Eining - 01.01.1963, Blaðsíða 4

4
EINING
aF áratuga kynni rýra ekki álit okk-
ar á vini eða kunningja, þá er sá
maður ekki illa úr garði gerður. Það
mun hafa verið árið 1936 að ég kynntist
fyrst Sigurði Gunnarssyni, er hann var
að hefja kennaraferil sinn, þá í Borgar-
nesi. Þar var honum fagnað og þar var
hans saknað, er hann fór þaðan. Strax
féll mér þetta einstaka ljúfmenni vel, og
síðan hefur hann verið að vaxa í mínum
augum og aldrei borið skugga á.
Sem við mátti búast af honum, tókst
honum að eiga svo merkisafmæli, að það
færi gersamlega fram hjá okkur flest-
um, vinum hans og kunningjum. Þetta var
10. október s.l. Eining reynir oft að
minnast merkisafmæla ýmissa mætra sam-
herja okkar bindindismanna, en því mið-
ur verða oft góðir útundan, reyndar var
það eitt sinn ætlun mín að kalla ekki merk-
isafmæli fyrr en sextugt eða sjötugt. Út
af þessu hefur oft verið brugðið, en nú
slapp Sigurður fram hjá mér. Einn var
þó sá, sem var á vakt, og gerði Sigurði
Gunnarssyni svo góð skil, er hann átti
vissulega skilið. Það var alþingismaðurinn
Karl Kristjánsson. Aðstaða hans var
líka góð, eftir tuttugu ára nábýli við Sig-
urð og samstarf í Húsavík.
Þar sem ég tel ekki líklegt, að ég verði
skrifandi maður á sextugsafmæli Sigurð-
að, eða Eining lifi það lengi í mínum
höndum, vil ég að blaðið geymi eitthvað
um þenna farsæla og starfsama áhuga-
mann, og fulllviss um, að ekki myndi ég
geta gert honum eins góð skil og Karl
Kristjánsson, fékk ég leyfi hans til að
birta eitthvað úr grein hans eða hana alla,
eins og hún birtist í Tímanum 8. nóvem-
ber 1962. Þegar að var gáð, fannst mér
vandasamt að sleppa þar nokkru, en sleppi
þó fyrstu línunum, þar sem Karl hefur
mál sitt í léttum dúr, og heldur svo áfram:
„Það skal fyrst upplýst til kynningar,
að Sigurður Gunnarsson er Þingeyingur, þó
að hann sé svona yfirlætislaus á hálfrar
aldar afmæli sínu. Hann fæddist 10 okt.
1912, að Skógum í Axarfirði. — Foreldrar
hans voru: Gunnar bóndi þar, Árnason,
bónda á Bakka í Kelduhverfi, — og kona
hans, Kristveig Bjönrsdóttir bónda að
Skógum, Gunnlaugssonar.
Sigurður ólst upp á heimili foreldra
sinna, sem var mikið myndarheimili. Þar
gekk hann að venjulegum sveitastörfum
og þótti snemma verkmaður góður.
Hannn fór í skóla og lauk gagnfræða-
prófi við Menntaskólann á Akureyri 1931
og kennaraprófi við kennaraskólann í
Reykjavík 1936. Gerðist kennari við barna-
skólann í Borgarnesi það ár og starfaði
við hann í tvö ár. Þá réðst hann til barna-
skólans á Seyðisfirði og kenndi við hann
árin 1938—1940.
Á Seyðisfirði kynntist Sigurður glæsi-
legri stúlku, Guðrúnu dóttur skólastjór-
ans þar, Karls Finnbogasonar. Giftust þau
1941.
Til Húsavíkur fluttist Sigurður haustið
1940 og tók við stjórn barnaskólans þar.
Þeim skóla stýrði hann í 20 ár eða þar til
1960. Enn fremur var hann skólastjóri
Unglingaskóla Húsavíkur frá 1940—1945,
en það ár var sá skóli gerður að gagn-
fræðaskóla og um leið var ráðinn sérstak-
ur skólastjóri.
Á Húsavík á Sigurður mjög merka
starfssögu. Hann reyndist framúrskar-
andi áhugasamur skólastjóri. Var óþreyt-
andi að vinna fyrir skóla sinn. Skemmti-
lega og fallega óeigingjam í skiptum sín-
um við skólann. Fylgdist af alhug með
nýjungum í skóla- og kennslumálum inn-
an lands og utan. Fór utanfarir, hvað eftir
annað, til þess að kynna sér milliliðalaust
kennsluhætti og starfsaðferðir í bama-
skólunum í Danmörku, Noregi, Svíþjóð og
Bretlandi.
Sigurður beitti sér fyrir því, áður en
hann fór frá Húsavík, að byggt var þar
skólahús mikið og vandað. Er mál manna,
að hús þetta sé eitt fullkomnasta bama-
skólahús á landinu, um leið og þar er einn-
ig afbragðs aðstaða í íþróttasal fyrir eldri
sem yngri Húsvíkinga til íþróttaiðkana.
Mun húsið lengi minna á atorku Sig-
urðar Gunnarssonar og stórhug hans í
skólamálum.
Meðan Sigurður var á Húsavík tók hann
mikinn þátt í félagsmálastörfum, fyrst og
fremst að því er uppeldismál varðaði, en
auk þess á öðrum sviðum. Hann var for-
maður Kennarafélags Suður-Þing. öll ár-
in. Formaður Kennarasambands Norður-
lands 1944—1946 og 1950—1952. Forustu-
maður í bindindissamtökum. í stjórnum
barnaverndarfélags, skátafélags og skóg-
ræktarfélags. Þátttakandi í Karlakórnum
„Þrym“ og kirkjukór Húsavíkur. Formað-
ur sóknarnefndar Húsavíkur frá 1956. For-
maður Sjúkrasamlags Húsavíkur frá
1943. Kosinn fulltrúi á Kirkjuþing 1956,
fyrir Þingeyjar- og Eyjaf jarðarsýslur. For-
maður Húsavíkurdeildar Norræna félags-
ins frá 1957. í yfirskattanefnd, formaður
kjörstjórnar, — og er þó alls ekki allt
talið.
Sigurður spurði aldrei um það á Húsa-
vík, hvað hann fengi greitt fyrir félags-
málastörf sín. Honum var aðalatriðið, að
verkin væru vel og rækilega af hendi
leyst.
Sigurður var árisull maður og hefur oft
lokið vænu verki „aðrir þegar stóðu á
fætur“. Á morgnana vinnur hann löngum
að ritstörfum. Hann hefir þýtt úr er-
lendum málum 26 bækur fyrir börn og
unglinga. Auk þess hefur hann þýtt fjölda
ritgerða um uppeldis- og skólamál.
Ýmislegt hefur hann einnig frumsamið
svo sem: Átthagafræði, handbók f. kenn-
ara (ásamt Eiríki Stefánssyni) 1953
Útþráin heillar (skólamál og ferðaþættir);
Skógræktarför til Noregs 1949. — Marg-
ar greinar og nokkur kvæði hafa birzt eft-
ir hann í blöðum og tímaritum.
Sigurður Gunnarsson er kappsfullur
maður að hverju, sem hann gengur, og
þrautseigur með afbrigðum. Hann gefst
varla upp fyrr en ókleift reynist þar, sem
hann leggur á brattann.
Hann er afkastamikill, en þó velvirkur
maður, hvort sem hann vinnur að hey-
skap, skógrækt, smíðum, heldur á penna
eða bindur bækur sínar.
Hann er ástúðlegur við nemendur sína
og þolinmóður, en vel þrálátur við að láta
þá ekki með léttu móti komast hjá að
nema.
Hann er framúrskarandi reglufastur.
Sumum hefur fundizt það helzt um of.
En nógir eru víst alls staðar til að bæta
reglufestuna hjá einum óbifanlegum
manni upp, — eða vel það, — með und-
anlátssemi við sjálfa sig og aðra.
Nú er Sigurður æfingakennari við Kenn-