Neisti - 12.11.1936, Síða 1
Útgefandi: Jafnaðarmannafélag Siglufjarðar.
IV. árg.
Siglufirði, fimmtudaginn 12. nóv. 1936
40. tbl.
, Verkamaöurinn ‘ í Einherja.
Stutt
í 29. tbl. Einherja birtist stutt
grein með fyrirsögninni: „Fjármál
bæjarins og Jaí’naðarmenn“. Grein
þessi á að vera skrifuð af verka-
manni. Par segir meðal annars:
„Við Framsóknarmenn treystum
svo á hug og vilja Siglfirðinga
tíl þess að rétta við hag bæjar
síns að þeir muni neita sér um
eitthvað sem þeim er ekki mjög
nauðsynlegt, og greiða útsvör sín
heldur en að láta bæinn verða
gjaldþrota".
Peir eru þess fullvissir Framsókn-
arverkamennirnir, að það sé ekki
af getuleysi að fátækir fjölskyldu-
menn greiða ekki útsvörin. Onei,
það er nú öðru nær. Peir eiga
bara að spara við sig meira en þeir
hafa áður gert. En getur þessi
Einherja-verkamaður ekki upplýst
hvað það er þetta „eitthvað"
sem hinir fátæku fjölskyldumenn
eiga við sig að spara ?
Sannleikurinn er sá, að atvinnu-
tíminn hér er svo stuttur, að það
sem fjölskyldumenn innvinna sér,
hrekkur naumast fyrir brýnustu lífs-
nauðsynjum, hvað þá meira.
Pessi bjargráðahugmynd Ein-
herjamannsins er því ekki eins djúpt
hugsuð og hann sjálfur hyggur. Og
hvað gerir sjálfur höfuðpaur Fram-
sóknarmanna, þegar þau gjöld inn-
heimtasí ekki, sem hann á að sjá
um, eins og t. d. brunabótagjöld ?
Hann kemur með skuldalistann til
fjárhagsnefndar og segir: Vill bær-
inn ekki greiða fyrir þessa menn,
mér er ókleift að innheimta hjá
þeim nema með því að láta bjóða
svar.
upp búseignir þeirra, en það vil
eg helst ekki þurfa að gera. Nokkr-
um dögum síðar talar svo verka-
maðurinn í Einherja til félaga
sinna á þessa leið:
Fjölskyldumenn I Sparið við ykkur
eitthvað sem ekki er mjög nauð-
synlegt og greiðið útsvörin. Fjár-
hirslur bæjarins verða ekki lengi að
fyllast, eftir að slík ráð eru almenn-
ingi kunnorðinl!
Neisti hélt því fram, að fátækir
fjölskyldumenn ættu að fá að vinna
af sér útsvörin. Pað er auðvitað
hverjum manni ljóst, að á þann
hátt bætist ekki úr fjárhagsvand-
ræðum bæjarins, en það verður
heldur ekki séð, að ástandið batni
þótt útsvörin standi ógreidd. ’ Pað
væri einkennilegur atvinnurekandi,
sem hefði nær því óþrjótandi nauð-
synleg verkefni, en neitaði þeim
mönnum um vinnu, sem skulduðu
honum, vitandi það, að það væri
eina sjáanlega leiðin til þess að
innheimta skuldirnar. Eir verka-
maðurinn í Einherja krefst þess að
bærinn hegði sér þannig.
Fyrir 2—3 árum sá meirihluti
bæjarfulltrúanna fram á það að ný-
ir tekjustofnar væru nauðsynlegir,
ef forða ætti bænum frá fyrirsjáan-
legum fjárhagsvandræðum. Pá vildi
Pormóður Eyjólfsson ekki heyra
minnst á nein fjárhagsvandræði, og
fór ekkert leynt með þá skoðun
sína, — Pessi afstaða Pormóðs
mun ekki hafa bætt málstað Siglu-
fjarðar á Alþingi.
Sú yfirlýsing verkamannsins í
Einherja, aðFramsóknarmennmunu
vinna að því fyrstir manna að
nýjir tekjustofnar fáist, ætti því að
vera öllum Siglfirðingum kærkom-
in, og því fremur, ef það skyldi
rétt vera, að „verkamaður" og Por-
möður séu ein og sama persóna.
„Verkamaðurinn" staðhæfir, að í
grein um fjármál bæjarins í 38. tbl.
Neista hafi verið „flóð af fúkyrðum“.
Petla er alrangt og er hérmeð skor-
að á greinarhöfund að sanna sitt
mál með tilvitnunum. Pá gerir
maðurinn sér einnig tíðræst um
heimsku þeirra manna, sem í Neista
rita, nefnir „andlega stöppu”, „þunn-
an og hugsjónasnauðar, moðgraut“,
„harðbalaleg og eyðileg heilabú"
og fl.
Neisti telur ekki ástæðu til að
gera samanburð á gáfnafari Alþýðu-
ogFramsóknarflokksmanna, en hann
vill í allri vinsemd benda „verka-
manninum“ á það, að ávallt hefir
það þótt ein hin mesta rökþrota-
yfirlýsing, að bera þeim heimsku á
brýn, sem við er deilt. Neisti
mun því ekkí keppa við Einherja
á þessu sviði.
Pessi Einherja-verkamaður endar
grein sína með nokkrum spámann-
legum ályktunúm um fylgistap Al-
þýðuflokksins og má lesa á milli
línanna ákveðna von hans um að
það rætist. Petta tilheyrir framtíð-
inni og skal því engu um það spáð
hér. En eins og viðhorfið er nú í
þjóðmálunum, er samvinna Al-
þýðu- og Framsóknarflokksins ör*
uggasta leiðin til þess að viðlialda
lýðræði og menningu í landinu.
Tap þessara fiokka er sigur svart-
asta íhalds og Nazisma — sigur
villimennskunnar yfir menningunni.
Pað er því ekki ósennilegt, að þeir
sárafáu Framsóknarmenn, sem gera
allt sem í þeirra valdi stendur til
þess að eyðileggja Alþýðuflokkinn,
verði af sínum eigin flokksmönn-
um metnir og léttvægir fundnir.