Neisti - 12.02.1936, Blaðsíða 2

2
NEISTI
samkomulagi. Ýmislegt ergelsi,
stapp og deilur út af karfavinnsl-
unni voru nú daglegt brauð, og
virðist með réttu mega segja, að
verksmiðjustjórnin hafi sjálf rekið
endahnútinn á afleiðingar kaup-
lækkunarbeiðni sinnar (kr. 1,10),
með samþykkt 500 kr. skaðabóta
til verkamannafélagsins „Próttur"
og Verkakvennaíélags Siglufjarðar,
og burtför þáverandi framkvæmda-
stjóra.
Á árinu 1935 hefir „Próttur"
fengið 29 bréf, þar af hefir 21 verið
svarað. Flest þessi bréf hafa að
einhverju leyti fjallað um verka-
lýðsmál. 4 símskeyti hefir félagið
fengið og sent 2. I félaginu eru
í árelok 1935 123 meðlimir, þar af
hafa 28 gengið inn á árinu. 14
iundi hefir félagið haldið á árinu
og hafa þeir allir fjallað um hags-
munamál verkalýðsins.
Eg hefi nú hér gefið nokkurt
yrfilit yfir félagslíf og starf „Þrótt
ar“ og vil nú bæta þessu
við:
Á einu ári hefir „Próttur" náð
öllum kaupgjaldsmáium og samn-
ingum í sínar hendur, og eg hygg,
að dómur óvilhallra inanna geti
ekki orðið annar en sá, að félagið
megi vel við una starfið 1935.
Pó að nú raunveruleikinn um
það, að „Próttur“ hafi á árinu sem
leið leyst af hendi mikið starf í
þágu verkalýðsheildarinnar, sé við-
urkenndur, þá ber þó líka að við-
urkenna raunveruleikann um það,
að í mörgu hefir félaginu ekki
tekist sern skyldi.
T. d. hafa fjöldamargir félags-
menn sýnt fádæma skilningsleysi
og trassam^nnsku í að borga árs-
gjöld sín, Af því leiðir fjárhagslegt
vanmætti félagsheildarinnar, — rírir
sjóðir eða jafnvei engir — en pen-
ingarnir eru, eins og allir vita, all-
oft afl þess, sem gera skal og gildir
það engu síður innan verkalýðsfé-.
laganna en annars staðar.
Pá hafa fundir félagsins verið
illa sóttir. Og oftast eru það sömu
mennirnir sem sækja fundina. Af
þessu leiðir meðal annars það, að
starf félagsins hvílir á langtum færri
mönnum en ástæða er til og' æski-
legt væri, og svo er með starfið
1935, að það er unnið af tiltölu-
lega fáum mönnum, með styrk
Alþýðusambands íslands að baki
Pað er ekki svo lítið lið í starfi
hvers eínstaks félaga innan verka-
lýðsstarfseminnar, sem borgar skil-
víslega ársgjöld sín og sækir vel
fundi félags síns.
/ hvi er hvorki meira né
minna en einn aðalstyrk■
ur og hol verkalýðsfélag-
anna fólginn.
En jafnframt þessu er það full-
komlega áreiðanlegt,
að engum einasta þening
er eins vel varið og ið-
gjöldum til verkalýðsfé-
laganna. Peir þeningar
margrenta sig.
Pað er þessvegna illt, að heyra
menn halda því fram, að þeir geti
ekki verið í verkalýðsfélögum vegna
vöntunar á að geta greitt árstillög
sin.
Verra er þó hitt, að þeir menn
skuli krefjast mest af verkalýðsfé-
lögunum, sem ekki eru í þeim sjálf-
ir. Og ef einstakir menn verkalýðs-
samtakanna gera eitt eður annað,
er siður skyldi, þá hrópa engir
hærra um axarsköftin en einmitt
þeir, sem ekki vilja styðja verka-
lýðsfélagsskapinn með starfi sínu.
Vart virðist það ósanngjsrnt, að
koma með þá áskorun, ekki að-
eins til þessara manna, heldur ogtil
allra vinnandi verkamanna, er njóta
þesv að vinna fyrir kauptaxta
„Próttar“, að þeir nú strax á þessu
ári leggi fram krafta sína til stuðn-
ings félaginu, sem heldur uppi
kauptaxta þeirra.
Pví fleiri slarfandi fé-
lagar, hvi sterkari félags-
heild og hvi sterkari fé-
lagsheild, hvi tryggðari
hagsmunir verkamannsins.
Pað rekur að því, fyr en síðar,
að hér á Siglufirði verði öllum
verkamönnum gert að skyldu, að
vera í verkalýðsfélagi innan Al-
þýðusambands Islands. Réttmæti
þeirrar skyldu er öllum sjáanlegt,
er óbrjálaða dómgreind hafa, og
þessvegna er ástæðulaust að biða
eftir að þeirri skyldu verði fram-
fylgt, heldur eiga nú þegar allir
verkamenn að gerast félagar í
„Prótti", —
Og að lokum þetta :
Próttarmeðlimir !
Pegar við allir höfum íhugað
starf okkar hvors um sig í þágu
■ s
• rH <u
_o A
cð V—i
C73 in
1—H cs iS
Ö c <D co u 3 -<D £
Ah
_ O3
TO <D > C 03 *o JJ
03 03 D. S-H & cc 03
cr> o C 03 ■4—J o c V v-H Aíd
•
G
O
CZ)
<»
G
“4—>
(Z3
u*
’OJD
CD
JO
ro
G
o
verkalýðsheildarinnar á árinu sem
leið. þegar við höfum séð þá agnúa
sem á starfi okkar voru, og þegar
okkur hefir bætzt drjúgur hópur
vel starfandi stéttarfélaga, erþáekki
full ástæða til að horfa vonglaður
fram á ófarinn veg — fram til
starfsins á árinu 1936.
Sá, sem gerir skyldu sína, getur
á næstu tímamótum glaðst með
stéttabræðrum sínum yfir vel unnu
starfi, á árinu sem leið.
Guðberg Kristinsson,
ritari „Próttar“.
Flóttinn frá ihaldinu,
Undanfarin ár hefur reynslan sýnt
að Sjálfstæðisflokkurinn er alltaf að
tapa fylgi. En að þeir menn, sem
fórnað hafa öllu fyrir flokkinn —að
mannorðinu ekki undanskyldu —
segi skilið við hann, er fyrirbrigði,
sem vert er að gefa gaum. Stór-
glæpir sjálfstæðismanna í fiskisölu
og landhelgismálunum og afstaða
íhaldsflokksins í heild til þeirra,
virðast nú hafa þyngt strauminn úr
flokknum. Háldán Hálfdánsson út-
gerðarmaður úr Búð á Hnífsdal
hefir bréflega sagt sig úr Sjálfstæðis-
floknum út af Gismondi-hneikslinu,
ogfleiri smáútgerðarmenn eru nefnd-
ir þar vestra og sagðir vera á sömu
leið,
Væri vel, ef augu almennings opn-
uðust fyrir þeirri staðreynd, að
Sjálfstæðisflokkurinn er siðspilltur
flokkur nokkurra andlítilla auðhyggju
manna, sem all heiðarlegt fólk á
að forðast. *