Austurland - 20.12.1985, Blaðsíða 4
Austurland
Neskaupslad, 20. desember 1985.
FLUGLEIDIR
Gott fólk hjá traustu félagi
NÝÁRSORLOF AÐ
HÓTEL ESJU ® 7119
Gleðilegt
nýár
SPARISJÓÐUR |
NORÐFJARÐAR "
SPARISJÓÐUR HEIMILANNA
Sparisjóður Norðfjarðar
Pistilinn skrifaði Snorri Sturluson vísnahom Austurlands
Einar H. Guðjónsson á Seyðisfirði á vísurnar í horninu í dag
og þurfa þær ekki mikilla skýringa við.
Þessi mun vera ort í tilefni loka kvennaáratugarins í haust, en
þá voru sett þvingunarlög á kvennastétt.
Tíu ára tryggðabönd
trosna munu eigi,
þó að karlar kreisti vönd
á kvenréttindadegi.
Og um örlögin og fleiri lög er þessi hringhenda.
Örlög stinga, ergja skap,
ólög þvinga dóma.
Orkar slyngra aurasnap
út í fingurgóma.
Um frjálshyggjuna og krossfara hennar segir Einar.
Frjálshyggjunni er fátt um megn
- fagnar jafnan málmi rauðum.
Kappar hefja krossferð gegn
kommúnisma og Stalín dauðum.
Frambjóðendur nefnir Einar H. Guðjónsson þessa vísu.
Þeir eru að tölta til og frá
á tæpum rökum stikla.
Fjarlægð gerir fjöllin blá
og foringjana mikla.
Ekki mun þá meira kveðið á þessu ári, en Vísnahornið heitir
á vini sína að senda stökur um hátíðirnar.
Gleðileg jól og farsælt nýtt ár. B. S.
Frá Taflfélagi Norðfjarðar
, , f meistaraflokki urðu efstir og
Skakmot TN jafnir með 9 vinninga, Eiríkur
Skákmóti TN er nýlokið, þátt- Karlsson og Hólmgrímur
takendur voru 28 og tefldu í þrem- Heiðreksson, þeir munu tefla
ur flokkum. Úrslit urðu þessi: einvígi um efsta sætið.
Flokkur 7-10 ára: Vinningar
„Þórdís gekk til mála við Egil
frænda sinn. Var þá mest gaman
Egils að ræða við hana. Og er hún
hitti hann, þá spurði hún.
„Er það satt frændi, er þú vill
til þings ríða? Vildi ég að þú segðir
mér, hvað væri í ráðagerð þinni“.
„Ég skal segja þér,“ kvað hann,
„hvað ég hefi hugsað. Ég ætla að
hafa til þings með mér kistur þær
tvær, er Aðalsteinn konungur gaf
mér, er hvort tveggja er full af
ensku silfri. Ætla ég að láta bera
kisturnar til Lögbergs, þá er þar
er fjölmennast. Síðan ætla ég að
sá silfrinu, og þykir mér undarlegt,
ef allir skipta vel sín á milli. Ætla
ég, að þar mundi vera þá hrund-
ingar eða pústrar eða bærist að um
síðir, að allur þingheimur
berðist." Þórdís segir: „Þetta þyk-
ir mér þjóðráð og mun uppi, með-
an landið er byggt.““
Grímur tengdamaður. Egils
Skalla-Grímssonar aftók þessa
hugmynd karlsins. Enginn
Grímur, í ríkisstjórn íslands, varð
til þess að aftra því, að ríkissjóður
íslands kæmi þeim hrundingum og
pústrum af stað, sem glymja í eyr-
um og augum hvenær sem fjöl-
miðlar koma nærri manni. Millj-
ónum króna af lausafé lands-
manna er eytt í það að hafa betur
í baráttunni um silfrið. En til
hvers? Hér er verið að láta reyna
á lögmálið um framboð og eftir-
spurn. Þvíhærri vextir, sem eru í
boði, því meiri fjármunir. Erlend-
is mundi þetta þýða, að fjármunir
streymdu þangað, sem hæstu vext-
ir væru í boði, en á íslandi er bara
verið að keppa um silfrið úr þess-
um tveimur kistum. Inn í landið
kemur ekki króna.
Hvað kemur til að ríkissjóður
íslands eyðir milljónum króna í
samkeppni við innlánsstofnanir
um sparifé landsmanna?
Eru þeir Albert og Þorsteinn að
herma Reaganstjórnina, sem hef-
ur auglýst svo eftir fjármunum
vegna halla á fjárlögum, að
dollaralántakar um allan heim eru
að kikna undan vöxtum og þar á
meðal íslenska þjóðin? Átti nú að
sýna okkur, þó ekki væri nema
eina góða hlið á frjálshyggjunni?
Til hvers er silfrið notað?
Sparifé rennur aðallega eftir
tveimur rásum í þjóðfélagi okkar.
Aðra rásina köllum við eyðslurás,
hina nefnum við velturás.
Eyðslurásina líta bankamenn
homauga. Peningar sem fara í þá
rás hverfa og sjást ekki aftur. Til
þess að átta sig á hvað átt er við,
hugsum við okkur mann, sem
kemur í banka og biður um lán.
Peningana ætlar hann að nota til
að greiða rafmagnsreikninginn,
ferð til útlanda, matarúttekt mán-
aðarins, svo að eitthvað sé nefnt.
í þessa rás fer einnig það fé, sem
ríkissjóður nær sér úr kistunum.
í velturásina fer það fé, sem er
á hreyfingu í atvinnulífinu.
Prjónastofan kaupir garn og lopa,
fataverksmiðjan efni í fötin, heild-
salinn greiðir innfluttar vörur og
tolla. Bakarinn innleysir hveitið.
Þessir fjármunir eru á sífelldri
hreyfingu og eru lífsspursmál
hvers þjóðfélags.
Þetta ætti að nægja til þess, að
hver og einn geti áttað sig á mis-
muninum á eyðslufé og veltufé.
Hvernig verður silfrið til?
Sparifé verður til á ýmsa vegu.
Menn spara, neita sér um sjálfsögð
lífsþægindi, sýna ráðdeildarsemi.
Menn hitta naglann á höfuð í at-
vinnurekstri, sem er þó orðið mjög
fátítt, nema einstaka tegundum við-
skipta. Arfur frá foreldrum og ætt-
ingjum. Eignir seldar, sem urðu til
meðan krónan var óverðtryggð, svo
að eitthvað sé nefnt.
Tekjur sparifjáreigenda margra
hverra eru ekki aðeins hærri en
tekjur af venjulegri vinnu, heldur
eru þær reglubundnar, sama
hvernig viðrar, hvort vaxtaneyt-
andi er heilbrigður eða liggur í
rúminu, sama hvort hann er ungur
og ærslafullur eða gamall og grár,
hvort hann ferðast álfanna á milli
eða gerist landshornaflækingur,
þá fylgja tekjurnar honum.
Ekki er óeðlilegt að spurt sé:
„Hver er sá guð, sem gefur ykkur
slíka sældardaga?" Ekki stendur
á svarinu. „Það er vinnan. Við lif-
umávinnu, sem áður varunnin."
Enda þótt afrakstur eigin vinnu
njóti mestrar samúðar manns,
dettur engum í hug að véfengja
eignarrétt mannsins á arfinum,
enda er ekki ætlunin að gera at-
hugasemd við þann eignarrétt.
Það er svarið og skilningurinn á
svarinu: „Við lifum á afurðum
vinnu, sem áður var unnin," sem
þarf skýringar við. Vaxtapening-
urinn, sem eignamaðurinn á, er
ávísun á lifandi vinnu, ekki vinnu
dauðra manna. Hann fer og kaup-
ir sér ný föt, nýtt grænmeti, brauð,
dagblöð, kjöt og fisk. Allt er þetta
framleiðsla lifandi vinnu.
Hvers eðlis vextir eru, hafa
menn leyft sér að skrifa um heilar
bækur. Það er ekki óeðlilegt, að
þeir sem eru að kikna undan
vaxtabyrði, geri sér ljóst, að öfl í
þjóðflélaginu umgangast silfrið
eins og eitthvert leikfang, sem á
að sanna viðskiptalögmál, sem
þeir nefna frjálshyggju. Þeir sem
aðhyllast frjálshyggjuna, kallast
sérhyggjumenn í sama skilningi og
foli er hluti af stóði.
Sérhy ggj umenn, sem gefa sig að
stjórnmálum, þyrftu því að temja
sér mikinn sjálfsaga. Fljótt mega
allir sjá, að það sem hentar þeim
persónulega, hefur öfug áhrif í
þjóðfélaginu, samanber baráttuna
um silfrið.
Afleiðingar sviptinganna og
vaxtauppboðsins eru skelfilegar:
I fyrsta lagi: Sparifé, sem hefði
lent í velturásina, fór í eyðslu.
I öðru lagi: Bankarnir hafa
nrinna til að lána í framleiðsluna.
í þriðja lagi: Vextir eru hærri
en ella.
I fjórða lagi: Gjaldþrota fyrir-
tækjum fjölgar.
I funmta lagi: Veltufjámeytend-
ur hafa þurft aö leita á náðir okrara.
I sjötta lagi: Einstaklingar hafa
skv. heimild nýtt sér erlend lán til
skamms tíma.
Þórdís segir: „Þetta þykir mér
þjóðráð og mun uppi, meðan
landið er byggt.“ ASK
1. Halldór Sveinsson 11 Vi
2. Jóhann Sveinsson 11
3. Magnús Ásgeirsson 9Vi
Flokkur 11 - 13 ára: Vinningar
1. Daníel Arason 12Vi
2. Þorsteinn Jóhannsson 12
3. Marteinn Hilmarsson 11
Jólahraðskákmót TN
Hið árlega jólahraðskákmót
TN fer fram í Framhaldsskólan-
um mánudaginn 30. desember
nk. og hefst kl. 20. E. M. S.
Hefurþú nálgast
happanumerið þitt?
Vinningar í H.H.Í. 1986:
9 ákr. 2.000.000; 108 á kr. 1.000.000; 216 á kr. 100.000; 2.160 á kr. 20.000;
10.071 ákr. 10.000; 122.202ákr. 5.000; 234aukavinningarákr.20.000.
Samtals 135.000 vinningar á kr. 907.200.000.
HAPPDRÆTTI HÁSKÓLA ÍSLANDS
vænlegast til vinnings