Íþróttablaðið - 01.09.1928, Qupperneq 7

ÍÞRÓTTABLAÐIÐ
217
0t3£300000C3£3£}0e500C3C3e50t){30£3C3C}(30tJ0£}e3e3C}0£}C3
O
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
(3
o
o
o
o
o
o
o
o
eru nu
Æfifélagar í. S. í.
orðnir 65. — Árgjald 5 kr. eða
æfigjald 50 kr. — Blaðið frítt og önnur
rit Sambandsins.
Gerist æfifélagar!
Styrkið í. S. í.
Styrkið í. S. í.
£3
£3
£3
£3
O
O
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
oooooooooooooooooooooooooooooooooooo
knattspyrnu. Vildu þeir fá ferðina fram og til
baka sér að kostnaðarlausu og uppihald hér.
Eftir að knattspyrnuráðið hafði athugað kostn-
aðarhlið inálsins vel og fengið loforð fyrir á-
gætuin kjörum hjá Eimskipafél. ísl., hvatti það
félögin til að hjóða Skotunum hingað, og ef vel
væri, þyrftu félögin ekki að hiða neinn halla
sjálf á heimboðinu. Varð það úr, að félögin sam-
þyktu öll í sameiningu og á sameiginlega á-
byrgð, að bjóða flokknum hingað. Skipuðu
þau þá móttökunefnd og var kosinn formaður
hennar VValter A. Sigurðsson vicekonsúll Breta.
f þessum skozka knattspyrnuflokki voru ein-
göngu stúdentar frá skozkuin háskólum. Félag
þeirra vann 1927 Skotlandshikarinn, en um
hann keppa árlega öll heztu áhugamanna-
knattspyrnufélög Skotlands (samsvarar lil ís-
landsbikarsins hérna). Einnig vann þá félagið
silfurskjöld, sem öll háskólaknattspyrnufélög
keppa um árlega. Félag þctta var því hezta
knattspyrnufélag Skotlands (áhugamenn) 1927.
í vor á kappleikjum i Skotlandi vantaði það 3
af sínum hezlu mönnurii, en komst þó í úrslita-
leikinn. En þessir 3 menn, sem vantaði i vor,
voru n'ieð flokknum hingað, og kom því félagið
hingað með hezta lið sitt, sem stóð með skozka
sigurpálmann í höndum í fyrra.
Knattspyrnumenn vorir réðust því ekki á
garðinn þar sem hann var lægstur. Var það
vel farið, svo hægt væri að sjá hve langt knatt-
spyrnumenn vorir eru komnir i knattspyrn-
unni og einnig gætu þeir lært af slíkum úrvals-
flokki.
Skotarnir komu ineð es. Gullfossi til Reykja-
vikur 9. júlí og daginn eftir byrjuðu kappleik-
irnir. Kom það í hlut K. R. að byrja fyrstu
„orustuna“ við Skotana. Mikill fjöldi áhorf-
enda var mættur á íþróttavellinum. Vindur var
töluverður af norðri, og kom i hlut K. R. að
leika móti vindi. Leikur þessi fór svo, að Skot-
arnir unnu Iv. R. með 2 : 1. í byrjun seinni
hálfleiks vildi það slys til, að hinn ágæti mark-
vörður K. R., Sigurjón Pétursson, fótbrotnaði,
og besti bakvörður K. R., Sigurður Halldórs-
son, ineiddist einnig á fæti og varð að ganga
úr leik. K. R. fjekk að sækja varamenn i stað-
inn fyrir þessa tvo, en missir K. R. var samt
mikill og óvíst nema ieikslok hefðu orð.ið önn-
ur, hefðu þessi slys ekki komið fyrir. Að und-
anteknum þessum slysuin, sem enguin sérstök-
um var hægt að kenna, var kappleikurinn hinn
prýðilegasti á báða bóga, góður samleikur og
drengileg framkomu („fair play“), en Skotarn-
ir höfðu leikinn með knöttinn fram yfir K. R.,
og var auðséð að Skotar voru engir viðvaning-
ar í knattspyrnu, heldur framúrskarandi knatt-
spyrnumenn, sem unun var á að horfa. Eftir
þennan fyrsta kappleik var slrax auðséð, að
Islendingum hefði 1‘arið mikið fram í knatt-
spyrnuíþróttinni lrá því Skotar voru hér síðast,
1922.
Næsti kappleikur var inilli Vals og Skotanna.
Var þá ágætisveður, logn og blíða. Sá kapp-
leikur fór svo, að Skotar unnu Val með 6:1.
I>ó svo mikill markamunur sé á þessum kapp-
leik, var hánn samt fjörugur og skemtilegur á
að horfa. Voru Vals-menn snarir og duglegir,
en virtist vanta góða skotmenn á mark. Leik-
urinn var ekki eins ójafn og mörkin benda til.
Þriðji kappleikurin var háður við Víking.
Var þá hagalegur stormur; kom í lilut Víkings
að leika fyrst undan vindi. Skotar höfðu nú
sett tvo nýja menn í liðið, sem ekki virtusl
eins góðir og þeir, sem áður voru. Vikingar
léku fjörlega og var sókn og vörn á báða bóga
og tókst Víking að skora 2 mörk hjá Skotun-
um í fyrri hálfleiknum, og endaði sá leikur með
2 : 0. I seinni hálfleiknum lá mikið á Viking
og fóru þá flestir þeirra í vörn og vörðust
rösklega, enda tókst Skotunum ekki að skora
nema 2 mörk hjá Víking. Endaði því leikur-