Eining - 01.04.1963, Blaðsíða 5

EINI NG
5
SJÖTUGUR:
Kristinn J. Magnússon, málarameistari
Hinn 25. febrúar síðastliðinn varð
einn af þekktustu mönnum góðtempl-
arareglunnar í Hafnarfirði sjötugur,
maður, sem jafnframt er meðal kunn-
ustu iðnaðannanna þar í bæ og haft
hefur góð og mikil afskipti af ýmsum
félagsmálum öðrum en reglustarfinu.
Það er Kristinn J. Magnússon málara-
meistari .
Kristinn er fæddur í Narfakoti í
Innrí-Njarðvík 25. febr. 1893. Foreldrar
hans voru hjónin Steinunn Ólafsdóttir
og Magnús Pálsson sjómaður, er þá var
til heimilis í Narfakoti hjá bróður sín-
um, Árna Pálssyni kennara (föður Ár-
sæls bókbindara og þeirra systkina). Til
Hafnarfjarðar fluttist Kristinn vorið
1916, og gekk þá um haustið (4. nóv-
ember) að eiga heitmey sína, Maríu Al-
bertsdóttur. Hafa þau átt myndarlegt
heimili í Hafnarfirði og komið 7 mann-
vænlegum börnum upp, sem búsett eru
í Hafnarfirði og Reykjavík og eitt á
Raufarhöfn, öll gegnir þegnar síns
bæjarfélags, — en barnabörn þeirra
hjóna eru nú 9 talsins.
Kristinn hóf sjálfstæða starfsemi sem
húsamálari árið 1920 og hefur stundað
þá iðn síðan og jafnan þótt vandvirkur
og smekkvís í starfi.
Á unglingsárunum suður í Njarðvík
hafði Kristinn um skeið verið félagi í
stúkunni Trúnni nr. 38. Þann þráð tók
hann ekki upp aftur fyrr en á nýársdag
1928, er hann gekk í stúkuna Daníels-
her nr. 4, og er ekki ofmælt, að þar hafi
þeirri stúku borizt notadrjúg nýársgjöf.
Kona hans hafði gengið í stúkuna mán-
uði áður. Hafa þau hjón unnið stúku
sinni og stefnu hennar síðan af mikilli
trúmennsku.
Kristinn var gerður að fjármálarit-
ara stúkunnar jafnskjótt og hann hafði
gengið í hana, og er það skemmst af að
segja, að síðan hefur hann jafnan gegnt
einhverju embætti innan hennar, nú í
þriðjung aldar. Hann hefur verið æðsti
templar nokkrum sinnum og einnig um-
boðsmaður stórtemplars. Nú gegnir
hann hinu síðartalda embætti (frá
1955). Fulltrúi stúku sinnar hefur hann
verið á fjölmörgum þingum hinna æðri
stiga. Þingtemplar var hann í nokkur
ár og átti um skeið sæti í framkvæmda-
nefnd umdæmisstúkunnar. Tvívegis
hefur hann átt sæti í framkvæmda-
nefnd Stórstúku Islands (1953—55 og
1959—61), bæði skiptin sem stórkape-
lán.
Með þessari upptalningu er þó ekki
sagan sögð öll. Hins er eftir að geta,
sem mest er um vert: Öll þessi trún-
aðarstörf hefur Kristinn rækt með
stakri alúð og samvizkusemi. Ég ætla,
að furðu fáir séu þeir fundir í Daníels-
her síðan 1928, sem Kristinn hefur ekki
mætt á, hafi hann verið ósjúkur, og
jafnan tekið drjúgan þátt í störfum
fundanna. Slík er trúmennska Kristins
við þann málstað, sem hann tekur að
sér. Nýtur hann og óskoraðs trausts
félagssystkina sinna. Má geta þess til
marks um það, að hann hefur verið
formaður húsnefndar góðtemplara í
Hafnarfirði síðan 1942.
Svo mætti virðast, að framlag Krist-
ins til reglustarfa væri ærið nóg félags-
málaverk einum manni, sem jafnframt
hefur lengstum haft fyrir mannmörgu
heimili að sjá. En ekki hefur sú orðið
raunin á um Kristin J. Magnússon. í
tveim félagssamtökum öðrum hefur
hann unnið svo mikið og gott straf, að
hvort um sig mundi teljast sæmilegt
af hverjum meðalmanni, auk þess sem
hann hefur verið í barnavei’ndarnefnd
og stjórn sjúkrasamlags.
Kristinn hefur verið félagsmaður í
málfundafélaginu Magna síðan 1935.
Ókunnugum kynni að virðast, að það
væri ekki mikið til frásagnar. En þar
leynist þó meira undir. Það var mál-
fundafélagið Magni, sem 1924 hóf trjá-
rækt í hinum sérstæða skemmtigarði
Hafnfirðinga, Hellisgerði, og hefur séð
um alla ræktun þar og starfrækslu síð-
an. Kristinn var formaður Magna 1939
—56 eða í 17 ár og formaður garðráðs
næstu 3 ár og auk þess garðvörður síð-
astliðið ár. Hann hefur átt mörg sporin
og margri stundinni varið fyrir Hellis-
gerði á þessum tíma öllum.
Ekki hafa störf Kristins í þágu frí-
kirkjunnar í Hafnarfirði síður verið
þeirri stofnun notadrjúg. Þar hefur
hann verið í safnaðarráði síðan 1932,
meðhjálpari síðan 1939 og umsjónar-
maður kirkjunnar frá 1951. Hafa þessi
störf hans verið unnin af sömu elju og
alúð og störf hans fyrir regluna og Hell-
isgerði.
Það var mjög að maklegleikum, að
stúkan Daníelsher gerði Kristin J.
Magnússon að heiðursfélaga sínum á
sjötugsafmæli hans. Jafnframt stofn-
uðu nokkrir félagar í Daníelsher heið-
ursmerkjasjóð, er notaður skal til að
veita stúkufélögum, er til þess þykja
hafa unnið öðrum fremur, viðurkenn-
ingu fyrir störf sín. Var Kristni afhent
heiðursmerki frá sjóðnum, smekklega
gert, fyrstum manna. Er það samróma
álit þeirra, er til þekkja, að hann hafi
til þess unnið.
Ólafur Þ. Kristjánsson.
____U5=o
Slysfarir
Á fyrstu 26 dögum þessa árs urðu hér á
landi 9 dauðaslys með ýmsum hætti. Allt
var þetta fólk á ungaaldri.
í þessum fyrsta mánuði ársins urðu 19
dauða-umferðarslys í Noregi. Mest af þess-
um slysum gæti gætni og granvarleiki af-
stýrt. Skortur á gætni og grandvarleika
verður alltaf þar sem menn ekki stjórnast
af vakandi ábyrgðartilfinningu, en ábyrgð-
arkenndin er beinn ávöxtur siðferðisþroska.
Það er þessa dyggð, sem hraðamenning-
una skortir svo tilfinnanlega, og þess vegna
verður slysafaraldurinn svo geigvænlegur.
Enginn hrekkur vi5
Getur fólk vanizt þessu, þótt iðulega segi
l>löðin frá manndrápum í sambandi við
drykkjuskap eða stórslysum, brunum og alls
konar ófarnaði. í febr. sl. skýrðu norsk blöð
frá drykkjusvalli og áflogum þar á einum
stað. Einn maðurinn fékk hnífstungu í mag-
ann, skreiddist hann heim í hús sitt og
dó þar.
Svo mælir ráðherrann
Hinn nýkjörni félagsmálaráölierru Nor-
egs, Olov Gjærevoll, prófessor, segir, að á
vegum embættis síns muni hann gefa mjög
gaum að áfengismálunum, sem liann telji
vera eitt af mestu og hœttulegustu vanda-
málum þjó'öarinnar.
Slíkl þgrftu allir teiötogar þjóöa að gera.
(Heimild: Godtemplarbladet norska).