Alþýðublaðið - 13.11.1923, Blaðsíða 1

1923
Þfiðjudaginc 13 nóvember.
Fiðnska „Vísis“.
Sagt er, að eitt af höfuðskáld-
um þess rar þjóðar hafi ekki
getað bundist þess eitt sian, er
J kob Möller ritstjóri varð fyrst
tyi ir honum á kjörseðli við kosn-
ingar hér, að eyðileggja atkvæði
sitt til þess að geta skritað á
kjörseðilinn þá einkenningu, sem
hoourn kom í hug, er hann sá
nafnið. Hún er svo: »Óþokki-
menni, en ekkert flón< Botn< ði
haua sídan vísuna mað hn filyrð-
um um hina írambjóðeudurna', en
upphafið þótti svo smellið, að
vísan var brátt á h</ers maans
vörum í bænum.
Nú er avo að sji á »Vísi< í
gær, sem ritstjóri h ms vilji ekki
láta sér nægja fyrra titilinn, sem
kosningabáráttan hefir nú lögfest
við hano; hann vilji líka vinna
til þess að heitu flón. Heidur
hann vísast þess vegna opinber-
lega sýningu á flónsku, sem hann
hefir lagt sér til eftir kosning-
arnar.
Tilefnið, sem hann fær sér til
þessarar sýningar, eru auk þess,
að ».uú eru korningar á ný í að-
sigi hér í Reykjsvík<, eins og
hann segir, tvær setningar, sem
staðið hifa öðru hvoru í Alþýðu-
blaðinu tii áminningar almenn-
ingi um að muna mikilvæg
sanoindi. Þær eru: »Framleiðsiu-
tækin eiga að vera þjóðareign<
og »þjóðnýtt skipulag á fram-
leiðslu og verziun< o. s. frv. Nú
lætur hann sem hann sé það
flón að haida, að hér komi fram
tvær stefnur í Alþýðublaðinu.
Aunara vegna, sem hafa trú-
að því, tð Jakob Möller sé
»ekkert flón<, skal bent á það,
áð hér er að eins um tvö atriði
jafnaðarstefnunnar að ræða, sem
styðja hvort anhað. Vísi din
h -a sýnt og reynslan staðfest,
ao þjóðnýtu sk:pulagl verður
ekki komið á, nema framleiðsiu-
tækin séu þjóða eign. Al!ur vað-
ail ritstjórans ú at þessu veltur
því um sjilfan tig, eins og hann
mun síðast sjálfur gera á stjórn-
málabraut sinni.
Á öðrum stíið í g^ein sinni
fær ritstjódnn færi á að sýna,
að hann er enn hinn sami og
fyrr um sitt höíuðeinkenni, þar
sem hann reynir að falsa um-
mæli amerísks auðaanns um
þjóðnýtinguna í Rússland', sem
tekin voru upp hér í blaðinu.
Ritstjóri »Vísis< vlll láta líta svo
út, sem framleiðslutækin í Rúss-
iandi séu rekin eins og hér, en
í ummælunum segir svo: »Þa'r
er dú ekki hið vanalega séreign-
ar-fyrirkomulag<, m. ö. o. fram-
laiðslutækin eru þjóðareign. Að
þau eru rekin af eiostaklingum
sannar ekkert fyrir ritstjóra
»Vísis<. Það hljóta þau að vera.
I Jafnaðarmönnum hefir aldrei dott-
ið í hug að afnema einstakling-
ana. Það fær auðvaldið að vera
eitt um og herts enn þess.
Ritstjóri »Vísis< hefir hér sem
oftar talað gegn betri vitund, eins
og auðvald^bla^aritstjórar verða
að gera, ef þeir eiga ekki að
bregðast búsbændum s'num. Rit-
stjóri Alþýðub'aðsins' íullyrðir
og tekur alla iesendur þess til
vitnis þeim ummælum, að allir
’Uaðaritstjórar hér á landi nema
ef tll vill ritstjóri »Skjáldrr<
hljóta að vita nfi orðið — svo
vel fylgjast þeir yfirleitt með —,
að uppgangur Rússlauds nú er
eingöngu jafnaðarstefnunni að
þakka, að ekkert getur bætt úr
þeirri óöld, sem nú ríkir í heim-
inum, nema jafnaðarstefnsn, og
að alt, sem ýmsir þeirra segja f
-aðra átt, eru vísvitandi ósannindi,
sem þoir verða að halda að íólki
vegna hagsmuna húsbænda sinna,
auðvaldsins, sem rétt þekking
almenoings á þossu máli myndi
baka Ijártjón, því að þá yrðu
jafnaðarmenn óðára í meiri

269. tölublað.
Úr hefir tapast frá Lindargötu
21 að bakaríl Sigurðar Gunn-
laugssonar. Skilvís finnandi skili
því að Licdargctu 21 gegn
fuudarlaunum.
Toppasykur, molasykur, strau-
sykur, kandís. Ödýrt. Hannes
Jónsson Laugavegi 28.
Bjarnargreifarnir, Kvenhatar-
inn og Sú þriðja fást í Tjarnar-
götu 5 og hjá bóksölum.
htuta hér á landi og tækju við
stjórnÍDni til að þjóðnýta.
Telgengni.
ForBtöðumenn Kaupíélags Reyk-
víkiDga höföu fund með félags-
mönnum í fyrra dag. Fundurinn
byjjaði kl. 4 e. h. og stóð til ki.
645. Var fundur þessi vel sóttur.
Kanpfélagsstjóri Jón Kjartansson
skýrði frá tilgangi fundarins og
sagði frá störfum félagsins.
Ólafur Friðriksson flutti fróðlegt
erindi um viðskiftalíf.
Eftir það urðu fjörugar umræö-
ur, og tóku margir til máls,
Starfsemi félagsins gengur veJ,
og mun svo framvegis veiða. En
til þess að tryggja sér þaö þurfa
alíir að gera skyldu sína.
Félagar eiga að verzla að öllu
leyti við sína eigin verzlun, og
forstöðumönnunum ber að stjórna
verzluninni með viti og samvieku-
semi.
Taki menn þannig höndum
saman, er góðs að vænta,
Og útlitið er hið bezta.
H. J.
*