Alþýðublaðið - 12.11.1923, Blaðsíða 3

'AL'&’? ÐIX B L A ÐIÐ
l^Kfi þrjá ful trú-i á þlagi, ea
iitlu stærri flo'xkur fær 16 — 17
fulltrúa. Ekki veröur þess 1 »ngt
að bíða með þessu lagi, að al-
'gerður raÍDni hluti atkvæð 1 gfti
kosið meiri hluta þings og stjórn-
að landinu á >15glegan< hátt,
eins og fámenn stóreignamánna-
kiíka stjórnar því nú á b:.k við
tjöldin.
Þéssar kosningar sýna fyrst
og fréir.st það, að lcýrrdæma-
slcipun í landinu veröur tafarlaust
að breyta, svo að verkaiýðurinn
geti notið atkvæða sinna við
kosöingar og fengið réttmæta
hlutdeild í stjórn landsins.
í öðru lagi sýna kosniogarnar,
að þrátt fyiir aliar hömiur, pen-
iagaaustur afturhafdsins og rang-
Þta kjördæmasktpun er Alþýðu-
flokkutinn dú þegar þriðjt aðal-
flokkur Iscdsins og vöxtur hans
svo óðfluga, að innan skamms
verður hann annar aðaiflokkur
landsins.
Á >miiii bardagannac verður
unnið. Við næstu þingkosningar
á að ná þessu takmarki, og það
verður gert.
éf
Trúarbrögðin eru eiubamál
manna.
Atvinnuleysið.
Fundur sá, sem atvinnulausir
menn héidu í Bárunni föstud igs-
kvöidið, var svo fjölmennur, sem
húsrúmið leytði, en margir urðu
frá að hverfa.
Fundurinn fór hið bezta fram.
Af þeim, sem boðið hafði verið
á fundinn, kom i stjórn Alþýðu-
sambíindsins, fuiltrúar Alþýðu-
flokksins í bsejaratjórn, Pétur
Ilaiidórsson bæjiriulltrúi og Ge-
org Ólafsson bankastjóri. Hinir,
sem boðið haiði verið, létu hvorki
sjá sig né neitt frá sér heyra.
Virtist funduúnn kunna að meta
þá framkomu að verðleikum.
12 menn tóku til máls, sumir
tvisvar. Öllum var þeim nema
Pétri Haltdórssyni ijóst, að hér
var um að ræða brýna og knýj-
andi þörf til að afstýra n«yð,
sem þegar er duoln yfir.
Þessar tiliögur voru samþyktar:
Furdurinn samþykkir að skora.
á bæjarstjórn og landsstjórn að
stofna atvinnuleysisskrifstofu hér
í Reykjavík, sem hafi eftirlit með
niðurskiftingu þeirrar vinnu, sem
nú er fáanleg, og sjái um, að
hún komi niður með nokkru
VerkamBðupInn, blað jafnaði’ -
manna á Akureyri, er beztá fréttablaðið
af norðlenzku blöðunum. Flytur gððar
ritgerðir um stjórnmál og atvinnumái.
Kemur út einu sinni í viku. Koetar
að eins kr. 6,00 um árið. Gerist áskrif-
endur á aigreiðslu Alþýðublaðsins.
réttlæti. Kostnaðinn greiði lands-
stjórn og bæjárstjórn; auk þfcss
láti þver vinnaudi maður einn
eyri af hverri krónu, sem hahn
vlnnur inn, til skrifstof unnar. Sáma
geri atvinnnrekdndi.
Reykjavík, 9. nóvember 1923.
Alw'. Moris.
Greinargerð: Erlendis tfðkast
slíkar skrifstofur, þegar atvinnu-
leysi er. Er þá hverjum manni
fengið númermerki, og verður á
þeim séð, hve oft hver maður
hefir vinnu. Er það einnig fært
í bók á skrifstofunni. Verði
nokkur atgangur af peningum
þeim, sem inn koma, skulu þeir
notaðir í atvinnuieysissjóð. Til
skrifstofustjóra sé valinn maður
úr hópi verkamanna eftir tillög-
um þeirra sjálfra. Gildir þetta
jafnt um verkanaenn á landi og
sjómena.
Fjölmennur fundur atvinnu-
lausra manna í Reykjavík 9.
Edfsr Rics BurroughB: Sonur Tarzans.
— þeir þurftu að eins stœlingar við. Drenguriun fann,
að lionum varð brátt .eðlilegt að sveiíla sór eftir trjánum.
í mikilli liæð fann hann jafnvel aldrei til svima, og
innan skamms var hann fljótari að sveifla sér grein af
g'rein, en hinn þnngi api.
Hann var orðinn hrúnn á hornnd af sólbruna. Ein-
liverju sinni, er liann var að baða sig i iækjarsprænu,
hafði' apakrili stolið nátttreyjunni hans, 0g fór þar síð-
asta menningarmerki hans,
Jaok var ,nm stund reiðnr. En brátt fáim hann, að
betra var að vera strípaður en hálfklæddur. Hann sá
ekki eftir fötunum, 0g þótti ágætt að ferðast um lieim-
inn klæðlaus. Stundum gat liann ekld varist brosi, er
honum datt i liug, hvað skólabræður hans myndm segja,
ef þeir sæju hann. Þeir .myndu öfunda hann. Þá kendi
hann i brjósti um þá. En þegar hann hugsaði um þá á
lieimilum þeirra meðal vina óg vandamanna, kom hálf-
gerbnr -biti í háls hans, og ,hann sá móðnr sinajelskulega
gegnum slæðu, sem kom óbeðin á augu hans. Þá rak.
hann Akút áfram, því að þeir voru á leið vestur eftir tii
strandarinnar, Apinn hólt, að þeir væru aö, leita að apa-
floiíki sömn tegundar og hann var, og dró .drengurinn
eklci úr þvi. Það var nóg að segja Akút ætlnn sina,
þegar þeir kæmust i fseri við menninguna aftur.
Einhverju sinni, er þeir fóru hægt með fram á einni,
komu þeir óvörum að villimannaþoi-pi. Krakkar voru að
leika við ána. Iijartað hoppaði i brjósti drengsins, er
liann sá þau; — í meira en mánuð. hafði hann ekki söð
ínann. Þó þetta væru naktir villinvénn? >ó liörnnd þeirra
yæri dökt? Yoru þeir þó ekld af sama uppruna og
hann? Þeir voru bræður hans og systur! Hann hljóp til
þeirra. Akút nrraði lágt og lag'ði loppuna á öxl hans.
Drengurinn sleit sig lausan og' hljóp æpandi til svörtn
ieiksystkinanna.
Rödd hans beindi öllum andlitum að honnm. G;il-
opin, snjöhvit augu störðu á hann um stund, og börnin
snéru sér æpandi við og fiýðu til þorpsins. Á hælum
þeirra hlnpu ma-ður þeirra, og vit úr þorpshliðinu kornu
hermeun hlaupandi, vopnaðir spjótnm og skjölduin.
Drengurinn n; m staðar, er hann sá áhrif komu sinnai'.
Gleðibrosið livarf af andliti hans, er liermennirnir komú
æpandi á móti honum. Akút kallaði til hans að ílýjá,
því að svertingjarnir dræpu hann. Hann horfði um stund
á þá; svo rótti hann höndina upp til merkis um, a,ð
wmmmmmmMmmmmm
m
m
m
m
m
m
m
@ Djr Tarzans
þriðja sagan af hinum ágætu Tarzan-
sögum nýútkomin. Yerð 3 kr. og' 4 kr.
Vitjið hennar sem fyrst á afgreiðslu
Alþýðublaðsins.
!■ og 0. sagan enn fáanlegar.
m
m
m
m
m
m
m
m