Eining - 01.04.1963, Blaðsíða 12

12
EINING
Úr Endurminningum
Sigfúsar Blöndals
m.
I kaflanum hér á undan, í síðasta
tölublaði, getur Sigfús Blöndal þess m.
a. að í Reykjavík hafi verið „mikil
drykkjuskaparöld, áður en góðtemplara-
reglan kom til sögunnar." Hann segir
svo á 86. blaðsíðu:
„Góðtemplarareglan breytti miklu
til um lífið í Reykjavík, þegar hún kom,
og var á þeim tímum til mestu bóta.
Ýmsir vinir Bakkusar, einkum þeir,
sem kynnzt höfðu amerískum eða brezk-
um siðum, breyttu nú um lífemi og
gengu í regluna, og á meðal þeirra voru
sumir gáfaðir menn og fjörugir, og þó
að sumir þeirra yrði breyskir og brot-
legir árum seinna, ber ekki að gleyma
því, að áhugi þeirra og starfsemi á
fyrstu árum reglunnar var þýðingar-
mikill og til mikils góðs bæði fyrir þá
sjálfa og aðra. Hér vil ég fyrst og
fremst telja Jón ólafsson, Þorlák 0.
Johnson, Gest Pálsson og Guðlaug Guð-
mundsson, sem allir gengu úr reglunni
síðar, og svo þá Indriða Einarsson og
Björn Jónsson ritstjóra, sem alltaf, það
eg veit til, voru bindindismenn óslitið,
þó að mér sé ókunnugt um, hvort þeir
hafi verið meðlimir reglunnar síðari
hluta ævi sinnar. (Jú, það er öruggt,
þeir voru það. Ritstj.). Magnús móður-
bróðir minn gekk snemma í hana, og bar
mikið á dugnaði hans þar sem á öðrum
sviðum. Félagslíf bæjarins glæddist
mikið við stúkufundina og skemmtana-
kvöld þau, sem þeim voru samfara, voru
oft fjölbreytileg, með söng, upplestri,
góðum kappræðum og öðrum fagnaði . .
Á heimili okkar hafði reglan góð
áhrif. Að bænum móður minnar og fyr-
ir fortölur og dæmi annarra gekk faðir
minn í regluna, og hélt vel bindindið til
dauðadags."
í sambandi við þetta minnist Blöndal
á ýmsa templara, sem mjög voru riðnir
við leikstarfsemina á fyrstu árum henn-
ar í Reykjavík. Þeir unnu þar allmikið
brautryð j endastarf.
Giftingarloforð
Mamma, spurði litla stúlkan, lofar fólk
alltaf, þegar það giftir sig að elska hvort
annað.
Já, vissulega, barnið mitt. -—
Þú og pabbi eru þá víst ekki gift fyrir
fullt og allt.
Vargur í véum.
Illa Kámi góösemd gált,
gengur siösemd fjarri.
Sóöamenni saurga allt,
sem þeir koma nærri.
P. S.
Ástleitnl
Þú elskar mig þá ekki framar. —
Nú er þetta þriðja skiptið, sem þú kveð-
ur og berð þig til að fara, áður en pabbi
kastar þér á dyr.
[=J
Vandasamt val
Ung snót státaði af því, að bæði banka-
stjóri og læknir hefðu biðlað til sín.
Það verður vandasamt val, sagði sá er
bún talaði við: peningarnir eða lífið.
[=J
Það sem kvíðanum veldur
Mæðurnar eru ekki kvíðafullar út af því,
hvað dætur þeirra kunni að vita, heldur
hinu, hverng þær öðlist vitneskjuna.
[=J
Því hafði hann gleymt
Hvað er um að vera þarna frammi, kallaði
frúin, sem var háttuð. —
Ó, ég var að koma kettinum út, svaraði
húsbóndinn. — f öllum lifandí bænum
komdu þá högnanum einnig út, kallaði
frúin.
Olíufélagiö SKELJUNGUR h.f.
Einkaumboð fyrir „SHELL“ vörur
Gefjunaráklæðin breytast slteltt i' lítunt
og munztrum, Þ»i ræður tízkan hverju
sinm.
Eitt breytist þó ekki. vóruvóndun uerk-
smiðjunnar og gæði islenzku ullarinnar
Allt þetta hefur hjálpað til að gera Gefj-