Eining - 01.05.1963, Blaðsíða 12

12
EINING
Góðtemplarareglan færist í auk-
anna í IMoregi
Stórtemplar Norðmanna, Johan M. Mjö-
sund, segir að nú sé hagur Góðtemplara-
reglunnar þar í landi það beztur, sem hann
hafi verið eftir heimsstyrjöldina. Stríðið
hafi fært margt úr skorðum, einnig félags-
lífið. Eftir hernámið og stríðið liafi áhugi
þjóðarinnar beinst fyrst og fremst að við-
reisninni, tengslin milii eldri og yngri kyn-
slóðarinnar verið með veikara móti, en nú
sé orðin breyting til bóta.
Þing norsku stórstúkunnar verður í Staf-
angri í sumar og er talið öruggt að þangað
komi um 1200 þingfulltrúar og gestir. Þar
verður áreiðanlega gott að koma, því að
Norðmenn kunna þá list að há skemmtileg
stórstúkuþing. Það gætir bjartsýni í norsku
bindindisblöðunum. Bölsýni má heldur
aldrei ná tökum á þeirri sveit manna né
einstaklingum, sem betra vilja heiminn.
Spurt og spjallað í útvarpssal
Seinast var spjallað um fjárveitingu til
listamanna. Okkur sem lifðum um síðustu
aldamót finnst allt það tal mjög hlægilegt,
ef það getur þá ekki heitið raunalegt. Ekki
veitti af að gera allmikla hreinsun í þeim
fjölmenna hópi, sem kalla sig listamenn.
Það er blátt áfram hlægilegt og vansæmandi
listinni að kalla alls konar skriffinna lista-
menn, álíka jafnréttmætt og að kalla alls
konar fræðagrúskara vísindamenn, eins og
nú tíðkast. Þessi notkun á virðulegum nöfn-
um er eitt sýnishornið af „hógværð“ okkar
kynslóðar, sem allt heimtar með frekju og
kallar það „smánarlegt“, sem vel er veitt.
Fjöldi manna gutlar við eitt og annað, sem
þeir vilja að heiti list, en á ekkert slíkt
nafn skilið. Það er álíka furðulegt fyrir-
bæri í mannkynssögunni eins og liegar
menn geta hlotið heimsfrægð fyrir að dunda
við sér til skemmtunar að spila mannspil eða
tefla manntafl, og þetta verður heilmikill
fréttamatur, sem áður var talið dundur til
gamans og auðvitað hálfgerður hégómi.
Margt fleira mætti nefna, eins og fegurðar-
samkeppni kvenna og alls konar dellu.
Erindrekar bindindismála
í báðum deildum sænska þjóðþingsins
hefur verið lagt fram frumvarp um hækkun
launa bindindiserindreka (instruktöra).
Lagt er til að laun þeirra hækki úr 16.000
sænskra króna á ári í 20,000. Þetta verður
hátt á annað hundrað þúsund íslenzkra
króna. Það eru þrefalt hærri laun manna á
borð við undirritaðan. Engan áhuga hef ég
á því að styðja kaupskrúfu, og ættu allir
þjóðhollir menn að stilla kröfum sínum
þar í hóf. Hitt er svo annað mál, að mönn-
um verður að greiða svo vel erilsamt og
jafnvel erfitt starf, að nýtir menn fáist til
starfsins.
Bindindisstarfsemin hér á landi verður
að fá fleiri launaða starfsmenn. Þetta verð-
ur að vera krafa okkar, öllu fremur en háar
launagreiðslur. Hálfverk er alltaf dýrasta
verkið og líka leiðinlegasta, og sjái ríkis-
stjórnin sér ekki fært, með allan sinn áfeng-
isgróða, að bæta hér við svo sem þremur
launuðum mönnum, verður erfitt að halda
í horfi með bindindisstarfið í landinu, eins
og nú er komið öllum félagsmálum. Á þessu
þarf að finna sanngjarna og viðunandi
lausn. P. S.
LAIMGLÍFIR IUEIMIM
í bæ einum í Englandi eru íbúarnir
þekktir fyrir það, að ná háum aldri.
Dag einn sá ferðamaöur gamlan mann
standa grátandi fyrir utan húsið sitt.
Hvers vegna grætur þú, spurði
f erðamaðurinn ?
—Af því hann pabbi sló mig, og
það á 92 afmælisdegi mínum. —
Hve gamall er þá pabbi þinn?
Hann er 128 ára. —
Verða menn raunverulega svo gaml-
ir hér?
Ójá, afi minn er einnig á lífi, og vel
á sig kominn. —•
Það getur ekki verið satt. Hve gam-
all er hann þá?
Það man ég nú ekki fyllilega, en þér
getið spurt prestinn, sem býr í húsinu
þarna, því að hann fermdi okkur alla
þrjá.
Ferðisl
og flyijið
vörur yðar
með skipum
H.f. Eimskipafélags
íslands
„Alli með
Eimskip'1
TIIUBLRVERZLIiMIIM
VÖLUNDUR h.f.
Reykjavík
★
Kaupið timbur
og ýmsar aðrar byggingavörur.
hjá stærstu timburverzlun landsins