Neisti - 26.07.1941, Blaðsíða 2

2
NEISTI
ríkin taki beinan þátt í styrjöldinni
gegn Breturn.
Rússar gera árás á Finnland og
taka stórar sneiðar af þvi og bæta
hernaðarlega aðstöðu sína. 3. tbl.
3. árg. ræðir hernaðarlegan styrk!!
Sovjetrikjanna, og réttlætir allá
landvinninga!! og öll rán. Þannig
heldur hann áfram að berablak af of-
beldisverkum Stalins, unz nú síðast
í 12. tbl. 4. árg. springur blaðran
•Hitler ræðst á Sovjet-ríkin«, og
hana nú, nú er ritstjórinn ÁBM
búinn að fara hringinn, loksins er
hann kominn úr ferðalaginu. En
hvernig er annars umhorfs inni-
fyrir? Tvö síðustu blöð Mjölnis
bera þess glöggan vott, að ekki
er þar allt með feldu.
Eg hefi nefnt hér heiti á grein-
um, nr., tbl. og árg., og vegna
þess að rúm blaðsins leyfir ekki
að birtir séu kaflar úr greinum
þessum eins og æskilegast væri
þó, til þess að Iesendur sæu sem
bezt hinn ræfilslega málflutning
ÁBM, getur hver og einn flett upp
í þessu málgagni Kommúnistanna
og mun sá komast að raun um, að
þar endurspeglast hinn nýskapaði
Hringl-ismi, sem á upptök sin og
forsögu í skugga kommúnismans.
Víst mun um það, að frá bók-
menntalegu sjónarmiði eru þessar
greinar hans lítils virði, en þær
eru glögg heimildarrit, sem sanna
hve. blaðamennska ÁBM er á-
byrgðarlaus.
Tilvalið dæmi um barnslega ein-
feldrii ÁBM er einmitt síðasta grein
hans í 15. tbl. Mjölnis »Bandamenn
fasismans«.
Þar röltir hann fram fyrir auglit
Siglfirðinga og bendir og segir:
Þarna eru »bandamenn fasismans«,
rétt þegar hann er búinn að sleppa
orðinu um ágæti bandalagsins við
nazista, »Þýzk-rússneska vináttu-
sáttmálan«, sem eru þau örgustu
svik allra svika kommúnistaklík-
unnar rússnesku. Engum, sem les
greinina kemur til hugar að mað-
urinn sé með réttu ráði, svo barns-
lpga heimskuleg eru þessi siðustu
óp hans um ágæti kommúnismans.
Sannleikurinn er sá, að Hitler
hafði ekkert lengur með Rússland
að gera, var búinn að nota Stalin
og kumpána hans í þágu nazism-
ans, var búinn að gera lýðræðis-
köllun kommúnismans hlægilega
um allan heim. Svo þegar Stalin
fær ekki lengur að þjóna Hitler í
þágu nazismans og hirða molana,
sem falla af borðum þýzka hersins,
hrópar Stalin á lýðræði — á hjálp
lýðræðisrikjanna, hann, sem 1939
þóttist vilja samninga við þau, en
sveik á síðustu stundu og verður
nú rússneska þjóðin að gjalda
svika hans, með blóði sona sinna.
Svo kemur þetta ritstjóra-krýli
Mjölnis »askvaðandi« með allt á
hælunum og veinar »Sjáið banda-
menn fasismans«. Hann bara þarf
ekki að hrópa svona hátt, það sjá
allir og muna kommúnistana, hina
einlægu bandamenn fasismans, —
auðvirðilegustu svikara 20. aldar-
innar. —
Sem betur fer virðast dagar
kommúnismans þegar taldir, úr því
þeir hafa ekkí séð sér annað fært
en að leita til skiptis á náðir naz-
ista og lýðræðisríkjanna, og er
sannarlega kominn timi til þess að
slíkar skrumkenningai' verði þurrk-
aðar út, — svo mikla bölvun hafa
dýrkendur kommúnismans leittyfir
mannkynið.
Við vitam einnig, að eftir út-
rýmingu. kommúnismans og naz-
ismans næst friðsamleg lausn á
þeim vandamálum jjjóðanna, sem
nú kosta blóðsúthellingar. — Við
vitum að kommúnisminn er þránd-
ur í götu menningarinnar, þess
vegna bíðum við eftir viðunandi
úrslitum — úrslitum, sem gefa
vonir um gróandi þjóðlíf — úr-
slitum, sem marka upphaf hins
nýja heims.
Venjulega hafa skrif ÁBM verið
gegnsýrð af ofstæki og upplogn-
um tilvitnunum, en þó munuþessi
síðustu taka forystuna í því efni.
Sú pólitik, sem hann hefir reynt
að eltast við nú undanfarið, á ef-
laust mikinn þátt í því hversu
hugsun hans er reikul og hverf-
andi. Því það ákal þurfa þrek til
að geta allsgáður fikað sig áfram
eftir þeirn pólitisku krákustigum,
sem kommúnisminn, »model 41«
byggist á. En því láni er ekki að
fagna með Ásgeir skinnið, því
allir vita nú hversu hringlismi
Stalins hefur valdið miklu tjóni í
hugarheimi hans.
En þegar þessari styrjöld lýkur
og rússneski múgmorðinginn verð-
ur aðeins óþægiíeg endurminning
í huga fólksins, er það einlæg von
mín og vissa, að Ásgeir Blöndal
Magnússon nái fullum og varan-
legum bata.
Yýirlýsing.
Að gefnu tilefni, út af grein, sem
birtist í síðasta tbl. Neista og
nefnist »Stalin biður guð að hjálpa
sér. Kommúnisminn í andaslitrun-
um«, vill fulltrúaráð Alþýðuflokks-
ins í Siglufirði taka fram:
1. Grein þessi birtist án vitundar
og vilja fulltrúaráðsins.
2. Það er alkunna að Alþýðuflokk-
urinn hefir frá upphafi fylgt
riiálstað lýðræðisríkjanna í bar-
áttu þeirra gegn villimennsku
nazismans. ÖIl ummæli, sem
mætti skoða sem samúð með
nazismanum, er því fjarstætt
skoðurium og stefnuskrá Al-
þýðuflokksins.
Þessi afstaða Alþýðuflokksins
breytist í engu við það, að vinirn-
ir Stalin og Hitler berast á bana-
spjótum. Það er söguleg stað-
reynd, að næst Hitler ber Stalin
mesta ábyrgð á því að núverandi
styrjöld brauzt út, rneð vináttu-
samningi sínum við Hitler 1939,
en þar fyrir hefri Alþýðuflokkurinn
enga ástæðu til þess að óska eftir
ósigri Rússa við Þjóðverja, nema
síður sé. Rússar hafa hér fengið
að reyna hvers virði vinátta Hitlers
var fyrir þá, og þá jafnframt goldið
svika sinna við fyrri stefnuskrá um
baráttu gegn nazisma. En alþýða
allra landa geldur nú afhroð vegna
svika og undirróðursstarfsemi
kommúnista í verkalýðsfélögum
víðsvegar um heim.
Alþýðuflokkurinn lætur sér þess
vegna í léttu rúmi liggja þó að
kommúnistar reyni að gera sér
mat úr áðurnefndri grein og telja
hana túlka skoðanir Alþýðuflokks-
ins. Mega þeir sennilega djarft um
tala, sem starfað hafa hér á landi
s. I. ár, sem starfsmenn 5. her-
deildar Hitlers, og talið hann sinn
eina sanna vin, en varið orku sinni,
blöðum og tíma til þess að telja
alþýðu manna trú urn að Banda-
menn, sem haldið hafa uppi bar-
áttunni gegn nazismanum, séu höf-
uðfjendur lýðræðis og frelsis og
eini þröskuldur í vegi fyrir fram-
kvæmd sósíalismans í heiminum.
Þessir föðurlandslausu menn munu
nú að sjálfsögðu skipta um linu,
og vinna það eitt er þeir telja
Rússum að gagni mega verða. Al-
þýðuflokkurinn hefir ekki farið dult