Jafnaðarmaðurinn - 15.12.1928, Qupperneq 4

4
JAFNAÐARMAÐURINN
staura aðalleiöslunnar, þar sem
hægt er að koma því við, sömu-
leiðis á hús, þar sem því verður
viðkomið og þau liggja eins heppi-
lega og þó sjerstakir staurar væru,
en þó sjerstaklega þau Ijósstæöi,
sem uppsett kunna að verða nú í
nóvember, með tilliti til þess, að
vöntun er á Ijósastaurum og
leiðsluþræði.
2. Hreppsnefnd sjái mjer fyrir heim-
ild til að leggja aðalljósaleiðsluna
og setja upp þá ljósastaura, sem
þörf er á á fyrnefndu svæði, og
leyfi til að hafa leiðsluna eftir-
gjaldslaust á fyrnefndu ljósasvæði
til ársloka 1936.
3. Að jeg selji hreppnum rafstraum
til kvöldlýsinga þessara 20 50
kerta Ijósstæða, og sje lengd
Ijósatímans frá því er dimmir að
kvöldi til kl. 12 á miðnætti á tíma-
bilinu frá 1. september til 15.
apríl, og annast jeg eða rafstöð-
in að kveikja og slökkva Ijósin
frá einum eða fleiri slökkvurum.
4. Hreppurinn greiði mjer fyrir upp-
setningu hvers Ijósstæðis til að
bæta mjer að nokkru leiöslukostn-
að, kr. 140,00 — eitt hundrað og
fjörutíu krónur — fyrir hvert
uppkomið Ijósstæði, og greiðist
gjaldið þegar eftir uppsetningu
Ijósstæðanna. Sjálf Ijósstæðin
(lamparnir) veiða eign hreppsins
og ber hann allan kostnað af
viðhaldi þeirra og endurnýjun frá
„Isolatorum" þeim, sem næstireru
hverju ljósstæði, en alla viðgerð
þeirra annast stöðin fyrir hrepps-
ins reikning og í samráði viö hann
og eins fljótt og tök eru á.
5. Fyrir ljósastraum greiði hreppur-
inn mjer fyrir hvert tímabil frá 1.
september til 15. apríl kr. 90,00
— níutíu krónur — fyrir hvert
50 kerta Ijós, og greiðist gjaldið
í tvennu lagi, helmingur 1. nóv-
ember og síðari helmingur 1.
mars. Fyrir þann hluta, sem nú
er eftir af ljósatímabilinu til 15.
apríl nk. gröiðist aöeins kr. 65,00
— sextíu og fimm krónur — fyrir
hvert 50 kerta ljós, sem kemur til
notkunar nú í nóvember, og greið-
ist helmingur þessa gjalds nú um
nýár og hinn helmingurinn 1.
mars nk. Óski hreppurinn að
bæta síðar við Ijósstæðum, greið-
ist sama gjald fyrir hvert Ijós-
stæði og Ijósastraum og ákveðið
er hjer að framan, en aukningin
getur þó aðeins komið til greina
fram með ' aðalleiðslu eða auka-
leiðslum þeim, sem síðar kunna
að koma í þorpinu út frá aðal-
leiðslu, þó aðeins innan 35 metra
fjarlægðar frá næsta leiðslustaur.
6. Tilboö þetta um uppsetningu götu-
Ijósa og straumsölu til þeirra er
bundið því skilyrði, að hreppur-
inn semji um straumkaupin með
fyrnefndum skilmálum til ársloka
1936, og leyfi ekki uppsetningu
rafstöðva til ljósasölu samnings-
tímabilið, sem sje til árslokal936.
7. Verði verulegar breytingar á verö-
gildi peninga og þar af leiðandi
á reksturskostnaði stöðvarinnar,
lækkar eða hækkar gjaldið, bæði
á ljósstæðum, sem kynnuaðverða
sett upp eftir l.september nk.ár,
og á ljósastraum, frá sama tíma,
hlutfallslega og eftir samkomulagi
aðila, eða ef það næst ekki, þá
eftir úrskurði 3ja manna gjörðar-
dóms, er skipaður sje mönnum
utan þorpsins; kýs hvor aðili einn
gjörðardómsmann, en sýslumaður
Suður-Múlasýslu sje oddamaður.
Allur annar ágreiningur, sem
kann að rísa út af samningi um
lýsinguna, og aðilar geta ekki
oröiö ásáttir um, skal vísað til
úrskurðar gjörðardóms, sem skip-
aður sje á sama hátt og getið er
um hjer að framan.
Kostnað við gjörðardóm borga
báðír aðilar.sinn helminginn hvor.
8. Seljandi rafstraumsins er ekki
Aðvörun
um eiturhættu af áttavitavökva.
í auglýsingu Dómsmálaráðuneytisins um alkohol á
áttavita, 21. ndv. 1928 (Lögb.bl. nr. 48, 1928), er svo
fyrir mælt, að frá 1. jan. 1929 megi ekki nota brennivín
(æthylalkohol-blöndu) á áttavita eins og tíðkast hefir, en í
þess stað megi nota tréspiritus (methylalkohol).
Nú er tréspíritus (methylalkohol) banvænt eitur. Fyrir
skömmu bar það til í Reykjavík, að maður tók vökva úr
áttavita í hreyfilbát á höfninni og drakk f þeirri trú, að
þetta væri brennivín, en það var þá tréspiritusblanda —
og maðurinn beið bana af þeirri nautn.
Þess vegna eru sjémenn alvarlega var-
aðir við því að leggja sér til munns þarin
vökva, sem látinn verður á áttavita í öllum
íslenzkum skipum eítir næstu áramót.
Landlæknirinn, Reykjavík 24. nóv. 1928.
G. Björnson.
Jólavörur
nýkomuar í verslun
A. A. Pálmasonar:
Kornvörur, nýlenduvörur, vefn-
aðarvörur, glervörur, járnvörur,
og pappírsvörur. —
Urval af smekklegum
jólagjöfum.
Munið, að bestu og ódýrustu
vörurnar fáið þjer ávalt
í verslun
A. A. Pálmasonar.
skaðabótaskyldur vegna stöövar-
bilana, sem fyrir kunna að koma,
eða bilana á ljósaleiðslum, en aö
sjálfsögðu ber honum skylda til
að flýta viðgerð eftir föngum.
Taki stöðvarbilunin lengri tíma
en einn mánuö, ber stöðinni að
endurgreiða helming hlutfallslegs
Ijósagjalds þess tíma, sem Ijósa-
stöövunin stendur yfir.
Svar yðar viðvíkjandi tilboði þessu
óskastjiið fyrsta, þar eö jeg þyrfti
helst að síma strax á morgun út af
efni, ef til samninga kæmi..
Virðingarfyllst
Sigfús Sveitisson.
Til oddvita Neshrepps,
Norðfirði11.
Eins og þú sjálfur hlýtur að
sjá, er ekkert satt orð í öllum
þessum ummælum þínum. Sigfús
býður ekki götulýsinguna „upp-
setta með leiðslum, staurum og
Ijóskerum og öllu tilheyrandi".—
Uann á sjálfur að eiga leiðsluna
og staurana — eiga alt nema
aðeins Ijóskerin sjálf. Á þeim er
líka mestur viðhaldskostnaðurinn.
Hann býður ekki að selja hreppn-
um þetta uppsett fyrir 1800 kr.,
eins og þú segir, heldur vill hann
að hreppurinn greiði sjer 140 kr.
fyrir hvert Ijósstæði, til þess að
bœta honum að nokkru leiðslu-
kostnaðinnu. Nú voru Ijósstæðin
20 að tölu og því eru þaö ekki
1800 heldur 2800 krónur, sem
hann vill fá fyrir að setja upp
götuljósaleiðsluna, og eiga hana
síðan sjálfur uppsetta, og fá frá
hreppnum minst 1800 kr. á ári
fyrir strauminn ttl götuljósanna.
En ekki nóg með þetta. Auk
þessara ókjara er svo tilboðið
bundið því skilyrði, (sbr. 6. lið),
„að hreppurinn semji um straum-
sölu til ársloka 1936 og leyfi ekki
uppsetningu rafstöðva til Ijósa-
sölu samningstímabilið“.
Hjer er farið fram á að hrepp-
urinn afsali sjer í hendur Sigfúsi
Ieinkaleyfi því, er hreppurinn að
landslögum hefir til reksturs raf-
stöðva, og þó ekkert annað hefði
verið við tilboðið að athuga, þá
hefði jeg ekki greitt því atkvæði
af þessum ástæðum.
Jeg tók það fram strax og jeg
sá þetta tilboð, að mjer fyndist
það ekki viölits vert, og á sama
máli mun öll hreppsnefndin hafa
verið, nema þá þú, sem sjálfsagt
hefir fundist þetta fyrirtaks heppi-
legt fyrir hreppinn. Jeg var þá
eins og fyr „á verði“ er ganga
átti á hagsmuni sveitarfjelagsins
og jeg mun altaf spyrna á móti
yfirgangi einstaklinga á hendur
sveitarfjelaginu, og eins þó eigi
að nota sjer neyð þess, eins og
berlega kemur fram í tilboði
þessu.
Jeg læt þá hjer staðar numið.
Eins og jeg hefi áðurtekið fram,
liirði jeg ekki að svara einu orði
persónuleguni skömmum þínum
í minn garð. þær eru á jafn ó-
heilum grundvelli reistar og frá-
sögn þín um hreppsmálin, sem
jeg hef nú hrakið Iið fyrir lið.
þú barst þig borginmannlega
og þóttist ætía að „taka mjer
tak og rífa mig úr roði“. En
ekki er það mín sök, þó ýmsum
kunni að finnast, eftir lestur þess-
arar greinar, að þar sje skift um
hlutverk og þú sjert nú orðínn
mun rýrari í roðinu en þú þótt-
ist fyrr vera. Alt er það þín eig-
in sök. Hefðirðu ekki látið reið-
ina hlaupa með þig í gönur, þá
hefðirðu getuð stilt skrifi þínu
svo í hóf, að eirihversstaðar hefði
satt orö til verið. En svo lán-
samur varstu ekki. Nú stendurðu
frammi'fyrir almenningi sem op-
inber ósannindamaður. Þú, sem
ert í einni virðulegustu stöðunni,
sem sveitarfjelagíð ræður yfir, ert
búinn að gera þig að ómerking,
sem enginn — ekki einu sinni
þínir allra-allra nánustu fylgis-
menn í íhaldinu trúa hjereftirtil
eins eða neins.
Jeg veit, að ef þú reynir að
svara þessari grein minni, verður
það ekki með rökum. þau eru
óþekt í þínu höfði. það verður
með nýjum ærumeiðandi skömm-
um og svívirðingum. Öðruvísi
geturöu ekki ritað. En það lieil-
ræði vil jeg gefa þjer, að minn-
ast þá ekki á hreppsmál og síst
af öllu vanrækslu mína á þeim.
Vera má þá að jeg minni þig á
sundlaugarbygginguna og nefnd-
ina, sem starfar í því máli og ef
til vill fleira, sem jeg annars mun
þegja um. Þú veist eins vel og
allir aðrir hreppsnefndarmenn, að
jeg hefi rækt oddvitastörf mín vel,
þó þau sjeu nú margfalt yfir-
gripsmeiri en í tíð fyrri oddvita,
því hreppurinn hefir nú svo miklu
fleira með höndutn en þá var.
Þú veist, aö jeg hef einn oft unn-
ið þau störf, sem heilum nefnd-
um var ætlað að gera. Og þetta
dettur mjer ekki í hug að þakka
mjer neitt. Jeg álít það skyldu
mína, og þessvegna gerði jeg það.
Jeg skal svo að lokum taka
það fram, að jeg er fús til þess
hvenær sem er og hvar sem er,
að ræða við þig hreppsmálin,
stefnurnar þar og störfin þar,
með rökum og á þeim grund-
velli, sem okkur sem hrepps-
nefndarmönnum er samboðinn.
En það sagði jeg þjer fyr og
segi þjer enn, að persónulegum
skömmum þínum og annara
íhaldsmanna í minn garö, get-
sökum og öðru ótæti, mun jeg
ekki svara, nema mjer þyki þær
ganga svo langt, að jeg telji mig
neyddan til, að vísa þeim til
dómstólanna.
Jónas Quðmundsson.
Gideon
Dan
vél.þriggja hesta
lítið notuð og
endurbætt. —
vél, 25 hesta 2ja cyl.
í ágætu Iagi, fást keypt-
ar með tækifærisverði,
ef samiö er strax við
Einar Sigurðsson
Seyðisfirði.
Út af kjörskrá.
Eflir tillögu íhaldsmanna í
hreppsnefndinni samþykti hrepps-
nefnd nýlega að leita upplýsinga
hjá framfærslusveitum nokkurra
kjósenda, er flutt hafa hingað á
siðari árum, um það, hvort við-
komandi kjósendur væru ekki
þar í sveitarskuld. Var oddvita
falið að afla þessara upplýsinga
símleiðis, því ekki mátti bíða"
með að fella þá af kjörskrá nú
við bæjarstjórnarkosningarnar.—
Árangurinn af þessu hefir orðið
sá, að a. m. k. 7 kjósendur verða
strikaðir út af skránni næst er
hún kemur fyrir hreppsnefndar-
fund, nema þeim takist að fá
styrkinn eftirgefinn fyrir þann
tíma, sem litlar líkur eru til. —
.Kemur hugulsemi íhaldsins við
hið fátæka fólk, sem það ginnir
hingað með loforöum um „góða
vinnu“, vel fram í þessu, þar
sem það ann því ekki þess, að
njóta hjer borgaralegra rjettinda,
þó það fyrir fátæktarsakir hafi
einhverntíma á æfinni þegið
sveitarstyrk annarsstaðar og scm
ekki hefir verið eftirgefinn. —En
allra bragða skal beitt til þess,
að fækka kjósendum Alþýðu-
flokksins. — þar er ástæðan.
Um bæjarfógetaembættið
hjer sækja Kristinn Ólafsson
bæjarstjóri í Vestmannaeyjum og
Jón Hallvarðsson Iögfræðingur í
Reykjavík.