Eining - 01.08.1963, Blaðsíða 3

EINI NG
3
Stórstúkuþingið 1963
lesnum vikublöðum, eins og gerðist
nú í vor. Og ég spyr: Eru slíkar mynd-
ir birtar til eftirbreytni eða til viðvör-
unnar? Ef þær eru birtar til viðvör-
unar þyrftu nokkur varnaðarorð að
fylgja. Mér er nær að halda að svo sé
ekki. Það er alltof algengt að sjá
myndir, jafnvel úr virðulegum sam-
kvæmum þar sem gestir eru með vín-
glös á lofti. Og hvað hugsar svo æsku-
maðurinn, sem sér þessar myndir?
Eitthvað þessu líkt: „Það væri gaman
að vera í sporum þessa fína fólks!“,
og við fyrsta tækifæri reynir hann að
líkja eftir því.
Er ekki mál til þess komið, að fækka
en ekki fjölga vínhúsum þessarar borg-
ar og þessa lands?
Einhver komst svo að orði í útvarp-
inu í fyrra, að það mætti með sanni
segja í Reykjavík, að nýr skemmti-
staður, nýtt danshús, nýtt vínhús væri
opnað með hverju nýju tungli, og víst
er um það, að hér hafa þau sprottið
upp eins og illgresi. Og það vantar sízt
dýrðina: Fimmtíu mismunandi réttir
og annað eins af af mismunandi vín-
tegundum, tugir þjóna, troðfull hús af
prúðbúnu fólki, sem þangað leitar flest
til að dýrka „drykkjumenntina," bæta
við einni kvöldstund af gleði, falskri
gleði.
Og ég spyr. Er þetta menning? Er
þetta það sem íslenzku þjóðina vant-
ar? Er þetta hinn rétti skóli fyrir
æskulýð vorn?
Norður á Siglufirði gengust nokkur
menningarfélög fyrir því í vetur, að
opnað var glæsilegt æskulýðsheimili,
þar sem æsku bæjarins var gefinn
kostur á að eyða tómstundum sínum við
heilbrigð viðfangsefni án tóbaks og
víns. Eitthvað þessu líkt er það sem
koma skal og verður að koma. Heill og
velferð íslenzkrar æsku er í veði. Vér
hin eldri verðum að leiða hana á rétta
braut, og það getum vér aðeins gert
með góðu fordæmi voru..
Mér hefur að vonum orðið tíðrætt
um áfengisvandamálið, þar sem þessi
guðsþjónusta er upphafa þeirra sam-
funda, sem vér templarar eigum á stór-
stúkuþingi voru.
— En enginn skyldi þó skylja mál
mitt svo, að ég álíti, að öllu sé borgið,
ef áfengið er útlægt gert, og að sá sé
hólpinn orðinn, sem afneytar því.
Fjarri fer því. Vér þurfum á fleiri
sviðum að snúa aftur, eins og ég lítil-
lega minnti á hér að framan. Vér þurf-
um að snúa aftur á braut sinnuleysis
um andleg mál, mál málanna kristin-
dómsins. Vér þurfum að spyrja oss
»ETTA var 62. þing Stórstúku
íslands, háð í Reykjavík dagana
20.-22. júní sl. Þingið var all-
fjölsótt og var salur Góðtemplarahúss-
ins þéttsetinn, þegar flest var.
Á undan þingsetningu messaði séra
Ragnar Fjalar Lárusson, prestur í
Siglufirði. Guðsþjónustan fór fram í
Dómkirkjunni. Ræða prestsins var á-
gæt og mun blaðið birta hana.
Strax eftir messu, eða klukkan 11
árdegis, setti stórtemplar, Benedikt S.
Bjarklind, lögfræðingur, þingið. Þing-
störf fóru svo fram með venjulegum
hætti, embættismenn stórstúkunnar
lögðu fram skýrslur sínar: stórtempl-
ar, fræðslustjóri, gæzlumaður löggjaf-
arstarfs, gæzlumaður unglingastarfs
(barnastúkanna), ritari, gæzlumaður
ungmennastarfs (Isl. ungtemplar). All-
ar þessar skýrslur birtast í þingtíð-
indum og nokkrar fleiri, svo sem
skýrsla regluboðans, skýrsla um bóka-
sjálf, hvort vér eigum það líf með
Guði, sem vér þörfnumst og eigum að
lifa. Og ef til vill er það eina örugga
leiðin til vaxtar og þroska á siðferðis-
sviðinu, að eiga innilegt og traust sam-
félag við Guð í bæn og trú. Leitið fyrst
guðsríkis, segir Jesús, þá mun allt
annað veitast yður að auki.
Kæru vinir. Það hlýtur því að vera
brennandi spurning hvers manns, sem
telur sig kristinn og vill vera það,
þessi spurning: Á ég hið lifandi sam-
félag við Guð í Jesú Kristi? Hefur
Jesús lagt í sálu mína frækorn hinnar
lifandi trúar? Hef ég af hjarta gef-
izt honum, snúið á brautina til hans?
Orð textans sögðu:
Þá sneru þeir aftur.
Postulamir sneru aftur til Jerúsal-
em og loftstofunnar, sem var þeim
tákn trúar og siðgæðis. Vér þurfum
einnig að snúa aftur til trúar og sið-
gæðis.
íslenzka þjóðin þarf að snúa aftur,
hún þarf að snúa frá hákröfunni og
hinni margháttuðu spillingu, sem af
henni leiðir. hún þarf að snúa frá há-
kröfu skemmtanalífs og áfengisneyzlu,
snúa aftur til guðstrúar og siðgæðis.
Vér vonum og biðjum að svo megi
fara. Þá mun blessun Guðs hvíla yfir
störfum hennar og björt framtíð bíða
hennar.
safnið, skemmtistarfsemi, söngkór
templara, um tómstunda starfsemi
templara í Hafnarfirði, frá umdæmis-
stúku suðurlandsumdæmis, frá Þing-
stúku Reykjavíkur, Barnaheimili
templara að Skálatúni, um starfsemi
Sjómanna- og gestaheimilis Siglufjarð-
ar 1962, og frá hinu ágæta æskulýðs-
heimili temlara á Akureyri.
Þótt siðbótarstarf, líkt og bindindis-
starfsemin, verði nú að sækja gegn
fallþungum straum aldarfarsins, sem
magnaður er fremur anda efnishyggju,
nautna, makinda og léttúðar en hug-
sjóna, verður því ekki neitað að víða
er allmikið unnið og vel unnið að bind-
indismálum og öllu siðbótarstarfi, og
árangurinn áreiðanlega oft miklu
meiri, en á yfirborðinu liggur.
Ein háskalegasta meinþróunin ersú,
þegar hin eftirsótta og lofsverða vel-
gengni blindar menn svo, að þeir hætta
að sjá neyðina. Þá stökkva menn
ekki fullir áhuga í björgunarbátana
— hópast ekki í góðtemplarastúkur né
önnur bindisfélög, þó er alltaf ein-
hver liðssöfnun hér og þar. T.d. getur
stórtemplar þess í skýrslu sinni, er
hann greinir lítilsháttar frá heims-
þingi templara (hástúkuþinginu) í
Osló 1962, að félögum góðtemplara-
reglunnar um heim allan hafi fjölgað
um 8566 frá því er síðasta hástúku-
þing var háð 1958. Hér á landi hefur
fjölgunin aðallega orðið í barna- og
unglingastúkunum, og eru bamastúk-
umar nú 65 og félagar þeima 7095,
þar af eru 750 eldri en 14 ára og 350
bamastúkufélagar eru í undirstúkum
(ættu að heita aðalstúkur en ekki und-
irstúkur)1.
Á þinginu urðu auðvitað miklar um-
ræður um áfengismálin og bindindis-
starfið, og allmargar tillögur og álykt-
anir frambomar, t. d. ein um það, sem
stórstúkan og góðtemplarareglan í heild
hefur krafizt um langt skeið, að ung-
mennum verði gert erfiðara um áfeng-
iskaup og áfengisneizlu á veitinga-
stöðum með því að skylda þá til að
bera vegabréf — aldurskírteinni. Slíkt
myndi þó ekki leysa vandan til fulls,
en þess er að vænta, að viðburðir síð-
ari ára, svo sem í Þjórsárdal og víðar,
verði til þess að opna augu stjórnar-
valdanna fyrir því, að slíkir atburðir
megi ekki endurtakast.
Orsaka vandræðanna er skammt að