Neisti - 08.07.1936, Síða 1

Útgefandi: Jafnaðarmannafélag Siglufjarðar.
IV. árg.
Siglufirði, miðvikdaginn 8. júlí 1936
24. tbl.
íbúðir aðkomufólksins.
Sumar hverjar verbúðirnar eru óhæfar
til íveru nema gert sé við þær.
Nú er kominn sá tími að söltun
fer að hefjast. Aðkomufólkið flykkist
hingað og flytur í „brakkana", suma
hverja jafnvel óhreingerða. A veirum
eru „brakkarnir“ notaðir sem geymslu-
pláss fyrir allskonar drasl, svo þegar
vorar og fólk sem ætlað er íbúð i
brökkunum, fer að streyma hingað,
er draslinu rótað út og fólkið fiytur
inn, jafnvel áður enn tfmi vinnst til
að gera þá hreina.
Eftir að flest fólk var komið f
fyrra, fór héraðslæknir og undirritað-
ur í allar brakkaíbúðir til að yfirlíta
þær. Sumir brakkarnir míttu teljast
ágætir, vel byggðir og prýðilega um-
gengnir, aðrir aftur á móti gátu tæp-
lega talist hæfir til mannaíbúðar.
Vegna þess, hvað áliðiö var tímans,
fólk flutt inn og ekki haegt að koma
því annarsstaðar fyrir, gerði héraðs-
læknir kröfu til þess, að verstu gallar
yrðu bættir, íbúðir gerðar lekalausar,
allstaðar hægt að opna glugga, tú
þess að nægileg loftræsting fengist,
vatn og ljós leitt inn, þar sem það
vantaði o, fl. o. fl. Okkur kom sam-
an um það þá, að fara það snemma
brakkana næst, að nægur tími yrði
fyrir eigendur þeirra, að uppfylla þær
kröfur, sem gerðar yrðu um endur-
bætur.
Seinni hluta maf mánaðar f vor
fórum við í ailar þær brakkaíbúðir,
sem við vissum að aðgerðar þurftu
(sumar voru fullar af tunnum og ýmsu
dóti, svo að það var ekki hægt] að
komast inn). Að þeirri skoðun lok-
inni skrifaði Halldór héraðslæknir
bréf til heilbrigðisnefndar, þar sem
hann gerði grein tyrir skoðun sinni
og benti á þær aðgerðir, sem fram-
kvæma þyrftí til þess að brakkarnir
gætu tal'st íbúðarfærir.
Skýrsla héraðslæknis og kröfur hans
um endurbæíur fer hér á eftir:
Siglufirði, 26. maí 1936.
Síðastliðið vor fól heilbrigðisnefnd*
in mér, að hafa eftiriit með verbúð-
um hér í bænum og bera fram til-
lögur um viðhald og endurbætur á
þeim. Eg hefi nú framkvæmt þetta
fyr en undanfarin ár til þess að eig-
endum verbúðanna gæfist tími til að
framkvæma endurbætur þær, er krafizt
kynni að verða.
Eg játa, að ýmsu er áfátt í þessum
efnum, en tímarnir éru útgerðarmönn-
um erfiðir og tel eg því sjálfsagt, að
heilbrigðisnefndin stilli kröfum sínum
í hóf, en vissar lágmsrkskröfur verður
þó að gera, ef nefndin ætlar eigi að
sofa algjörlega á málinu.
K'öfurnar legg eg til að verði eft-
irfarandi að þessu sinni:
1. Að verbúðin leki eigi.
2. Að í öllum íbúðarherbergjum
sé gluggi á hjörum.
3. Að eldhúspláss sé nægilegt og
vaskar í eldhúsum.
4. Að herbergi séu máluð gvoþau
líti vistlega út og hægara sé að
halda þeim hreirium (víða er nú
málað en eigi allstaðar).
5. Að herbergin séu htein þegar
fólkið flytur í þau.
6. Að mannfjöldi ?é takmarkaður
í herbergjum, svo hæfilegt loft-
rúm komf á hvern mann.
Geti nefndin fallist á þessar tillögur
mínar, legg eg til, að þær verði til-
kynntar öllutn verbúðareigendum með
bréfi næstu daga.
Við nokkrar verbúðir vil eg gera
sérstakar athugasemdir.
Neðri verbúð H. Thorarensen er
orðin mjög léleg, hefi eg átt tal um
hana við hann og hefur Thorarensen
nýlega tjáð mér, að hann hyggðist
cigi að nota hana sem mannabústað
framvegis. Læt eg því netndina ráða,
hvort hún tekur þessi ummæli góð
og gild eða hún bannar notkun ver-
búðarinnar.
Verbúðin Baldur er orðin mjög lé-
leg, húsið er gamalt, hefur verið ó-
varið alia tíð og það lekur víða. Eld-
húsið undir vestursúð er alveg ónot-
hæft og yrði að gerast upp að nýju,
sömuleiðis næsta herbergi við, Stígi
er mjög slitinn, sömuleiðis gólfið yfir
neðstu næð og þar af leiðandi erfitt
að halda þar hreinu. Húsið virðist
vera svo fúið að ólíklegt er, að borgi
sig að gera við það, eða smíða inn-
an um það. Enda viðurkenna um-
ráðamenn að svo sé og telja að það
sé á óheppilegum stað og átli því að
rífa.
Legg til að heilbrigðisnefnd gefi
eigenda kost á að gjöra við það und-
ir eftirliti verksljóra bæjarins, telji eig-
andi sér hag i því.