Eining - 01.08.1963, Side 4
EINING
leita. Þar er um að ræða óheppilegt
og rangsnúið viðhorf stjómarvalda,
ráðamanna í þjóðfélaginu og mikils
hluta almennings til þessara mála, á-
samt fullkomnu ábyrgðarleysi stjórn-
arvalda um að neyta þeirrar aðstöðu,
sem felst í landslögum um eftirlit með
sölu áfengis og margvíslegt annað að-
hald.
Verði ekki gagngerðar breytingar á
afstöðu stjórnarvalda og annarra ráða-
manna þjóðfélagsins í átt til menn-
ingarlegri framkvæmda í málum þess-
um, hlýtur alþjóð að fallast á, að þá
sé aðeins um eina leið að velja, þá leið
sem stórstúkan hefur oft bent á og
bendir á enn, — algert áfengisbann.
Ákveðið var á þinginu að næsta
stórstúkuþing skyldi háð á Akureyri,
m.a. í sambandi við 80 ára afmæli
reglunnar, en þar var hún stofnuð
upphaflega hér á landi.
Nokkur breyting varð á fram-
kvæmdanefnd stórstúkunnar. Stór-
templar, Benedikt S. Bjarklind, var
endurkosinn. Aðrir í framkvæmda-
nefndinni eru þessir:
Kanslari, Ólafur Þ. Kristjánsson,
skólastj. Hafnarfirði.
Varatemplar, frú Sólveig Jónsdóttir,
Reykjavík.
Ritari, Kjartan Ólafsson, verzlunar-
stjóri, Kópavogi.
Gjaldkeri, Jón Hafliðason, fulltrúi,
R.
Gæzlumaður ungmennastarfs, Einar
Hannesson, fulltrúi, R.
Gæzlumaður löggjafarstarfs, Sveinn
Helgason, stórkaupmaður, R.
Fræðslustjóri, Magnús Kristinsson,
rafvélav.m., Akureyri.
Kapelán, frú Þóra Jónsdóttir, Siglu-
firði.
Fregnritari, Njáll Þórarinsson, stór-
kaupmaður, R.
Fyrrv. stórtemplar, séra Kristinn
Stefánsson.
Heiðursfulltrúi er Jóhann ögmundur
Oddsson, fyrrv. ritari Stórstúku Is-
lands um áratugi.
GESTIR ÞINGSINS
Þinginu veittist sú ánægja að veita
móttöku tveimur merkum gestum, og
fá góða og ærið sérstaka kveðju frá
hinum þriðja, sem vegna dvalar um
það leyti á öðrum landsfjórðungi var
fjarverandi. Sá var Jóhann Th. Beck,
frá Winnipeg í Manitoba, Canada. Jó-
hann Beck var einn hinna traustu fé-
laga reglunnar á meðan ísl. stúkurnar
störfuðu í Winnipeg. Hann flutti góð-
ar kveðjur og færði stórstúkunni tíu
þúsund króna gjöf frá reglufélögum í
Winnepeg, af því fé, sem þeim áskotn-
aðist, er þeir seldu templarahúsið þar
í bæ. Jóhann er eins og bróðir hans,
dr. Richard Beck, óbrigðull unnandi
bindindismálsins. Þau hjónin voru í
stóra hópnum, sem heimsótti ísland að
vestan í sumar.
Annar gestanna á stórstúkuþinginu
var Karl Winnberg frá Svíþjóð.
Hann hefur áður heimsótt ísland og
að þessu sinni kom hann nokkru
fyrir þingið og sat það að mestu leyti,
flutti góðar kveðjur og fréttir af
starfi reglunnar víða um lönd, en í
þeim málum er hann margfróður og
margreyndur, var um langt skeið fram-
Benedikt S. Bjarklund
kvæmdastjóri Stórstúku Svía, vann þar
mikið og áreynslusamt verk. Hann er
þrekmenni og ágætur skipuleggjari og
hefur því verið verkmikill og ráða-
góður. Fyrir nokkru var hann svo kjör-
inn framkvæmdastjóri Norræna góð-
templararáðsins, en þetta ráð er sam-
starfstæki allra stórstúkna Norður-
landa.
Hinn gesturinn var Bandaríkjamað-
ur, Winton H. Beaven, heimspekidokt-
or og menntaskólakennari — Dean of
Academic Administration, Columbia
Union College. Hann hreif allan þing-
heim með sinni afburða snjöllu ræðu,
sem er því miður ekki til skrifuð, því
að engan snepil hafði hann handa á
milli, en svo lifandi og fróðleg var
ræða hans, að sumir tilheyrendanna
sögðust aldrei gleyma henni. Jón Jóns-
son, kennari S. D. Aðventista, var túlk-
ur hans og tókst honum ágætlega að
halda anda og krafti ræðunnar.
Dr. Beaven ferðast á sumrum, end-
urgjaldslaust, víða um lönd og skipu-
leggur sumarnámskeið hér og þar, eins
konar vísindaleg þing um áfengismál
og er sú starfsemi á vegum hinnar
alþjóðlegu áfengisvarnastofnunar í
Washington — International Comm-
ission for the Prevention of Alcohol-
ism. Hann hafði góð orð um að senda
ritstjóra Einingar nokkur skýrslubrot
úr ræðu sinni, en bindindisstarfsemina
hefur hann kynnt sér allrækilega í
mörgum löndum. Frakka sagði hann
einu þjóðina á Vesturlöndum, sem sýnt
gæti verulega minnkandi áfengis-
neyzlu, og lýsti átökum stjórnarvalda
landsins við ofdrykkjuna. Hvergi væri
meiri og betri bindindisfræðsla í skól-
um, sagði hann, en í Svíþjóð, en hvergi
drykkjuskapur meðal ungmenna meiri
en þar. Athugunarefni fyrir þá, sem
oftrú hafa á fræðslunni. Það er ekki
þekking, sem mennina skortir fyrst og
fremst, heldur siðferðilegur styrkur.
Áfengisneyzlan er fyrst og og fremst
löstur, en öll mannkynssagan sannar,
hve þekking er máttvana gagnvart
löstum manna á ýmsum sviðum, og er
það alkunna, að lærðir menn og hátt-
settir hafa ekki verið neinir eftirbátar
í svalli og alls konar ósiðsemi. Dyggð-
in er ávöxtur máttugrar og umskap-
andi trúar, en spillt aldafar þrífst bezt
á tímum vantrúar og guðleysis. Guðs-
hyggjan ræktar guðseðlið í mannin-
um. Þar í liggur sigurinn í átökunum
við dýrseðlið, sem við mennimir höf-
um einnig hlotið í vöggugjöf. Mann-
dómurinn er sigurinn yfir því.
Eining mun geta nánar erindis dr.
Beavens.
-k -jC -K
„Meinlausa ölið“
Okumaður í Oslo drakk slurk af öli, ók
svo á 50-60 km hraöa. Kom þá í ljós eins og
vísindalega er sannaS, aS áfengið sljóvgar
mann. Ökumaðurinn tók of seint eftir tálm-
unum á götunni, sveigði skvndilega til liliðar,
lenti með allan bílinn uppi á gangstétt og
drap þar aldurhniginn mann, sem var ágangi
ásamt konu sinni.
I sömu borg var yfirlögrcgluþjónn dæmdur
nýlega í mánaSar fangelsisvist fyrir ölvun
við akstur, hafSi lent í árekstri.