Eining - 01.06.1963, Blaðsíða 13

EINI NG
13
Altaristaflan í Balckusarhofi. Beggja megin við áfengissalinn sjást af-
leiðingar áfengissölunnar, en liann sér aðeins hagnaSinn. Myndin er frá
fyrstu bindindissýningunni í Reykjavík.
Hvað hefur hörmulegast
gerzt á 20. öidinni?
Sænska bindindisblaðið Reformatorn
segir frá því, 24. marz 1963, að nokkr-
ir þekktir einstaklingar á sviði mennta-
mála hafi fyrir skömmu skrifað grein-
ar í vel þekkt sunnudagsblað í Eng-
landi um það, hvert verið hafi mesta
óhapp aldarinnar. Sumir skrifuðu um
Hiróshima, aðrir um nýlendukúgun á
öldinni, en einn ungur — ekki illa gef-
inn maður — taldi það mesta óhapp
aldarinnar, að áfengisknæpurnar í
landinu skyldu vera lokaðar vissan tíma
sólarhringsins. Það var hvorki meira
né minna. Látið ykkur ekki bregða,
þetta er aðeins eitt sýnishorn af of-
stæki áfengisþjónanna.
Þá segir í sömu grein sænska blaðs-
ins frá greinum í Afton-blaðinu um
þessi mál. Þar er því haldið fram, að
mikill meiri hluti manna neyti áfengis
sér að skaðlausu. Auðvitað er þetta
í helberri mótsögn við allar vísindaleg-
ar rannsóknir á þessu sviði, en svo virð-
ist þetta kvöldblað gleyma því, að í þess
eigin landi og nágrannalöndum þess,
telja fróðir menn þessara þjóða, á sviði
áfengismála, að í Noregi séu 60—100
þús. áfengissjúklingar, 100—200 í Sví-
þjóð, 60—100 í Danmörku, hálf milljón
í Englandi, ein milljón í Frakklandi,
4—5 milljónir í Bandaríkjunum eða
miklu meira, laglegur slatti í Vestur-
Þýzkalandi, t. d. 200 þús. konur áfeng-
issjúklingar, og þá eru eftir allar hin-
ar þjóðirnar. Hvaða skaði er það í aug-
um áfengisdýrkendanna, þótt 10 millj-
ónir manna séu gerðir að aumingjum.
svo að ekki séu svo nefndar allar aðrai
hryllilegar fylgjur áfengisneyzlunnar,
svo sem slys og glæpir og margt fleira.
* -K
Vei, vi“i. vei
Þannig hrópar spámaðurinn. Spá-
menn fornaldarinnar voru ekki hrædd-
ir við að segja sannleikann og ekki
hræddir við að nota stór orð:
„Vei þeim, sem kalla hið illa gott og
hið góða illt, ... gera beiskt að sætu
og sætt að beiskju".
„Vei þeim, sem kappar eru í vín-
drykkju og öflugar hetjur í því að byrla
áfengan drykk, þeim sem sýkna hinn
seka fyrir mútur og svipta hina rétt-
látu rétti þeirra“.
Hún er bæði gömul og ný, sagan um
baráttu réttlætisins við rangsleitnina,
sannleikans við lygina, mannúðarinnar
við eigingirnina. Og þeir eru alls stað-
ar á ferð á öllum öldum, sem kalla svart
hvítt, beiskt sætt og hið illa gott. —
Það gera vikadrengir áfengispúkans.
Hvað er að
frétta?
Þessi psurning heyrðist oft hér á
landi, áður en þeir furðutímar runnu
upp, er ritmokstri og útvarpi tókst að
gefa „óát“ í fólkið. Nú fá allir nægju
sína af fréttum, og nú spyrja menn
ekki: Hvað er í fréttum, en láta sér
nægja að spyrja „Hvernig hefur þú
það?“ Setningin kynblendingur af er-
lendum uppruna, en svo er nú reyndar
um margt í máli okkar.
En það voru fréttirnar.
Á borðinu hér liggur norska bind-
indisblaðið Folket. Á fyrstu blaðsíðu
þess eru áberandi fréttir: 18 ára pilt-
ur drepur 26 ára félaga sinn, báðir
norskir, en þá staddir í New York.
Eldri maðurinn var vélamaður á skipi
þeirra. Þeir börðust ölvaðir.
I ölvunarástandi rekur 26 ára stúlka
hníf í bakið á 17 ára stúlku á einum
stað í Norvegi. Það leiddi þó ekki til
dauða, en báðar voru þær ölvaðar.
Næst er svo skemmtilegri frétt. 1
júní nk. ætlar MA — bindindisfélag
ökumanna í Noregi að láta konur ein-
göngu keppa í góðakstri víðs vegar í
landinu, og svo fer lokakeppnin fram
í Oslo. Þar verða þá úrskurðaðir kven-
Framhald á næstu bls.
Fylgdin. (Eggert GuSmundsson).