Félagsrit Sláturfélags Suðurlands - 01.07.1933, Blaðsíða 3

Félagsrit Slálurfélags Suðurlands
83
saltkjöli til Noregs, að ekki var liægt að selja þangað
^jöt af fullorðnu fé, öðru vísi en ineð dilkakjöti þannig,
að maður sem t. d. keypti 90 tunnur af dilkakjöti, lcevpti
einnig 10 tunnur af fullorðnu. Nú er þetta breytt og elcki
lengur liægt að binda þessar tcgundir saman. Ilin síð-
ari ár liafa Norðmenn ekki viljað ærkjöt, og hefir það
nrátt heita óseljanlegt, heldur aðeins dilkakjöt. Jafn-
framt hefir hólað á því, að erfiðleikar hafi verið á að
þá til að kaupa smálambakjötið, nema að einhverju
leyti á móti vænna dilkakjöti.
Á enskum markaði eru holdlitlir kroppar verst séðir
°g í lægstu verði, enda mun undantekning að kroppur
nndir 10 kgr. teljist markaðshæf vara þar, sist úr liin-
llrn lakari sauðfjáhéruðum, þar sem venjulega fer sam-
ar* lág vigt og lítil hold.
Á innlendum markaði í Reykjavík liefir það sýnt sig,
að verðmunur á besta og lakasta lambakjöti hefir aldrei
verið nógur til þess, að hvorttveggja seldist nokkurn
Vaginn jöfnum höndum. Þessu til sönnunar iná sýna
°hrekjandi tölur, sem tala sínu máli.
Á haustin hefir félagið opna búð í húsum sínum við
Lindargötu, þar sem það selur bæjarhúum kjöt í heilum
hroppum, og eru þar á boðstólum allir flokkar, liver
^oeð sínu verði.
Haustið 1930 kostaði hesta dilkakjötið (13 ltgr. kropp-
ar og þar yfir) 1.20 hvert kgr., en hið lakasta (undir
10 kgr. kroppar) 1.00 hvert kgi'. Nærri 63% af sölunni
Það liaust var af hesta kjötinu, en aðeins rúmlega 1%
af því lakasta.
Haustð 1931 kostaði besta dilkakjötið 95 aura livert
Lgr., en hið lakasta 70 aura. Þá var verðmunurinn nokk-
úru meiri, enda voru þá rúm 58% af sölunni af hesta
LjÖtinu, en ca. 7^2% af því lakasta.
Síðastliðið liaust kostaði besta dilkakjötið 75 aura
hvert kgr., en liið lakasta 50 aura. Þá var verðmunur-