Eining - 01.06.1956, Qupperneq 8

8
EINING
Á öllum stöðurn, er flokkurinn söng, í Norðurálfu, var upp-
selt fyrirfram, en það var víðs vegar um allt England, Hol-
land, Danmörku, Svissland, Þýzkaland og Frakkland. Alls
staðar voru móttökurnar konunglegar. I öllum ritdómum
var mjög dáðst að hæfni og styrkleik kórsins. Öllu betri
landkynningu hafa víst Bandaríkin varla fengið í Norður-
álfu.
Einn merkasti viðburður kórsins var að syngja fyrir
flóttamenn í Þýzkalandi. Áheyrendur voru 2000, þetta var
í Vestur-Berlín. Svipurinn á þessu þjakaða fólki tók að breyt-
ast eftir því sem leið á sönginn og sex aukalög varð kórinn
að syngja, og óskað var eftir meiru. Hvað eftir annað var
beðið um sálminn: ,,Komið, komið, Guðs börn góðu“, þar
sem endurtekningin ,,A11 is well“ — öllu óhætt, er endur-
tekinn með mikilli áherzlu. Þrisvar var sálmurinn endurtek-
inn, en þá vildi kórinn ekki syngja meira. Þar var þá ekkert
auga þurrt.
,,Þetta var ekki aðeins hljómlist“, sagði Berlín Tele-
graf, „heldur einnig brú byggð úr mannssálum“.
Hjartaöflin eru máttugustu öflin. Enginn reikningshaus
getur komið því til Ieiðar sem hjartaöflin til lausnar mann-
kyni.
I musteri Mormóna í Salt Lake City eru sæti handa
7000 manna. Þar syngur þessi vinsæli og frægi flokkur í
útvarp hvern sunnudagsmorgunn. Hlustendur eru, eins og
áður sagt, tugir milljóna. Bréf streyma frá fólki hvaðanæfa,
frá hermönnum, föngum, sjúklingum og allra stétta mönn-
um, hverrar trúar sem þeir eru. Þakkað er fyrir uppörfun
og ánægju.
,,Yðar dásamlegi kór“, skrifaði kona ein í Californíu,
,,hefur orðið til þess að bjarga lífi mínu“. Hún segir svo frá
því, að hún hafi vakað alla nóttina og þótzt sannfærð um,
að maður sinn væri sér ótrúr. Hún hafði afráðið sjálfs-
morð. Settist að morgni í bíl sinn og ætlaði að aka að hengi-
flugi einu og kasta sér þar fram af. Af tilviljun og vana
opnaði hún útvarpstæki sitt í bílnum, og þá ómaði hvellum
rómi sálmurinn:
,,Our God will never us forsake,
and soon we’ll have this tale to tell —
All is well — All is well“.
Aldrei Guð oss yfirgefur,
um það vitni líf hvers manns.
Öllu borgið, öllu borgið er í vísdóms gæzlu hans.
Frúin ók til hliðar á veginum, stöðvaði bílinn og hlust-
aði. Að söngnum loknum flutti einhver stutt ávarp um
fyrirgefningu. Hún segist ekki vita, hve lengi hún hafi setið
þarna kyrr, en svo sneri hún heimleiðis. Söngurinn hafði
bjargað lífi hennar. ,,Ég vann aftur ást manns míns“, segir
hún, ,,og ég fæ þetta aldrei fullþakkað“.
Enginn skyldi halda, að flokkur þessi syngi aðeins Mor-
móna söngva. Nei, úr miklu er að velja af eftirlætissálmum
og ljóðum þjóðanna, og þegar þau eru sungin, fer þar
jafnan saman þrenns konar list — þrinnaður voldugur
þáttur, vígður til að lyfta sálum manna í hærra veldi, það
er list orðsins í bundnu máli, list hljóðfæraleiksins og söng-
listin. Þetta þrennt myndar volduga líftaug, sem enn er of
lítið notuð í daglegu lífi manna, í fjölskyldulífinu, félags-
lífinu og hvarvetna. Syngjandi menn eru sigrandi menn og
þeim standa jafnan opnar víðar dyr og verkmiklar. Marg-
víslegt björgunarverk hefur sönglistin unnið um dagana. —
Guði séu þakkir fyrir allt, sem göfgar sálir okkar.
Óvenjulegur félagsskapur
um bindindismál
Eining hefur áður sagt frá samtök-
um manna í Bandaríkjunum, er heita:
American Business Men’s Research
Foundation. Mætti íslenzka nafnið eitt-
hvað á þessa leið: Rannsóknarstofnun
kaupsýslumanna og iðjuhölda í Ame-
ríku. Þessir karlar gefa út snoturt og
fróðlegt tímarit um bindindi og áfeng-
ismál. í stjórninni eru sex forstjórar
ýmissa fyrirtækja, en auk þeirra 18
formenn hér og þar í ríkjunum. Þeir
eru lögfræðingar, iðjuhöldar, uppeldis-
fræðingar, tryggingarforstjórar, banka-
menn og annarra stétta. Tímaritið
heitir: ,,The Foundation Says“.
Á síðasta ársfundi þessara samtaka
voru meðal annarra tveir merkir vís-
indamenn, er hafa haft mikil afskipti
af áfengismálunum. Sagt er í frásögn
af fundinum, að annar þeirra, dr.
Frederick Lemere, hafi meðhöndlað
fleiri áfengissjúklinga en nokkur annar
maður í landinu. Hann flutti merka
ræðu á fundinum. Hinn vísindamaður-
inn var dr. Andrew C. Ivy, sérfróður
einnig á sviði áfengismálanna og er
hann prófessor í Chicago, við háskóla
ríkisins. Orð hans voru meðal annars á
þessa leið:
„Hvort sem okkur geðjast það vel
eða illa, er það sannreynd, að við höld-
um áfram að framleiða í landinu áfeng-
issjúklinga. Þar er nú um ein milljón
lífstíðar áfengissjúklinga, þrjár mill-
jónir manna, sem ánetjaðir eru áfengis-
neyzlunni, og ennfremur þrjár milljónir
ofdrykkjumanna, sem eru undir áhrif-
um áfengisins flesta eða alla daga.
Þar sem nú tímabilið á milli þessarar
algengu áfengisneyzlu, ofdrykkjunnar
og áfengissýkinnar er venjulega að
meðaltali um 10—12 ár, þá erum við
að fjölga árlega ofdrykkjumönnum og
áfengissjúklingum í landinu um 330
þúsundir“.
Hvað myndum við segja, ef einhver
menningarþjóð ræktaði einhvern ann-
an sjúkdóm þanníg, að sjúklingunum
fjölgaði um nokkuð á fjórða hundrað
þúsund árlega?
Vissulega er eitthvert brjálæði að
verki, þar sem er áfengissalan. Önnur
skýring er ekki til.
Hin frjálsa áfengissala hefur sann-
arlega ekki leyst neinn vanda, heldur
þvert á móti aukið hann, og má nú t. d.
benda á reynslu Svía. Varðandi Banda-
ríkin sýna skýrslurnar, að verðir lag-
anna tóku 22.913 leynibruggunartæki
árið 1954. Það er 14,5% meira en árið
áður. Þessi ólöglegu bruggunartæki,
sem lögreglan tók 1954 gátu framleitt,
ef þau hefðu verið nýtt til fulls, 406.711
gallónur á dag, það er hátt á aðra
milljón lítra af sterkum drykkjum. Hin
frjálsa áfengissala hefur því ekki út-
rýmt leynibruggi né leynisölu. I tíma-
bilinu 1946 til 1954 fjölgaði hinum
ólöglegu bruggunartækjum, sem lög-
reglan handsamaði, um 85 af hundr-
aði, og íækkaði þó eftirlitsmönnum
um 17 af hundraði.
Það er aldrei hyggilegt að blekkja
sjálfan sig. Eina leiðin til þess að út-
rýma sjúkdómum, er að nema burt or-
sök þeirra, og hið sama gildir um aieng-
issýki og áfengisböl, orsökinni — söl-
unni þarf að útrýma.
Hver vill skrifa?
Stúka í SvíþjóS, er heitir Vasteras á-
formar bréfakvöld 2. október næstkomandi.
Óskað er eftir bréfum frá sem flestum lönd-
um og svar mun áreiðanlega koma. Eining
hefur verið beðin að segja frá þessu.
Utanáskrift bréfanna skal vera: Hit Borje
Jansson, Gotgatan 17 B, Yasteras, Sverige.