það starf með liöndum,
að selja landbúnaðarvörur, og þekki því allvel kröfur
Ueytenda. Vona ég þvi, að menn taki ekki illa örfáum
leiðbeiningum í þessu efui.
Stærsta atriðið, og jafnframt það, sem lengslan tíma
tekur að lagfæra, er að auka vænleik sláturfjárins. Ligg-
Ur í augum uppi sá geysilegi munur, sem er á afurðum
ærinnar, sem skilar t. d. 15 kgr. dilk og hinnar, sem
kemur með dilk, sem er innan við 10 kgr., og ef til vill