Félagsrit Sláturfélags Suðurlands - 01.07.1933, Blaðsíða 9

Félagsrit Sláturfélags Suðurlands
89
„Að vísu verður maður ekki ríkur af þessu, en það er
að minsta kosli tvöfalt við það, sem maður fengi fyrir
besta nautakjöt og besta flesk á sama tíma“.
Það kostar minna að framleiða lambakjöt en flesk eða
nautakjöt. Og það liefir auk þess þann kost, að hægt er að
framleiða það af norslcu fóðri og á norsku beitilandi (af-
réttum), sem enginn hörgull er á. Lömbin þurfum við
ekki að ala á fóðri frá Kanada eða öðru útlendu skepnu-
fóðri“.
Allir skrokkarnir seldust við hæsta verði. Það kom því
t'kki að sök, þó að gimbrarnar væru lembar og þeim
slátrað 20 dögum (nokkrum aðeins liálfum mánuði) fyr-
ir burð.
Gimbrarnar voru í góðum holdum að haustinu. Um
veturinn var þeim gefið gott liey og fóðurrófur, eins
mikið og þær vildu, og þar á eftir allmikið af hveitikorni,
og svo maís undir það síðasta.
Gimbrunum var slátrað mcð venjulegum liætti. En
strax þegar blóðið var nokkurn veginn runnið út, var rist
á kviðinn og fóstrið tekið út. Það var þá enn þá lifandi
°g því stungið strax, svo að blóðið gæti vel runnið úr
þvi. Við það verður bæði skinn og kjöt fínna.
Kjötið af þessum „lambalömbum“ er hvítt og fallegt
og sérstaklega ljúffengt. Skinnin (breiðdindlarnir) voru
spýtt á vegg (í skugga) og er þau voru orðin þur eftir
fáa daga, voru þau tekin inn og látin niður í kislu og
ofurlitlu af naftalín stráð i þau.
Skinnin hafði höf. ekki selt, þegar greinin var skrifuð,
en hann áætlar, að liann fái um 15 kr. (norskar) fyrir
bvert. „Og það getur talist gott. Geti maðurfengiðþað verð
fyrir skinnin af þessum litlu lambalömbum, sem vantar
~0 daga upp á að vera fullburða, þá hefir maður ástæðu
til að vera ánægöur. Það kostar nokkuð meira að ala
lembda gimbur heldur en gelda, en ekki nálægt því 15
brónum meira".