Eining - 01.05.1957, Qupperneq 1
Hundrað ár voru liðin 12. maí sl.
frá fæðingu Sigurðar Eiríkssonar, reglu-
boða Stórstúku Islands. Stórstúkunni
fannst viðeigandi að þessa aldarafmælis
hans væri minnst á sérstakan hátt. Stór-
templar skrifaði biskupinum, herra
Asmundi Guðmundssyni, og mæltist
til þess, að hann bæri fram við presta
landsins þau tilmæli, að þeir tæku bind-
indismálið til meðferðar í prédikunum
sínum sunnudaginn 12. maí.
Stórtemplar barst svo svarbréf bisk-
ups, og er það á þessa leið:
Hr. stórtemplar, Brynleifur Tobiasson.
Ut af bréfi yðar, herra stórtemplar,
dags. 25. marz, mun ég beina þeim
tilmælum til presta landsins, að þeir
taki bindindismálið til meðferðar í pré-
dikununum sunnudaginn 12. maí n.k.,
sem er aldarafmæli hins merka og ágæta
regluboða, Sigurðar Eiríkssonar, Jafn-
framt mun eg hvetja prestana til þess
að biðja í kirkjum sínum um þróun og
eflingu bindindis með þjóð vorri.
Ennfremur vil eg þakka þýðingu á
yfirlýsingu sænska biskupafundarins
1953.
Kirkja Islands metur mjög mikils
starf Góðtemplarareglunnar hér á landi
og væntir af því blessunar öldum og
óbornum.
Virðingarfyllst,
Reykjavík, 2. apríl 1957.
Ásmundur GuSnmndsson.
Prestar landsins munu hafa orðið við
tilmælum þeim, sem bréf biskups getur um,
og gætir áhrifa Sigurðar þannig enn marg-
víslega, þótt dáinn sé.
Regla Góðtemplara á Islandi mun
ávallt halda í heiðri minningu Sigurðar
Eiríkssonar. Hann er einstakur í sögu
hennar. Fertugur að aldri gekk hann í
þjónustu reglunnar og var regluboði
stórstúkunnar um 20 ára skeið, frá
1897 til 1917. I þessu starfi vann hann
mikið afrek, stofnaði alls rúmar 80 stúk-
ur, var sí og æ í ferðalögum, fór ekki
geist, en var þeim mun iðnari. Þar var
engin augnaþjónusta. Hann vann af heil-
um hug hjartfólgnu málefni. Hann þjón-
aði ósvikið merkum samtökum manna,
en hann vann eins og drottinn ætti í
hlut en ekki aðeins mannlegur félags-
skapur, og haft er eftir honum, að hann
hafi jafnan sagt, er hann var að stofna
stúkur: ,,Þá stofnum við stúkuna í drott-
ins nafni“. Starf hans bar góðan árang-
ur og stóð föstum fótum í góðum jarð-
vegi. Dugnaðurinn, þrautseigjan og trú-
mennskan fór þar allt saman á frábæran
hátt.
Fæddur var Sigurður að Ólafsvöllum
á Skeiðum 12. maí 1857. Um allmörg
ár bjó hann á Eyrarbakka og var þá
kirkjuorganleikari. Árið 1905 fluttist
hann til Reykjavíkur. Síðustu æviárin
dvaldi hann á Isafirði hjá syni sínum
Sigurgeir, fyrrv. biskupi Islands, sem þá
var þjónandi prestur á Isafirði. Var það
mikil gæfa hinum áhugasama öldungi
að sjá son sinn þjóna af heilum hug
og hjarta þeim málefnum, er hann hafði
unnað mest, og njóta mikills trausts og
hylli sem stöðugt vaxandi maður í vín-
garði drottins. Hið göfuga starf þessarar
fjölskyldu heldur áfram lið fram af lið.
Slíkt er hlutskipti þeirra, er Guðs vegu
ganga og umlykja sína bænarhug og
blessunaróskum.
Kvæntur var Sigurður Svanhildi Sig-
urðardóttur Teitssonar, hafnsögumanns
á Eyrarbakka. Þar sem Sigurður var í
sífeldum ferðalögum, hefur það komið
í hlut hans ágætu konu að inna af hendi
tvöfalt starf við uppeldi barnanna og
stjórn heimilisins. Var hennar fórn því
ekki lítil fyrir hið góða málefni.
Stórstúka íslands hefur látið reisa
legstein á leiði þessara hjóna í hinum
gamla kirkjugarði Reykjavíkur og var
hann afhjúpaður á aldarafmæli Sigurð-
ar Eiríkssonar, 12. maí sl.