Safnaðarblaðið Geisli - 09.03.1947, Síða 1

GEISLI
(ÍJtcjepancli: SumiudagaiLóíinn Uíldudalj
X. ergsngur.
Uunnudsgur 9. maTfc 19 47,
2* t olub! aö.
suiinxöi
* c'-ir f x * 'z*-
\
uppruni þeirre ~oíc Irb'brelðelc.
í kiricjugaxö i einujn í G-loucefster er
legsteiiin, sesra þerci or3 eru Jiöggvic.
á: "Það «urra*sem iieyröi henn, teldi
iienii &ælen og þ,að euga,sem sé hann,
lionuiíi vitnistorð.uví liörrn Xi,jálp-
sló svo ntm&a á götunuia á þeesura dögiuu,
má gete. n«jrri,]avemig árÐngurinn iiafi
verið. íiaikes og fleiri sáu,eð það raundi
ekki vera glæsileg fr?aatið,sem þessi böm
ættu fyrir hönduin og eitthvað yröi að
gera til úrbSte.
Arið l?Su byrjaöi R§:
en pessutn bemeekrxj.
kes aö saí’na eem-
eunaudöguin, tele
i hinum snauða,er kve±neði,og fö5ur-v^ð ;,pU um ýmle atriöi ár æficögu frels-
leysingjnnum, sem engen .aö s.toð ariaann
haf'ö i. Bles eun f öð ur3 cy singj en r
kom yfir iiann,og hrnn fyllti hjerta,
ekkjunnar raeð fögnuð.i Job. 29.kap, ,
ll.-13.vers).sr,sem hvílir undir
bessum legsteini og þessi fcgru orð
eru lieimfærð upp á, er prentari einn
og bleáautgefendi frá Gloucester,
.obert J.ialkcs,eem andaðiet árið lull
76 érV g'fímeii, >13 nni smerki þaí * sem
henn ejálfur reisti sár í lífi sinu
mun verðe mjklu eldra en legeteinn
arene. >>aö urdu brátt ýmsir til þeae að
styö ;j a HafckcB, einkum preetur einn, sem
hát Tómaa htock. iienn t6k ekki aöeins
á sig helming ells kostnaðarins við*
sk6lan»,heldur og feina sndlegu yfiruc-
sjón.feeii’ tóku ser ýmse að stoð armenn,
einkian írvenfclk, setr< þeir settu yfir smc,-
öeildir hár og hvar við gotumar,þar sem
þeir höföu fengið h&snæði.hráfaldlega
voru bömin svo illa að sár,«ð þau t.d.
kunnu ekki íaoirvor,og þorri þeirra vcr
H ■ olres. kn ávextir þeesa lofsverða fyrir-
sr-, sem vinixnir xeistu homtm látnum, tœkÍB koniu fljctt i Ijós.AÖ þremur árum
bvi aö það eru hinir svo nefndu liðnum,vax Glouccctcr ollur r.nnar tvnr en
sunnudagatfcblcr, sem hrnn vexö fyrst- áður, svo miklum etákkaskiftum feafði götu-
ux til uo stofno.i’alkes vpx alvöxu- lífið tekið þar,ein3cum á helgum dögura.
Sterfeemi þessi 'brelddist 6ðum át og
'ZyxZx ney',.i r.retuuuíii peirra* t a fee.rnah6puriim ctikckaði* ccn kcrn sman f
^rfitt cttu.eða alcerleca höföu orð- gunrmdögum.liverri lcennslukonu voru ætluö
20 böm og þeiœ vor aftur skift í fjórat
vúinni deilair,eftir ándlegum þroeka
baxiianna.Bfnilegustu böa'nin voru oft
lát.in fe.jálpa til við kennsluna. Aöslkraf-
an til barnanne ver, &ö þau kasrau hreln
1 skólanu,hversu láleg sem föt þeirra
tinnexs vreru. Sfnilegustu bumunum vora
oft eefin verðlaun, til þess cð hvetja
'þau til iðni og góör&r hegounar, og það
gefinn tráracður, sem hafði eyrun op-
íyrir neyoe.rstunum þeirrá, sem
BL'fitt cttu,eða stlgerlege höföu orö-
iö utundan í lífsbexáitunni.iíaikes
baXöist fyrlr þvi,að bætt yrðu kjör
6b61 cjncnncjina, fcngcnnc í fcngcisun-
ura,Henn leiteðist einnig við aö fé
bætt kjör hinnc vitskertu á vitfirr-
ingah- lunura, sem voru í alla eteöi
mjög bagborin. Sn oað voru pð eink-
um börnin^, sem áttu ein’læg&n vin i
Railces.^ TTlouccster,eins og raörguis
Öðrum verkemiðjuborgum, vsr fjölöi
baxnc,sem áll.*- dagc vikunncr lct
fyrirberast é strætum C.ti,eftirlitc-
leus eð Bíestu leyt.i, -ví að foreláxe
amir urðu eð "vxnnc i verksmið junura
alla d®ga#til þess að feafa ofen af
sór
/
&
hcföi ekki hvaö rainnstc oýðingu fyrxr
ákclena og hvatti bömin rajög til að
taka sór sem raeet frara. Berfc ttu bömin
fengu sokke Of.; &k6, þáu, sem verst
voru klædd, f’t ngu nýjcn fatnað, ef þau
áýndu g&öe^viðleltni. Sjálfur gekk
göt- Hcikes ura 'ó hcirailum b&menna, epurð-
fyrir sór.feessi böm tömdu
unum alls koner óeiðserai,áflog og illiist fyrir ura hegðun þeirra heiraa fypir
orðbrcgð.Auk þeirrá vcru líkc Önnur °6 hvatti forelarane til þesc eð eja
böm,stra^virka dega unnu í verkemið j-00 v*i, «vv<
unura,en attu fri & sunnudögum og öðr-
helgura dögum.feegar öllura börnunura
um
bömin vanrasktu ekki skólann,
(rrcrah.).