Austurland - 18.12.1985, Blaðsíða 27

JÓLIN 1985.
25
Aðalheiður Bjarnfreðsdóttir
flutti þjóðhátíðarrœðuna, ein-
hverja þá stystu og kannski þá
bestu, sem greinarhöfundur hef-
ir heyrt. Til hliðar við Aðalheiði
stendur Jóhann Haraldsson, far-
arstjóri og Bjarki fyrir framan
hann.
Hér fylgjast Hermann Davíðs-
son og Helga Símonardóttir í
Neskaupstað með keppnisatrið-
um 17. júní rétt eins og þau
hefðu gert við sundlaugina
heima.
gátum fengið hann leigðan fyrir
470 d. kr. í viku. Nýr stóll kost-
aði hins vegar tæpar 600 d. kr.
og keyptum við því vitanlega
nýjan stól, sem Hermann Beck
hjálpaði mér að festa í bílinn og
svo komum við auðvitað með
stólinn heim.
Ekki var hinn danski júní-
mánuður sérstaklega sólríkur
og rigning var fyrstu dagana, en
hins vegar var hitinn mjög þægi-
legur og hærri en við hefðum
búið við heima á þessum tíma.
En í Danmörku var sumarveðr-
áttan í lakara lagi miðað við
venju þar. En umhverfið varfal-
legt þarna á Fjóni og þetta voru
þægilegar vikur.
Nokkur kynni sköpuðust milli
ferðafélaganna og oft var safn-
ast saman í þjónustumiðstöð-
inni á kvöldin, borðað þar
gjarnan og rabbað saman yfir
ölglasi. Þar voru börnin með
fullorðna fólkinu og þótti
sjálfsagt, enda var aldrei opið
langt frameftir, nema sam-
kvæmi væru, sem íslendingar
héldu þarna reyndar að kvöldi
17. júní.
Eitt sinn sátum við á kránni
nokkur saman og mig vantaði
eldspýtur. Ég sendi því stráka
mína til að kaupa eldspýtu-
stokk. Ekki vildu konurnar í af-
greiðslunni afgreiða þá með eld-
Skrúðganga íslendinga frá þjónustumiðstöðinni 17. júní.
Keppt var í ýmsum greinum á íþróttavellinum. Hér er Börkur á
fullri ferð í boðhlaupi.
spýtur, sögðu að ekki mætti
selja börnum eldspýtur. Ein-
hver fullorðinn var þarna nær-
staddur og bjargaði málunum.
Skömmu síðar sat ég yfir tómri
ölkrús og sendi nú strákana til
að kaupa handa mér einn bjór
og bjuggumst við, sem þarna
vorum, reyndar ekki við því, að
þeir fengju afgreiðslu. En viti
rtienn, eftir stutta stund komu
strákarnir með bjórinn og var
engin fyrirstaða hjá sömu af-
greiðslukonunum, sem rétt áður
neituðu að selja þeim eldspýtur,
að selja þeim nú sterkustu teg-
und af áfengum bjór - hinn
danska elefant. Sinn er siður í
landi hverju, því að á þeim
sömu dögum var Alþingi fslend-
inga að rembast við að koma sér
hjá því að taka afstöðu í máli
málanna í íslenskri pólitík -
bjórmálinu.
Að lokinni dvölinni í Ferie-
byen við Litla-Belti á Fjóni fór-
um við til Kaupmannahafnar og
eyddum þar tveimur síðustu
dögunum, áður en heim var
haldið. Við bjuggum þar hjá ís-
lenskri konu, Nönnu Ólafsdótt-
ur, ljósmyndara. Hún leigði þar
út herbergi í íbúð, sem Inga Huld
Hákonardóttir á og benti Aðal-
heiður Bjamfreðsdóttir okkur á
þennan ágæta samastað rétt við
Trianglen í Kaupmannahöfn.
Á svo skömmum tíma, sem
við höfðum í Kaupmannahöfn,
gafst ekki tími til að skoða nema
brot af þeirri ágætu borg, en þó
fórum við nokkuð um miðborg-
ina og í undrastað fullorðinna
jafntsembarna-Tívolí. B.S.
Pað kostaði aðeins 5 d. kr. að fara með hópferðarútu suður til
Pýskalands, en hins vegar 30 d. kr. effarið var á vegum íslensku
fararstjórnarinnar. Rétt sunnan landamceranna skammt frá Flens-
borg var hœgt að versla ódýrt hjá Otto Duborg. Á myndinni er
Hermann Beck í Neskaupstað á leið úr versluninni í bílinn, setini-
lega með Beck’s bjór í hendinni.
Við hina frægu rúnasteina í Jelling, þar sem eru haugar Gorms og
Thoru, sem Haraldur konungur blóðtönn, sonur þeirra lét gera.
Börkur við húsið, sem við bjuggum í.
Fílarnir átu gras úr höndum krakkanna í Lpveparken.
Sigurður Hannesson á Höfn gœðir sér á síðasta bjórnum á danskri
grund, áður en haldið er heim á leið frá Kastrupflugvelli.