Eining - 01.01.1957, Qupperneq 10

10
EINING
þeirra samtaka, er eiga aðild að bindindishreyfingunni í land-
inu.
Auk þeirra félagasamtaka um bindindisstarfsemi, er minnst
hefur verið á hér að framan, er enn að geta Áfengisvarna-
nefndar kvenna í Reykjavík og Hafnarfirði. Eru það lands-
samtök kvenna til áfengisvarna. Störfuðu þau á liðnu ári sem
fyrr, og voru 10 ár liðin frá stofnun þeirra.
Aldrei hefur bindindishreyfingin á Islandi átt ítök í jafn-
mörgum félögum og nú' og spáir það góðu um framtíðina.
Þörfin er líka mikil. Drykkjuskaparfaraldurinn er næsta
ískyggilegur með þjóð vorri, og er það viðurkennt af ábyrg-
um aðiljum í landinu. En þá er það líka skylda þeirra að
leggja hönd á plóginn til þess að uppræta drykkjutízkuna,
því að í skjóli hennar vex illgresið á akrinum. Hér þurfa að
taka höndum saman þau mörgu menningarfélög, sem sam-
einast hafa í Landssamband gegn áfengisbölinu. Væntum vér
öflugra átaka af hálfu kirkju, skóla, íþróttahreyfingar, ung-
mennafélaga, kvennasamtaka, skólaæsku og annarra menn-
ingarhreyfinga í samráði við Stórstúkuna og áfengisvarna-
ráðið.
Ég þakka á þessum áramótum góða samvinnu þeim hin-
um mörgu, er ég hef átt viðskipti við og stutt hafa bindindis-
málið, bæði góðtemplurum, öðrum bindindismönnum og
bindindisvinum. Einnig þakka ég Alþingi og ríkisstjórn það,
sem þau hafa vel gert til bindindismála.
Bræður og systur í reglu góðtemplara! Ég kann yður öll-
um beztu þakkir fyrir gamla árið og árna yður góðs og giftu-
drjúgs nýjárs. Vaxandi gengi reglunnar er til blessunar landi
og lýð.
Einnig þakka ég áfengisvarnanefndunum það, sem þær
hafa vel gert á liðna árinu, og óska þeim farsæls nýjárs.
Guð blessi alla íslendinga !
Brynleifur Tobiasson.
Ritgerðasamkeppni
Eftir áramótin síðustu cfndi stjórn Bind-
indisfélags íslenzkra kennara til ritgerða-
samkeppni meðal allra 12 ára barna á land-
inu og var ritgerðaefnið þetta: Er þaö hyggi-
legt aS vera bindindismaöur og Iwers
vegna ?
Stjórn félagsins fór fram á það við náms-
stjórana, að þeir önnuðust þessa samkeppni
hver í sínu umdæmi, og er það því þeim
að þakka að þetta tókst. Þakkar stjórnin
þeim ágæta aðstoð.
Þrennum verðlaunum var heitið á hverju
námsstjórasvæði. I. verðlaun 200 kr., II.
verðlaun 125 kr. og III. verðlaun 75 kr.
Þátttaka varð allgóð af öllum svæðum,
þó bárust ritgerðir aðeins frá einum skóla
í Reykjavík.
Það hefur vakið athygli við lestur þess-
ara ritgerða, live börnin vita mikið um
þessi mál, og öll hafa þau ákveðna skoðun,
sem þau rökstyðja mörg mjög vel.
Þessi börn hlutu verðlaun:
1. Verðlaun. Unnur Bergland Pétursdótt-
ir, Barnaskóla Keflavíkur. Elfa Björk Gunn-
arsdótlir, Laugarnesskólanum Reykjavík.
Jón H. Jóhannsson, Víðiholti, Reykjahverfi
S. Þing. Kristleif J. S. Björnsdóttir, Barna-
skóla Borgarness. Þórunn Stefánsdóttir,
Berunesi Reyðarfirði.
2. Verðlaun: Björgvin Halldórsson, Hvols-
skóla, Rangárvallas. Guðlaug V. Ivristjáns-
dóttir, Seljalandi, IJörðadal, Dalas. Guðbjörg
Baldursdóttir, Barnaskóla Siglufjarðar.
Helgi H. Jónsson, Laugarnesskóla Reykja-
vík. Jóhanna I. Sigmarsdóttir. Skeggjastöð-
um, Bakkafirði.
3. Verðlaun: Fanney Ingvarsdóttir, Barna-
skóla Stykkishólms. Guðríður Eiríksdóttir,
Kristnesi, Eyjafirði. Helgi Þór Guðnnmds-
son, Búlandi, Austurlandeyjum. Jakobína
Úlfsdóttir, Vopnafirði. Þorgerður Ingólfs-
dóttir, Laugarnesskóla Reykjavík.
Þetta er í fyrsta skipti, sem slík ritgcrða-
samkeppni fer fram liér á landi, en hún er
mjög algeng víða erlendis, einkum á Norður-
löndum. Verður ekki annað sagt, en hún
hafi tekizt vel. Við sendum öllum börnum,
sem tóku þátt í þessari keppni bezta þakk-
læti og kærar kveðjur.
Stjórn B. í. K.
Hver borgar?
„Mér þætli gaman að vita“, sagði skoti
nokkur við vin sinn, „hver sennir þessar
lygasögur um nísku Skotanna".
„Hringdu til ritstjóra blaðsins og spurðu
hann,“ svaraði vinurinn.
„Hver borgar þá símtalið?“ spurði Skot-
inn.
HeimsviðburiSiriiir
©g við
Enn einu sinni erum við, hér á yztu
þrömum menningarheimsins, heyrnar-
vottar að sorglegum viðburðum í lífi
þjóðanna. Við finnum sárt til með þeim,
sem kúgaðir eru, en fyllumst viðbjóði á
ofríki kgúaranna, hverjir sem þeir eru.
Er okkur hætta búin? Hvers vegna
eru hin miklu hröp í lífi stórþjóðanna?
Hafa þær ekki byggt hús sitt að ein-
hverju leyti á sandi? — Byggjum við
hús okkar á bjargi? Þeim, sem horfir
hátt eða út um hvippinn og hvappinn,
en ekki niður fyrir fætur sér, er hætt við
falli. Við megum ekki stara svo á við-
burðina úti í heimi, að við gleymum að
athuga undirstöður þjóðfélags okkar.
Eru þær traustar? Er siðgæðisþróttur
þjóðarinnar slíkur, að allt hennar sé á
því óhagganlega bjargi reist? Þess-
ari spurningu verður hver maður að
svara fyrir sig. Hann einn getur
rannsakað og prófað sig sjálfan, hvort
hann er heiðarlegur í öllu og þannig
sannur kjörviður í þjóðfélagsbygging-
unni.
Slíkur kjörviður verðum við ekki, né
,,lifandi steinar“, eins og postulinn orð-
ar það, í þjóðfélags-menningarmuster-
inu, nema við séum sannir lærisveinar
Meistarans og framgöngum í lítillæti,
þjónslund, óeigingirni og kærleika, í
samfélagi við þann friðarins heilaga
anda, sem slíku kemur til vegar í okkur.
Frá
gluggasýningu
Bindindisfélags
ökumanna.