Eining - 01.05.1957, Blaðsíða 8
8
EINING
FriSarríki.
Dásemdir lífsins
Dýrðleg er veröld þín, Drottinn minn,
dásamlegt mjög að vera til.
Heiður og fagur himinn þinn
hjörtunum miðlar sólaryl.
Braut mín er fögrum blómum stráð,
blessun drýpur af aldinrein. —
Mikil er lífsins nægt og náð,
næg til að bæta sérhvert mein.
Þannig birtist þín blessuð mynd,
börnum jarðar, sem unna þér,
þar sem ei myrkvar sorg og synd,
sárust kvöl, er menn baka sér,
en einnig sjálfskapar-bölsins bönd
brjóta mun föður líknar hönd.
Guðdómleg er sú háa höll,
sem hefur þú barni þínu reist.
Súlur hennar hin fögru fjöll,
friðskjól, sem hrjáður getur treyst.
Syngur þar foss, en svalalind
silfurtær skín við bergsins rót.
Drottinn breiðir þar dýrðarmynd
dalabarnanna faðmi mót.
Lækir glitra í grænni hlíð,
grund er litfögrum blómum stráð. —
Mikil er höllin, há og víð,
og himinn ríkur af lífsins náð
breiðir um landið geislagull, —
Af Guðs dýrð er öll jörðin full.
Pétur Sigurðsson.
Hengdur til þerris
Maður nokkur ætlaði að fremja sjálfsmorð
og kastaði sér í sjóinn, en tveir sjómenn
sáu til hans og björguðu honum. Hann hljóp
þá út í skóg þar í grendinni. Nokkru síðar
gengu sjómennirnir tveir út í skóginn og
rákust þá á manninn, er hafði nú hengt sig
í einu trénu.
„Flýttu þér“, sagði annar sjómaðurinn við
liinn, „og hjálpaðu mér til að skera hann
niður“.
„Dæmalaust flón ertu“, svaraði hinn, „get-
urðu ekki skilið, að maðurinn hefur hengt
sig í tréð til þerris“.
Breimivmsgleðin
i Moskvu
Hinir háttsettu valdhafar í Kreml hafa
stöðugt verið í alþjóðamálum hin furðu-
legustu spurningarmerki: Á hverju
byggja þeir? Hvert er markmið þeirra?
Hver er sammála hverjum? Hverjar eru
hugsjónir þeirra?
Þá sjaldan, er þessir háu herrar tala
opinskátt, eru þeir mjög undir áhrifum
hinna sterku drykkja. Til dæmis er
Krusjtsjov, framkvæmdastjóri, víðfræg-
ur orðinn sem hetja í að drekka og byrla
áfenga drykki, hvort sem vökvinn heitir
vodka eða eitthvað annað. Brennivíns-
veizlur kommunista við móttökur í
sendiráðunum í Moskvu kynna byltinga-
hugsjón þeirra á mjög kynlegan hátt.
Langt verður að seilast aftur í tímann
til þess að finna hliðstæðu brennivíns-
gleðinnar í móttökuveizlunni í kínverska
sendiráðinu í Moskvu, sem haldin var
Chou-En-Lai, forsætis- og utanríkisráð-
herra Kína. Frásögn AFP gat þess, að
uppspretta fagnaðarins mundi hafa ver-
ið sú, hve austurlanda brennivínið var
þar óspart veitt.
I ræðu sinni minntist Krusjtsjov fram-
kvæmdastjóri á Stalin — og kunnugt
er mönnum um, að það hefur hann áð-
ur gert. Það var einmitt hann, er bar
fram hið gífurlega klögumál á hendur
þessum guði og ákærði hann fyrir rang-
láta valdbeitingu, ofsóknir og tilbúna
málsókn á hendur saklausum mönnum,
mannadýrkun og annað verra, svo að
öll veröld kommunista skalf og nötraði
á undirstöðum sínum, já, og nötrar enn
í ýmsum löndum. — Hvað var það þá,
sem Krusjtsjov sagði að þessu sinni?
Jú, hann sagði, að í stéttabaráttunni
væri Stalin kommunistum sönn fyrir-
mynd. Ég geri engan mun á stalinisma
og kommunisma, sagði framkvæmda-
stjórinn. Þá hrópaði Kaganovitsj bravó.
Krusjtsjov lét skála til heiðurs kínversk-
um kommunisma, og sagði: „Þeim, sem
eru ekki einhuga í þessu, ber þó að láta
sem þeir séu það, ella verða þeir krafðir
reikningsskapar í eilífðinni, þar sem okk-
ur verður öllum stefnt saman að síð-
ustu“. Hér við bætti framkvæmdastjór-
inn þeirri ósk, að Guð gæfi sérhverjum
kommunista að heyja baráttuna eins og
Stalin.
Á að leggja trúnað á slíka ræðu? Á
að líta á hana sem veigamikla, pólitíska
yfirlýsingu eða fánýtt ölvunarbull. Ölv-
aðir menn opinbera oft hugsanir hjarta
síns. Fornt kjarnyrði segir, að börn og
ölvaðir menn segi helzt sannleikann. Ö1
er innri maður. Sé unnt að taka nokkurt
mark á því, sem Krusjtsjov segir nú, þá
verður að líta á það sem hann keppist
nú við að reisa af nýju það goðalíkan,
er hann með hinni mestu áfergju braut
niður fyrir skömmu. Sé það satt, er
Krusjtsjov hefur áður sagt um Stalin,
að hann hafi eflt mannadýrkun, látið
taka saklaust fólk af lífi og höfða rang-
lega málsóknir gegn mönnum osf., þá
höfum við nú fengið að vita, hvernig
fyrirmyndar kommunista ber að hegða
sér, og hvað er hið ákjósanlega fordæmi,
er vera skal keppikefli sem flestra.
Orð hans, um samfundi í eilífðinni,
geta ekki skilizt á annan veg en að hann
trúi á annað líf, þar sem hver maður
verði leiddur fram fyrir einhvers konar
sósíalistiskan alþýðudómstól. Liggur þá
nærri að álykta, að Stalin og Krusjtsjov
verði þar dómarar.
Brennivínið hefur truflandi áhrif á
hugsanir allra manna, hvort sem þeir
heita Jeppi eða Krusjtsjov. Hitt verður
vissulega ekki auðveldlega séð, hvort
brennivínið á einnig eftir að valda sveifl-
um á sviði stjórnmálanna.
Hér lýkur þessum greinarstúf, er birt-
ist í norska blaðinu Folket, 29. janúar
1957, og mun einnig ýmsum hér á landi
þykja hann athyglisverður.
--------ooOoo-------
Ljóftar frétftir irá
Póllandl
Reutersfrétt greinir frá glæpaflóði í
sambandi við mikinn drykkjuskap í Pól-
landi. Sérstaklega er talað um svæði í
Lublin í suðausturhluta Póllands. Er þar
aðallega kennt um heimabruggi. Bænd-
ur nota kartöflur sínar í vodkagerð. Lög-
reglan fær ekki rönd við reist. Sjö morð
voru framin í janúar, segir fréttin, og
þjófnaður og rán skipti hundruðum.
Morðin voru framin í sambandi við
dansskemmtanir og drykkjuskap. Dans
og drykkja fer oft saman, á einni viku
náði lögreglan í 11 ólögleg bruggunar-
tæki.
Talað er um drykkjuskapinn í Póllandi
sem þjóðarplágu. Opinberar skýrslur
telja að 450 millj. dagsverka glatizt
árlega sökum ölvunar.
--------ooOoo-------
Bezti viðskiptabær Einingar
Akranes er efst á listanum. Vestmannaeyj-
ar næstum jafnar. Þar næstur Hafnarfjörð-
ur, þá Akureyri og svo Siglufjörður.
Sumir fámennari staðanna eru ágætir
viðskiptaaðilar.
settu tilheyrendur sína á gínandi barm helvítis og þrumuðu barm gereyðingar og bent á, að um aðeins tvennt sé að velja:
yfir þeim, að þeir ættu aðeins um tvennt að velja: snúa inn Snúa inn á braut friðar, samvinnu og bræðralags eða farast
á braut guðsríkisins eða steypast í glötun. í aleyðingu atómstyrjaldar. Enn eins og á dögum Móse blasir
Nú eru flestar slíkar raddir hljóðnaðar, en í stað þeirra við mannkyni vegur lífsins og dauðans, og það er okkar að
hafa vísindamenn þessarar aldar, sett allt mannkyn á gínandi velja.