Íslenskt mál og almenn málfræði - 01.01.1996, Síða 33

Orðabókarstörf Konráðs Gíslasonar
31
í fyrsta bindi eru stafirnir A-F á 540 blöðum. Athugasemdir með
hendi Konráðs eru á spássíu og einnig lítils háttar með annarri hendi.
Auk Konráðs má greina hendur Benedikts Gröndals, Halldórs Kr.
Friðrikssonar og Gísla Magnússonar. Bókstafirnir C og D eru með
hendi Konráðs og E og F ýmist skrifaðir af honum eða Halldóri Kr.
Friðrikssyni. Með samanburði við prentuðu útgáfuna má sjá að mikið
af dæmum hefir verið fellt niður eða þau stytt, aðrar þýðingar gerðar
og vitnað til annarra heimildarrita. Eftir því sem á líður fækkar at-
hugasemdum á spássíu. Á einum stað í handritinu eru nokkur brögð
að því að rifið hefir verið úr handritinu.
Annað bindi nær yfir stafina G-K. Það er 628 skrifuð blöð og hefst
með rithönd Brynjólfs Snorrasonar. Spássíunótur og viðaukar eru oft-
ast með hendi Konráðs. Eins tekur hann fyrir einstök orð. Líkt og í
fyrsta bindi eru þýðingarnar aðrar en í prentuðu orðabókinni.
í þriðja bindi eru 425 blöð og í því eru stafirnir L-R. Það er með
líku sniði og fyrri bindi nema nýjar rithendur bætast við og nýrri við-
bætur með bláu bleki.
Fjórða bindið — S — er 601 skrifað blað. Konráð á drjúgan hluta
í þessu bindi og hlutur hans sker sig úr að dæmafjölda og nákvæmni.
Bláa blekinu bregður fyrir. Til að mynda er orðið sáðlát skrifað með
því út á spássíu og prentað í frumútgáfunni.
Síðasta bindið — T-Ö — er 670 blöð. Það hefst með nýrri rithönd.
Konráð vinnur þar að svipað og áður, einkum tekur hann fyrir atviks-
orð og forsetningar. Nokkuð er um athugasemdir með bláu bleki. í
þessu bindi ber nokkuð á því að minni efniviður fylgir einstökum orð-
um en í prentuðu orðabókinni. Ekki á það við þar sem Konráð leggur
hönd að verki.
Athuganir á Bodleianhandritinu og samanburður við fyrstu prentun
Cleasbyorðabókarinnar leiddu í meginatriðum til svipaðrar niðurstöðu
og hjá Birni M. Ólsen við athugun á AM. Access. 2 sem getið er hér að
ofan. j fyrrgreindu tilviki ber samt að hafa í huga að athugunin var flýt-
isverk, þar sem höfundi þessarar greinar varð brátt ljóst að fúllnað-
arrannsókn krafðist bæði miklu lengri tíma og meiri þekkingar á öllu
sem að orðabókarvinnu lýtur til að komast að traustri niðurstöðu.
Sú gáta er enn óráðin hvort Bodleianhandritið var hluti handrita-
safnsins sem sent var til Englands 1854 eða hvort það var í sending-