Austurland - 19.02.1985, Qupperneq 3

ÞRIÐJUDAGUR, 19. FEBRÚAR 1985.
3
verið byggð orlofsheimili fyrir
og sumarbúðir og eigum við
myndarlegar sumarbúðir, sem
ég hef nú mikið staðið að að
koma upp ásamt fleirum á Ein-
arsstöðum á Völlum og sama
má segja um önnur félög annars
staðar. Það hefur verið stefnu-
skráratriði hjá félögunum að
koma upp sumarbúðum fyrir
verkafólk til þess að hafa að-
gang að á sumrin.
Eins má minnast á atvinnu-
leysisbæturnar, sem komu 1956
og húsnæðislánakerfin og ýmis-
legt fleira, sem komist hefir á í
gegnum samninga og er mjög til
hagsbóta fyrir heildina.
Ég segi það, að í gegnum
verkalýðshreyfinguna hefur
margt breyst til batnaðar og það
væru ömurlegir dagar nú, ef
verkalýðshreyfingin hefði ekki
ýtt á og barið fram mörg mál til
hagsbóta fyrir sína umbjóðend-
ur.
□ Þú hefir lengi tekið þátt í
bœjarmálum í Neskaupstað og
setið í bœjarstjórn. Viltu segja
eitthvaðfrá því? Hvað um sigur-
inn 1974 t. d.?
■ Já, þú spyrð um þátttöku
mína í bæjarstjórn og bæjarmál-
um. Ég var búinn að vera mörg
ár varamaður í bæjarstjórn, var
oft í 6. eða 7. sæti. Við vorum
með 5 menn inni. Einu sinni
fengum við 6, þegar Vigfús
Guttormsson fór inn sem 6.
maður. Þá buðu andstæðingarn-
ir fram einn lista á móti Samein-
ingarflokki alþýðu, Sósíalista-
flokknum, hann hét það þá, og
þá fengum við 6 bæjarfulltrúa.
Síðan þegar þeir fóru að bjóða
fram hver sinn lista, þá fengum
við 5 fulltrúa aftur, þangað til
1974. Þá var ég í 6. sæti og fór
inn sem 6. maður okkar allglæsi-
lega, því að það var þó talsvert
mikið á 7. mann, sem við
fengum.
□ Nœr 7. manni.
■ Já, nær 7. Þetta voru eftir-
minnilegar kosningar. Ég vann
oft í kosningum út á milli fólks.
En þetta var í fyrsta skipti, sem
ég beitti mér af alefli við að sópa
fylgi að okkar flokki. Mér var
það mikið í mun, því að ég hafði
lent í ákveðnum útistöðum við
framámenn í einum flokknum
sérstaklega og sagt þar alveg
ákveðið, að ég skyldi fara inn
og þess vegna var mér nokkurt
kappsmál að vinna að þessu,
eins og ég mögulega gat. Ég tel,
að ég hafi átt vissan hóp hérna
í bænum, sem er ekki fylgjandi
okkur, en fór algerlega yfir á
mig þama. Ég ætla ekkert að
nefna, hvers konar hópur þetta
var, það var bara gott fólk.
Við næstu kosningar var ég
líka í 6. sæti. Þá féll ég mið litl-
um mun, en þó nógum.
Þetta er svolítið atriði fyrir
mann, þegar maður er búinn að
vera viðriðinn bæjarstjóm í
mörg ár og oft mætt þar sem
varamaður að koma allt í einu
þama inn svona glæsilega.
Ég man það, að um morgun-
inn, þegar búið var að telja, að
ég var að koma heim - ég var
staddur í öðm húsi, klukkan var
eitthvað að ganga 5 - þá hringdi
síminn og það var fyrsta símtal-
ið, sem ég átti, eftir að ég vai
kominn í bæjarstjórn. 'Þá var
það Jónas Pétusson, sem þá var
þingmaður og á heima í Fella-
bæ, sem hringdi í mig og óskaði
mér til hamingju og sagði, að
sig hefði verið búið að dreyma
fyrir þessu. Hann var nú eigin-
lega búinn að orða það við mig
áður. Við vorum miklir kunn-
ingjar og vinir við Jónas Péturs-
son og erum það enn. Og ég mat
þetta voða mikils, að hann
skyldi vera að hringja í mig
þarna klukkan að ganga 5 um
morguninn til að óska mér til
hamingju með sigurinn. Þetta er
dálítið minnisstætt og þetta er
dálítið skemmtilegt líka.
□ Það dreymdi annan fyrir
þessu líka.
■ Já, Stefán Þorleifsson. Hann
dreymdi draum, sem var í ein-
hverju laxalíki. Hann var búinn
Sigfinnur á yngri árum.
að fá fimm laxa og var nokkuð
ánægður, en þá fékk hann óvænt
6. laxinn, sem var leginn og
gamall og grár. Ég veit ekki,
hvort ég var reyndar orðinn svo
grár þá. En hann réð drauminn
þannig, að ég myndi komast inn
sem 6. maður. Ég minnist þess
Jíka, að hann sagði þetta á
fundi, sem var haldinn, áður en
kosningar fóru fram og svo
ítrekaði hann þetta á sigurfund-
inum á eftir.
Sigfinnur og Valgerður á frídegi á Einarstöðum.
□ En tekurðu þátt í bœjarmál-
um enn?
■ Nei, ekki nema að ég fylgist
með þeim í gegnum aðra. Ég
hef haft það mikið að gera, að
ég hef ekki getað sinnt þessu.
Ég hef nú verið mikið einn á
þessari skrifstofu og mikið í
burtu bæði í samningum og öðru
og mér finnst, að þennan tíma,
sem ég er heima, þá hafi ég eig-
inlega ekki tíma til að sinna
öðrum störfum. Ég vil sinna
þeim störfum vel, sem mér er
trúað fyrir og ég vinn flestar
helgar, sem ég er heima bæði
laugardaga og sunnudaga, því
að alltaf kemur eitthvað upp á,
sem liggur á borðinu og þarf að
klára og þá hef ég látið bæjar-
málin sitja á hakanum, því að
þar eru miklu betri og færari
menn en ég er í þeim málum,
sérstaklega eftir að ég fór að
hætta að fylgjast með þeim, eins
og maður þarf að gera, ef maður
ætlar að vera inni í svoleiðis
málum, því að það þarf eigin-
lega að fylgja hverju máli frá
upphafi til enda, ef maður á að
vera klár í, hvað er að ske.
Ég svara því þá, að ég hef lát-
ið bæjarmál sitja á hakanum og
reikna nú með, að ég fari ekki
út í þau, nema ég verði hress og
glaður, þegar ég hætti hér í
verkalýðshreyfingunni, sem
verður sennilega 1986, ef ég
held heilsu svo lengi. Ég hef lof-
að að verða við þessi störf þang-
að til. En þá mun ég ekki gefa
kost á mér sem forseti Alþýðu-
sambands Austurlands lengur,
en hvort ég verð eitthvað meira
hjá verkalýðsfélaginu hérna er
óráðið, en getur fyllilega komið
til greina, ef ég verð hress.
□ Nú ert þú ákveðinn og virkur
alþýðubandalagsmaður, hvað
viltu segja um tengslin milli Al-
þýðubandalagsins og verkalýðs-
hreyfingarinnar?
■ Ja, mér sýnist nú í dag, að
bilið á milli Alþýðubandalagsins
og verkalýðshreyfingarinnar
hafi aldrei verið lengra heldur
en núna, ekki síðan Alþýðu-
bandalagið var stofnað. Og mér
sýnist, ef þetta heldur áfram,
eins og manni sýnist það vera,
þá sé þetta það sama og skeði
hér á árunum, þegar Alþýðu-
flokkurinn fjarlægðist verka-
lýðshreyfinguna og dvínaði og
dó út. Mér sýnist ráðamenn í
Alþýðubandalaginu vera komn-
ir inn á hættulega braut og mér
finnst það endilega, að þessi
braut, sem þeir ganga núna sé
algerlega sama dauðabrautin og
Alþýðuflokksforingj arnir
gengu á sínum tíma, þegar
verkalýðshreyfingin sneri við
þeim bakinu. Og ef þeir hafa
ekki vit á að laga sig eftir um-
hverfinu og því, sem er að ske
í kringum þá, en horfa í allt aðra
átt, þá spái ég því, að Alþýðu-
bandalagið eigi hörmungardaga
framundan.
□ Þú ert þá ekki sammála ný-
kjörnum formanni verkalýðs-
málaráðs Alþýðubandalagsins,
að fólkið sé komið fram úr
verkalýðsforystunni?
■ Nei, það er nú ein af þessum
góðu konum, sem ég gat um hér
áður og samkomulagið hefur
ekki verið of gott við. Ég hef aldr-
ei getað sætt mig við það að láta
einn eða annan skipa mér fyrir
verkum og á fundum hefur hún-
oft verið með alls konar aðdrótt-
anir að þeim, sem eru framarlega
í verkalýðshreyfingunni, sérstak-
lega eftir að hún fór að falla í
nefndum og alls staðar, þar sem
hún hefur verið í kjöri innan
verkalýðshreyfingarinnar. En
mér er sagt það og hef það fyrir
satt - það mun vera í Morgun-
blaðinu - að Guðmundur J., sem
er formaður Verkamannasam-
bandsins, segi þar, að það sé að-
gangurinn að því að verða for-
maður verkalýðsmálaráðs Al-
þýðubandalagsins að falla í nógu
mörgum nefndum og nógu mörg-
um stjómum innan verkalýðs-
hreyfingarinnar. Og formaður
verkalýðsmálaráðs Alþýðu-
bandalagsins nú uppfyllir að
mínu mati vel þessa kröfu, sem
Alþýðubandalagið gerir til sinna
formanna.
□ Hvað er brýnast fyrir verka-
lýðshreyfinguna nú? 0
A Hallormsstað á hvíldardegi.
í Vesturdalsá.