Neisti - 20.03.1941, Síða 1

Útgefandi: ALÞÝÐUFLOKKSFÉLAG SIGLÚFJARÐAR
10. árgangur
Siglufirði, fimmtudaginn 20. marz 1941.
3. tölubl.
Frystihúsin verda ad taka
til starfa beaar í stad.
Þrátt fyrir ágætan afía verður allur smá-
bátaflotinn að iiggja bundinn við bryggj-
urnar dögum saman, sökum þess að eng-
inn fekur við fiskinum. Hásetahiutur frá 50—
130 krónur í einum róðri.
Fáum málum er tekið með eins
miklum og samstilltum fögnuði af
verkalýð þessa bæjar, eins og ein-
mitt þeim, sem miða að því að
auka atvinnu verkafólks Éér i
þessum bæ. Engin mál Uafa auk-
ið meir vinsældir, en einmitt þau,
sem stefna að bættum kjörum
hinna vinnandi stétta, sem í lang-
flestum tilfellum hafa á undanförn-
um áratugum sleikt dreggjarnar af
misukollum auðvaldsskipulagsins.
Draumur verkalýðsins hefir þó að
ýmsu leyti, nú á síðari tímum,
rætzt, þannig að í flestum kaup-
Stöðum og kauptúnum, hér á þessu
landi, hafa myndast öflugar verka-
lýðsheildir, sem á hverju ári gera
nú sínar ráðstafanir, gagnvart þeim,
sem að einhverju leyti æskja eftir
vinnukrafti til eins eða annars.
Verkalýðsfélögin hafa lagt fram
kaupkröfur sínar, þó svo í hófi og
með svo skilningsgóðri sanngirni,
að sámningar hafa nálega ætíð
tekizt, með þeim og atvinnurek-
endum.
Einmitt nú á þessu ári, hafa
verkalýðsfélögin sýnt og sannað
með árangri sínum, að þau eru orð-
in það sterk, að ekki þýðir lengur

að ganga fram hjá þeim, eins og
urn fámenna félagsklíku væri að
ræða. Heldur eru þau táknrænn
minnisvarði þess afls, sem lægst
Iaunaða stéttin, verkalýðsstéttin,
býr yfir, þegar hún er samstillt og
einhuga og skilur hlutverk sitt til
hlýtar.
Enginn vafi er á því, að fjöl-
marga sigra á verkalýðurinn eftir
að vinna enn og langt er að því
takmarki, sem hann stefnir að, —
en ef hann heldur áfram á þeirri
sigurvissu braut, sem hann nú
þegar hefur á valdi sínu, mun
leiðin að markinu verða greiðfær-
ari en nokkurn órar fyrir. Aðalá-
herzluna verður skiljanlega að
leggía a það, að safna verkalýðn-
um undir eitt merki — undir það
merki, sem gerir hvert félag og
hvern meðlim, að ákveðnum og
þýðingarmiklum hlekk, í keðju
þeirri, sem umlykur landið og
verndar frelsi vort og skapar gró-
andi þjóðlíf.
En þetta trausta höfuðvirki verka-
lýðssamtakanna, sem áhugasamir
og fórnfúsir menn úr alþýðustétt
lögðu hornsteininn að fyrir 25 ár-
um síðan, er Alþýðusamband ís-
lands. Með stofnun þess, fyrir ein-
um 25 árum, grundvallaðist raun-
verulega sá verkalýðsfélagsskapur
hér á landi, sem hefur sýnt sig
öflugur og sterkur. Því miður hafa
allt af að öðru hvoru slæðst menn
inn í fylkingar verkalýðsins, sem
hafa verið andvígir honum, og
reynt á allan hátt að sundra sam-
tökunum, með svikum eða á annan
óheiðarlegan hátt. Slíkir menn hafa
veitt samtökunum mikil og skaðleg
sár, sem þó hafa gróið furðu fljótt
vegna þeirrar óbifanlegu trúar,
sem verkalýðurinn hefir á sam-
tökum sínum.
Á þeim hættustundum þegar
svikafleygar óvinanna hafa klofið
fylkingarnar, hafa þeir, sem bera
ábyrgð á samtökunum og hafa á
hendi forustuna, oft orðið að beita
miður ánægjulegum aðferðum, við
að fjarlægja óvininina og treysta
verkalýðssamtökin á ný. Þessar
varnaraðferðir hafa oft á tíðum og
fyrst í stað verið misskildar af
nokkrum verkamönnum, sem hafa
látið blekkjast vegna reiði svikar-
anna, sem óspart hafa þá málað
upp kviksögur og ósannindi um
foringjana, með það fyrir ásetning
að blása ryki í augu þeirra verka-
manna, sem ekki væru nógu and-
lega sterkir til þess að yfirvega
málin, og velja á milli hins vonda
og góða. Það er því fyrst og
fremst nauðsynlegt, sé tilgangurinn
sannur, að verkalýðurinn safnist
saman í eina heild, og fylki sér